ΕΛΑΜ: Ό,τι καλύτερο για τη δημοκρατία μας, ό,τι χειρότερο για την κοινωνία μας

ΕΛΑΜ: Ό,τι καλύτερο για τη δημοκρατία μας, ό,τι χειρότερο για την κοινωνία μας
Του Αντώνη Πολυδώρου

«Πατριωτισμός είναι όταν η αγάπη για τους δικούς σου ανθρώπους έρχεται πρώτη. Εθνικισμός είναι όταν το μίσος για τους άλλους έρχεται πρώτο» Σαρλ Ντε Γκωλ

Το ΕΛΑΜ παρουσίασε στις 20 Απριλίου τους υποψηφίους βουλευτές του. Με τον τρόπο αυτό έθεσε τέρμα στις συζητήσεις και τις όποιες αμφιβολίες διατυπώνονταν το τελευταίο διάστημα ως προς το κατά πόσον θα κατέρχετο τελικώς στις εκλογές, προβληματίζοντας παράλληλα τον κάθε υγιώς σκεπτόμενο πολίτη. Όχι βέβαια διότι η συγκεκριμένη ομάδα αποφάσισε να κατέλθει στις εκλογές -κάτι απόλυτα θεμιτό και θετικό θα μπορούσε κάποιος να πει για τη δημοκρατία- αλλά για το γεγονός ότι υπάρχει ανάγκη στην κοινωνία για μια τέτοια πολιτική πρόταση που το ΕΛΑΜ έρχεται να καλύψει. Η συγκεκριμένη ομάδα χαρακτηρίζεται από ακραίο και εθνικιστικό λόγο (άλλωστε οι ίδιοι αυτοχαρακτηρίζονται ως εθνικιστές), εμμονή στην καθαρότητα του έθνους αλλά και από τον φοβικό και εχθρικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τους μετανάστες. Πρόκειται για μια ομάδα καθαρά νεοναζιστική η οποία δηλώνει ότι είναι αδελφό κόμμα με τη Χρυσή Αυγή (της οποίας ο ηγέτης δεν έχει κανένα πρόβλημα να χαιρετά νεοναζιστικά μπροστά στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων, του οποίου έχει εκλεγεί μέλος) ενώ έχει αγαστή συνεργασία με διάφορες άλλες ακροδεξιές ομάδες. Σε πρόσφατη συνέντευξη του, ο πρόεδρος τους, ερωτηθείς κατά πόσο το ΕΛΑΜ έχει ως πρότυπο του τον Χίτλερ, απάντησε με το εκπληκτικό και αποκαλυπτικό των θέσεών του: «Ποτέ δεν δηλώσαμε ότι υμνούμε τον Χίτλερ. Τον Χίτλερ θα τον κρίνει η ιστορία» Σλόγκαν της συγκεκριμένης ομάδας είναι το «Εθνικισμός τώρα! Κύπρος Γη Ελληνική», ενώ τα δύο πρώτα σημεία στην τοποθέτηση της ιδεολογικής ταυτότητας της όπως αναγράφονται στην επίσημη ιστοσελίδα τους είναι: «Κυρίαρχη ιδέα και πίστη μας το ΕΘΝΟΣ και η ΦΥΛΗ» «Πάνω απ’ όλα το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΙΜΑ». Στις πιο αναλυτικές θέσεις του, το ΕΛΑΜ αναφέρεται και στο εθνικό μας θέμα με την εξής θέση: «Καμιά φιλία και καμιά συνύπαρξη με τους Τουρκο"κύπριους"». Τα πιο πάνω ιδεώδη φαίνεται να πηγάζουν από ένα σημείο του προγράμματος του εθνικοσοσιαλιστικού ναζιστικού γερμανικού εργατικού κόμματος (1920-1945) σύμφωνα με το οποίο: «Μόνον αυτοί με γερμανικό αίμα, ανεξαρτήτως πεποιθήσεων, μπορούν να είναι μέλη του Έθνους. Συνεπώς, κανείς Εβραίος δεν μπορεί να ανήκει στο Έθνος (και συνεπώς ούτε στο κράτος)

Το ΕΛΑΜ όμως δεν χαρακτηρίζει μόνο ο ακραίος πολιτικός λόγος. Είναι νωπές οι εικόνες από τον ξυλοδαρμό ενός ξένου φοιτητή και ενός Ε/κ διότι αρνήθηκε να πάρει το φυλλάδιο τους αλλά και γιατί διαφώνησε με τις θέσεις τους, αλλά και της πορείας τους με ρόπαλα προς το προεδρικό για να διατρανώσουν την αντίθεση τους με τον άκομψο ομολογουμένως τρόπο με τον οποίο ο πρόεδρος Χριστόφιας αναφέρθηκε στις ευθύνες της Ελλάδας όσον αφορά στην εισβολή. Τα καλυμμένα πρόσωπα, η τάξη και η στρατιωτική τους πειθαρχία φοβίζουν τον μέσο πολίτη, όπως και οι τοποθετήσεις στελεχών του, του τύπου «το κράτος πρέπει να λάβει τα μέτρα του για να μην αναγκαστούν οι πολίτες να το κάνουν». Είναι ωσάν να αισθάνονται ότι βρίσκονται σε αποστολή διάσωσης της Κύπρου, ότι αποτελούν το τελευταίο ανάχωμα απέναντι σε κάθε τι μη πατριωτικό και ανθελληνικό, όπως αυτοί βέβαια το αντιλαμβάνονται.

Υπεύθυνες για το γεγονός ότι αυτές οι τοποθετήσεις γίνονται μέρος της προεκλογικής αλλά και των πολιτικών συζητήσεων είναι όλες οι πολιτικές δυνάμεις. Άλλες γιατί δεν αντιμετώπισαν τα προβλήματα που ανοίγουν το δρόμο σε τέτοιες πολιτικές τοποθετήσεις, άλλες γιατί με δέλεαρ το πρόσκαιρο πολιτικό όφελος, νομιμοποίησαν στη λογική του μέσου ανθρώπου την ξενοφοβία και τον ρατσισμό και άλλες γιατί, θεωρώντας ότι η εκφορά ενός τέτοιου πολιτικού λόγου εξυπηρετούσε την ανάγκη δημιουργίας ενός αντίπαλου δέους, ίσως και να επιδίωξαν την ενδυνάμωση της φωνής του συγκεκριμένου χώρου. Μπορεί σήμερα να φαίνεται ότι η κάθοδος του ΕΛΑΜ ίσως να ευνοεί την Αριστερά. Είτε γιατί πιθανόν να αποσπάσει κάποια ποσοστά από τον κύριο αντίπαλο της είτε γιατί κάτι τέτοιο καθιστά πιο εύκολο για αυτήν να συσπειρώσει τον πυρήνα των δικών της οπαδών. Αυτοί όμως που σήμερα αισθάνονται ότι ίσως και να βολεύονται από τη δραστηριότητα του ΕΛΑΜ, είναι αυτοί που πιθανότατα θα πληγούν και στο μέγιστο βαθμό. Κι αυτό καθώς με ενδεχόμενη ένταξη του ΕΛΑΜ στο Κοινοβούλιο, πληθαίνουν οι αντίθετες φωνές εντός της Βουλής, ενώ δυσκολεύουν και οι συνεργασίες, αφού τα κόμματα του κέντρου θα κινούνται όλο και δεξιότερα για να μην απολέσουν ψήφους. Επιπλέον, όλα τα κόμματα, ακόμα κι αν το ΕΛΑΜ δεν πετύχει εκλογή στη Βουλή, θα κληθούν να συζητήσουν από το ίδιο επίπεδο πλέον, αφού αυτό θα έχει προαχθεί σε ισότιμο συνομιλητή, ενώ είναι βέβαιο ότι θα διαφοροποιήσει τον πολιτικό λόγο εν γένει, καθιστώντας τον ακόμα πιο ακραίο. Την ίδια στιγμή που το ΕΛΑΜ θα συνεχίσει να ξυλοφορτώνει όποιο έχει ελαφρώς πιο σκούρο χρώμα από εμάς αλλά και όποιο εκφράζει αμφιβολίες ως προς την ορθότητα των θέσεων του.

Με το ΑΚΕΛ να προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το γεγονός αυτό υπερπροβάλλοντας τη συγκεκριμένη ομάδα, σε μια προσπάθεια συσπείρωσης των οπαδών του, και με τα υπόλοιπα κόμματα, κυρίως μέσω μεμονωμένων τοποθετήσεων στελεχών τους, να σκληραίνουν περαιτέρω τη στάση τους -καταθέτοντας απόψεις που εμφορούνται από ομοφοβία, εθνικισμό και φυλετική ανωτερότητα- σε μια προσπάθεια να αποτρέψουν οπαδούς τους να κατευθυνθούν προς ΕΛΑΜ μεριά, τα χειρότερα έπονται. Για μια ακόμα φορά θύμα θα είναι η μετριοπάθεια, η λογική και η αξιοπρέπεια τόσο της πολιτικής όσο και της κοινωνίας. Αλλά ποιος νοιάζεται γι’ αυτά; Εκλογές έχουμε σε τρεις βδομάδες.

http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=44606

revuelta wrote:

Με το ΑΚΕΛ να προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το γεγονός αυτό υπερπροβάλλοντας τη συγκεκριμένη ομάδα, σε μια προσπάθεια συσπείρωσης των οπαδών του

Αν αυτό συμβαίνει στα αλήθεια τότε είναι άξιοι της μοίρας τους...