"Αφήστε πια τις ταμπέλες κι ελάτε στον Μανώλη"

Οι "αλητάμπουρες" της Φανερωμένης είναι παιδιά υπερήφανων γονιών


Δεν είναι "αναρχοαυτόνομοι", μήτε "ταραχοποιοί". Ούτε καν "χίπηδες". Οι πάσης φύσεως μεγάλοι σπεύδουν να τους κατακρίνουν πανικόβλητοι, γιατί οι πιτσιρικάδες ετούτοι κάνουνε "χαλάστρες" στο υπερτροφικό σύστημα που μας κατατρώει τα σωθικά και τις ψυχές. Είναι μεν παιδιά, αλλά δεν είναι σαν τα άλλα. Εις πείσμα της μικρής τους ηλικίας, ξέρουν να αντικρούσουν με πειθώ την ψευδοηδονιστική ιδεολογία της κατανάλωσης και διεκδικούν άμεσες ανθρώπινες σχέσεις. Από εκείνες τις ωραίες που είχαμε παλιά, που δεν διαμεσολαβούνται από τα λεφτά και τις εμπορικές αξίες.
Η συνάντησή μου με τον Παναγιώτη, τη Νεφέλη, την Κατερίνα, τον Φάνο και την Ελένη, επεφύλασσε μιαν έκπληξη: δεν προέρχονται από "προβληματικές, σπασμένες οικογένειες", όπως πολλοί ίσως να είχαμε υποπτευθεί, παρακολουθώντας την σχεδόν χαιρέκακη "κάλυψη" των τηλεοπτικών καναλιών. Αντίθετα - οι γονείς των παιδιών είναι ακαδημαϊκοί, συγγραφείς, γιατροί, με άριστη μόρφωση και σχετικά ευκατάστατοι. Τα παιδιά της Πλατείας δεν αναγκάζονται να πουν ψέματα ως προς το πού συχνάζουν και με ποιους συναναστρέφονται, όπως συχνά κάνουν οι συμμαθητές τους που προτιμούν τα κλαμπς. Οι γονείς τους έχουν πλήρη γνώση, και δηλώνουν υπερήφανοι για την εμπλοκή των παιδιών τους στη δημόσια σφαίρα.

Έρωτας για την πόλη
Ο "Μανώλης", όπως αρέσκονται να ονομάζουν την πλατεία της Φανερωμένης, είναι το δεύτερό τους σπίτι. Ευάερο, ανοικτό για όλους. Εκεί, πρωτοανακάλυψαν τις χαρές της ζωντανής κοινωνικοποίησης: της φιλίας, του έρωτα, της γνωριμίας με τον πλησίον. "Όποια ώρα και να πάμε, ξέρουμε πως εκεί θα βρούμε φίλους. Είναι σαν ένα ανοικτό σπίτι στο οποίο χωρούν όλοι, ακόμα και οι πολύ διαφορετικοί από εμάς, αρκεί να σέβονται το περιβάλλον και τους ανθρώπους που μένουν ή εργάζονται εκεί", λέει η Κατερίνα. Της Νεφέλης τής αρέσει, λέει, που δεν είναι όλα τα κτήρια μοντέρνα, η αρχιτεκτονική είναι παλιά κι αυτό εκπέμπει μια γοητεία που δεν ξεφωνίζει. Παρόλο που οι τοπικές αρχές δεν μεριμνούν όσο θα έπρεπε, ο τόπος διατηρεί ακόμα τον ιστορικό του χαρακτήρα και δεν "εκμοντερνίστηκε" όπως η υπόλοιπη Λευκωσία, όπου τα παλιά σπίτια αντικαθίστανται με κακής αισθητικής πολυκατοικίες. Οι υπόλοιποι μελαγχολούν στιγμιαία και γνέφουν καταφατικά.
Έτσι άρχισε η ιδέα...
Πώς προέκυψε όμως εξαρχής αυτό το άσπαστο δέσιμο με την Πλατεία της Φανερωμένης; "Ξεκίνησε από το ότι εκεί βρίσκονται τα "Καλά Καθούμενα", το καφενείο όπου συχνάζουμε (σ.σ. ιδιοκτήτης του οποίου είναι ο μπαμπάς της Κατερίνας). Και φυσικά λόγω της ομορφιάς της πόλης, και της γειτονιάς εκείνης συγκεκριμένα. Είναι από τις ελάχιστες ζωντανές πλατείες που υπάρχουν στην πόλη μας", παραπονιέται ο Φάνος, ανασηκώνοντας τους ώμους του. Ο "Μανώλης" είναι ένας όμορφος χώρος κοινωνικοποίησης. "Εκεί δεν είμαστε αναγκασμένοι να πληρώνουμε για τα πάντα, προκειμένου να διασκεδάσουμε. Είναι ένας δημόσιος χώρος τον οποίο διεκδικούμε για εμάς, δηλαδή για όλους τους ανθρώπους κι όχι μόνο για τους επενδυτές και τις επιχειρήσεις". Έτσι λοιπόν προέκυψε κι η ιδέα των υπαίθριων πάρτι, με τις κιθάρες να περνούν από χέρι σε χέρι, τα ζογκλερικά, τα πατίνια, τα graffiti, τη δημιουργική έκφραση, την ανατροπή της τέχνης, τον χείμαρρο της νιότης. "Θέλαμε να βγάλουμε τον κόσμο έξω, στους δημόσιους χώρους, στον καθαρό αέρα", μου εξήγησε η Νεφέλη. "Κι όντως τα καταφέραμε", συνεχίζει ο Παναγιώτης. "Περνά πολύς κόσμος, καθ' οδόν για τα παραδίπλα εστιατόρια κι όλοι μας λένε μπράβο! Χορεύουν μαζί μας κιόλας και το διασκεδάζουν με την καρδιά τους. Δυστυχώς, όμως, αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι, μόλις βρεθούν μπροστά από την τηλεόραση κι ακούν τις διαστρεβλώσεις των δελτίων, πείθονται μεμιάς πως είμαστε αλήτες.
Δεν πιστεύουμε στη βία
Σύμφωνα με τα παιδιά, όταν το καλοκαίρι σημειώθηκε και πάλι ένα μικροεπεισόδιο, με έναν αστυνομικό που κτύπησε κάποιο νεαρό, δυο-τρία άτομα μεγαλύτερης ηλικίας (στα 20-21), είχαν εισηγηθεί να πάνε και να "απαντήσουν". Τότε, η συντριπτική πλειοψηφία της νεολαίας της Φανερωμένης, έκατσε και τους εξήγησε πως τέτοιες βίαιες συμπεριφορές με την αστυνομία δεν είναι η λύση. "Αν ήμασταν βίαιοι ως άνθρωποι, μπορούσαμε κάλλιστα να του "επιτεθούμε", ήμασταν πολλοί και ήταν ένας, αλλά δεν πιστεύουμε στη βία. Απλώς του φωνάζαμε πως αυτό που έκανε είναι λάθος", διαμαρτύρεται ο Φάνος, υποστηρίζοντας πως δεν είναι λίγες οι φορές που οι αστυνομικοί έρχονται με μοναδικό σκοπό να προκαλέσουν πρόβλημα. "Όμως", προσθέτει, "για να είμαστε ειλικρινείς, το Σάββατο πεντέξι νεαροί πήγαν όντως με επιθετικές προθέσεις ενάντια στους αστυνομικούς, αν και οι ζημιές που προκάλεσαν ήταν κυρίως υλικές. Αλλά η στάση αυτή είναι περισσότερο αμυντική παρά οτιδήποτε άλλο. Μην ξεχνάτε πως η αστυνομία ήταν αυτή που άρχισε πρώτη να ξυλοκοπεί τους φίλους μας, περιλαμβανομένων και μικρόσωμων, καθόλα ευγενικών κοριτσιών -από πολύ καλές οικογένειες- κάτω των 15. Από την άλλη, δε μπορούμε να είμαστε κάθε φορά βέβαιοι πως όποιος συχνάζει στην Πλατεία είναι φιλήσυχος, αλλά σας διαβεβαιώ πως σχεδόν όλοι που πάμε στην πλατεία, είμαστε φιλειρηνιστές εκ πεποιθήσεως. Όταν όμως έρχονται και μας δέρνουν τόσο απροκάλυπτα, είτε πρόκειται για παλιόπαιδα με σβάστικες, είτε για αγριεμένους ΜΜΑΔίτες, είμαστε αναγκασμένοι να αμυνθούμε. Όσο ειρηνιστές κι αν είμαστε, όταν μας δέρνουν και μας βρίζουν με τα χειρότερα λόγια χωρίς καν να τους έχουμε προκαλέσει, δεν μπορούμε να τους πούμε "κάτσε να το συζητήσουμε".
"Φάση ό,τι να 'ναι"
Τα παιδιά επιμένουν στο ίδιο σημείο, ξανά και ξανά: Στον "Μανώλη" χωράμε όλοι, παρεξηγημένοι έφηβοι, αφοσιωμένοι φοιτητές, ευυπόληπτες οικογένειες, κατάκοποι μεσήλικες, μωρά που τσιρίζουν, αλαφιασμένοι μετανάστες, δεξιοί, αριστεροί, ανάποδοι. "Όποιος περνά, μπορεί αν θέλει να παίζει τις δικές του μουσικές, και να τις εναλλάσσουμε μεταξύ μας. Αυτό είναι και το νόημα των πάρτι. Ο καθένας συμβάλλει έστω και λίγο στη διοργάνωση. Ακόμα κι αν κάποιος διασκεδάζει χωρίς να έχει κάποια αρμοδιότητα εκείνο το Σάββατο, πάλι έχει ευθύνη, μόνο και μόνο επειδή βρίσκεται εκεί. Ο καθένας προσέχει τον άλλον, ακόμα κι αν δεν τον ξέρει, από πιθανές επιθέσεις. Γιατί δεν είναι λίγες οι φορές που απειληθήκαμε ή φάγαμε ξύλο από φασίστες. Το Σάββατο τις φάγαμε κι από δύο διμοιρίες των ΜΜΑΔ. Είδαμε τους φίλους μας να ξυλοκοπούνται χωρίς σοβαρή αφορμή και δε μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα γι' αυτό. Ήταν απαίσια εμπειρία. Είναι άδικο να φοβόμαστε συνέχεια. Δεν κάνουμε τίποτα κακό".
Αντικαταναλωτές εκ πεποιθήσεως
Τους ρώτησα τι μουσική ακούν. "Οτιδήποτε DIY". Δηλαδή, μου εξηγούν τα παιδιά, μουσική που δημιουργείται και ακούγεται χωρίς την παραμικρή εμπλοκή οποιωνδήποτε εμπορικών συμφερόντων. Μουσική που φτιάχνουν συγκροτήματα χωρίς κανένα κέρδος, την οποία "ανεβάζουν" στο διαδίκτυο κι ο καθένας μπορεί να την "κατεβάσει" δωρεάν και νόμιμα. Κατά κανόνα, έχει στίχο που αμφισβητεί το υπάρχον σύστημα και σε βγάζει από το λήθαργο, "σε κάνει να χαίρεσαι που τελικά νιώθουν κι άλλοι το ίδιο με σένα, πως δεν είσαι ο μόνος που ασφυκτιάς με τον τρόπο ζωής που μας σερβίρουν τα κατεστημένα". "Το ό,τι η μουσική που ακούμε στα πάρτι είναι αντιεμπορική", λέει ο Παναγιώτης, "συνδέεται με τον γενικότερο αντιεμπορικό χαρακτήρα του χώρου, ότι δηλαδή δεν πληρώνεις για τη διασκέδαση ή την κοινωνικοποίησή σου. Αναφέρεται σε μια γενικότερη κουλτούρα απελευθέρωσης από τα ασφυκτικά όρια του "κατανάλωσε!". Ναι, φυσικά και όλοι μας καταναλώνουμε, και ποτά και φαγητά, αλλά τουλάχιστον στον "Μανώλη" ξεφεύγουμε λίγο από το "σχολείο, κατανάλωση, σχολείο, κατανάλωση". Εμένα μου έτυχε πολλές νύχτες να μη ξοδέψω ούτε ένα σεντ..."
Φίλοι και ξερό ψωμί
"Ναι!" λέει ο Φάνος, "γιατί σου κερνά ένας φίλος μια λεμονάδα, μετά μοιράζεσαι άλλο ποτό με κάποιον άλλο φίλο σου... Υπάρχει όντως μια αλληλεγγύη μεταξύ μας. Και δεν είναι πως τσιγκουνευόμαστε, ή πως δεν έχουμε τα χρήματα". Πολλοί από τα παιδιά, σύμφωνα με τη Νεφέλη, φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία. Άρα το ζήτημα δεν είναι οικονομικό αλλά αναφέρεται σε μια στάση, ή καλύτερα, σε μιαν άρνηση απέναντι στον αδηφάγο μηχανισμό της υπερκατανάλωσης και της μόδας που θέλει να μας καταστήσει όλους ομοιόμορφους. "Για εμάς, αυτοσκοπός δεν είναι να συσσωρεύουμε πράγματα. Για μας καλοπέραση δεν σημαίνει να τσαλαπατιόμαστε σε αποπνικτικά κλαμπς και να πληρώνουμε οκτώ ευρώ για το ποτό μας! Θέλουμε να ξεφύγουμε από την "κουλτούρα" της κατανάλωσης και της εμπορευματοποίησης όλων των πραγμάτων, ακόμα και της ανθρώπινης επαφής και της κοινωνικοποίησης. Υπάρχουν πάντα εναλλακτικοί τρόποι να περνάμε καλά, όπως ας πούμε να φέρνουμε εμείς τη μουσική που θέλουμε ν' ακούμε στον "Μανώλη" και να μη δεχόμαστε τις ετοιμοπαράδοτες λύσεις", λέει υπερήφανα η Νεφέλη.

Σύμβολό μας ο "Μανώλης"
Αναφέρεστε στην Πλατεία ως "Μανώλης". Περί τίνος πρόκειται, ρωτώ. Σκάνε στα γέλια! "Ο Μανώλης είναι το δέντρο της Πλατείας, κάτω από το οποίο έχει παγκάκι. Καθόμασταν όλοι γύρω και στη μέση ήταν ο ... Μανώλης. Το δέντρο είναι το σύμβολό μας κι αυτό έχει κάποια σημειολογική σημασία", λέει με νόημα ο Παναγιώτης. Ο Φάνος παίρνει ύφος περισυλλογής κι αρχίζει να μου εξηγεί πως η αγάπη για το περιβάλλον είναι το σημαντικότερο στοιχείο προκειμένου να καταλάβει κανείς τη ψυχοσύνθεσή τους. Τα παιδιά της Πλατείας, λέει, έχουν έντονη περιβαλλοντική συνείδηση. Γι' αυτό συμμετέχουν στις ποδηλατοδρομίες της Critical Mass, τις οποίες οργανώνουν οι ίδιοι. Φωνάζουν συνθήματα όπως "το πάθος για τις πεταλιές είναι δυνατότερο από τις μηχανές"... Με μια αφοπλιστική αφέλεια, ο Φάνος συνεχίζει: "Αν μπορούσαμε όλοι να ζούσαμε στα δάση, θα πηγαίναμε χωρίς δεύτερη σκέψη. Όλοι μας περιμένουμε το καλοκαίρι για να πάμε κάμπινγκ στην Πόλη (σ.σ. Χρυσοχούς), το συζητάμε όλο το χειμώνα. Εγώ προσωπικά μαζί με τρεις φίλους μου, το καλοκαίρι διήνυσα με το ποδήλατο και με αντίσκηνο στην πλάτη 210 km σε τρεις μέρες, ήταν ένα τέλειο ταξίδι που κατέληξε στο κάμπινγκ της Πόλης, όπου βρήκα όλους τους υπόλοιπους μου φίλους. Μένουμε σε σκηνές -οι περισσότεροι με τις οικογένειές μας ή άλλους μεγάλους- και ξυπνάμε από το τραγούδι των πουλιών!"

Περί ιδεολογικής ταυτότητας
Η ερώτησή μου κάθε φορά, έπεφτε στο κενό. Αν και μπορούσαν θαυμάσια ν' αναπτύξουν τις ιδέες τους, εφοδιασμένοι μ' ένα εντυπωσιακά ευρύ για την ηλικία τους λεξιλόγιο, με σαφήνεια και καθαρότητα σκέψης, κανένας από τους πέντε δεν μου έκανε τη χάρη να προσδιορίσει κάποια ιδεολογική ταυτότητα με μια μόνο λέξη. "Αυτό μου μας συνδέει, είναι πως δε νιώθουμε άνετα με το "ταμπέλωμα". Μας ενοχλεί όταν το κάνουν οι μεγάλοι. Το κάνουν γιατί αρνούνται ή βαριούνται να μας καταλάβουν. Οι γονείς μας που έχουν την υπομονή να μας ακούσουν, μας καταλαβαίνουν και νιώθουν υπερήφανοι για μας. Πάντως, ελάχιστα από τα παιδιά που περνούν από τα πάρτι μας χαρακτηρίζουν τους εαυτούς τους ως "αναρχικούς". Κι όμως όλοι νομίζουν για εμάς τα χειρότερα, πως είμαστε αλήτες. Γιατί; Επειδή προτιμούμε ποδήλατο αντί του play station; Ο καθένας από μας έχει αξίες, πιστεύω και χαρακτήρα, δεν νιώθουμε την ανάγκη να ανήκουμε σε κάποιο παγιωμένο καλούπι, ή κατηγορία ανθρώπων. Ούτως ή άλλως, την κάθε ταμπέλα την καταλαβαίνει ο καθένας διαφορετικά. Μας ενοχλεί που οι "μεγάλοι" αποφασίζουν αυτοί για μας τι είμαστε χωρίς να μας ξέρουν. Γιατί όταν ένα παιδί ενδεχομένως κάνει κάτι λάθος, μας βάζουν όλους στο ίδιο καζάνι και μας ισοπεδώνουν. Δεν είμαστε ομοιόμορφοι, όπως θέλουν να πιστεύουν".

Δεν είμαστε ομοιόμορφοι
Τα παιδιά ξεθαρρεύουν και μιλούν μεταξύ τους όλα μαζί. Σωπαίνω και τους παρακολουθώ. Η φωνή της Ελένης υπερισχύει. "Εμένα μ' αρέσει που δεν είμαστε όλοι ίδιοι και που έρχονται άτομα τόσο διαφορετικά από εμάς. Αυτό είναι το στοιχείο που φέρνει ζωντάνια στο χώρο, το ότι θα έρθουν 10, ή 50 ή διακόσιοι νεαροί που δεν είναι ποτέ ίδιοι με τους υπόλοιπους. Χαίρομαι πάντα να βλέπουμε διαφορετικά άτομα να συνενώνονται μαζί μας, είτε πρόκειται για ηλικιωμένους, μεσήλικες, οικογένειες και μωρά. Αλλιώς δε θα είχε τόση πλάκα κάθε φορά. Είναι όλοι αυτοί που δίνουν χρώμα και ζωντάνια στην παρέα μας. Είναι όλοι αυτοί που χορεύουν κι αναρτούν φωτογραφίες απ' τις γιορτές μας στο facebook, και σιγά-σιγά μας μαθαίνει κι άλλος κόσμος!"

Αυτό που διεκδικούμε
"Να μη μας κατακρίνουν, κι η αστυνομία να μη μας παρενοχλεί χωρίς καμία αφορμή" απάντησαν τα παιδιά. Ο Παναγιώτης, όμως, επεφύλασσε μιαν άλλη απάντηση, με την οποία συμφώνησαν και οι υπόλοιποι. "Αν πρέπει να εξηγήσουμε το αίτημά μας με λίγες λέξεις, θέλουμε άμεσες και ζωντανές ανθρώπινες σχέσεις, έξω από αποστειρωμένους χώρους που δεν έχουν τίποτα να σου προσφέρουν. Εγώ, ας πούμε, πάω στην Πλατεία για να έχω σχέση με τη Νεφέλη, με την Κατερίνα, τον Φάνο, την Ελένη. Όχι γιατί θέλω να θεαθώ στο τάδε trendy κλαμπ της πρωτεύουσας. Βασικά θέλουμε ανθρώπινες σχέσεις, κι όχι σχέσεις που να αναφέρονται ή να διαμεσολαβούνται από το χρήμα". Τον ρωτώ ξανά για να σιγουρευτώ. " Δεκαεφτά είπαμε πως είσαι;" Απαντά καταφατικά και συνεχίζει: "Λέμε όλοι πως μας καταπιέζει το σύστημα και πως θέλουμε έναν πιο δίκαιο κόσμο. Γιατί θεωρούμε πως το σύστημα είναι υπεράνω κι όχι μέσα μας; Το σύστημα για το οποίο μυξοκλαίμε πως μας καταπιέζει είμαστε εγώ και συ και όλοι μας. Είναι στο χέρι μας λοιπόν να το "κατεβάσουμε" από το ιερό βάθρο στο οποίο εμείς οι ίδιοι το ανυψώσαμε και να καταλάβουμε πως ο δίκαιος κόσμος τον οποίο διεκδικούμε, η ισότητα, η αλληλεγγύη, είναι όλα ζήτημα προσωπικής μας ευθύνης. Και συλλογικής ταυτόχρονα."

Κλειστήκατε στα σπίτια σας
Παραπονούμαστε υποτίθεται για τα πάρκα που γέμισαν με μετανάστες, αλλά πρώτα εμείς φύγαμε κι εγκαταλείψαμε τους δημόσιους χώρους και καθόμαστε όλη μέρα μπροστά από την τηλεόραση, λένε με φανερό εκνευρισμό τα παιδιά. Το πρόβλημα είναι με τους Κυπρίους που δεν βγαίνουν έξω στα πάρκα, κι όχι με τους μετανάστες που αποφάσισαν να πηγαίνουν εκεί.

Κλείστε το χαζοκούτι της παραπληροφόρησης ΕΛΕΝΗ: Θέλω να μάθει ο κόσμος πως όλα αυτά που λένε τα μίντια, πως τάχα δε σεβόμαστε το χώρο και το περιβάλλον, δεν είναι αλήθεια. Ο "Μανώλης" είναι το στέκι μας, δεν το λερώνουμε. Στην τηλεόραση έδειξε σκηνές με πολλά σκουπίδια, σπασμένα μπουκάλια και ριγμένα ντενεκεδάκια. Ε ναι, αφού κατέβηκαν δύο διμοιρίες ΜΜΑΔ κι άρχισαν να μας κτυπούν. Τι να κάναμε; Ήταν πανικός. Αναρωτιέμαι όμως, όταν το επόμενο πρωί πήγαμε και καθαρίσαμε όλη την Πλατεία και περιμετρικά τους δρόμους, τα κανάλια πού ήταν; Στα πάρτι μεριμνούμε από μόνοι μας και φέρνουμε κάλαθους αχρήστων, γιατί δυστυχώς ο δήμος δε φρόντισε γι' αυτό, αν και το ζητήσαμε επανειλημμένα. Μάλλον επειδή δεν θέλουν να "χαλάσουν" την εικόνα της εκκλησίας. Κάποτε ζητάμε κι από τον καθαριστή του Δήμου που περνά από την πλατεία να μας αφήνει λίγες σακούλες. ΦΑΝΟΣ: Ένα πράγμα που διαστρέβλωσαν τα ΜΜΕ: Εμείς δεν εναντιωνόμαστε στην ευγενική, την πολιτισμένη αστυνόμευση του χώρου. Μας συκοφαντούν όταν λένε ότι προσπαθούμε να δημιουργήσουμε έναν χώρο όπως το "άβατον" των Εξαρχείων. Καμία σχέση. Όσοι μπορούν ας κάνουν μια βόλτα να δουν από μόνοι τους. Εγγυούμαι πως θα περάσουν καλά. Τα πάρτι του δρόμου είναι αυτοδύναμα, δημιουργήθηκαν από εμάς για όλους. Είμαστε εκεί κάθε Σάββατο, από μία χούφτα νεαρών, μέχρι και 200 άτομα! Έχει εκεί πάντα ένα μεγάφωνο κι όποιος θέλει παίζει τη μουσική του. Κι ούτε είμαστε ανεύθυνοι. Ξέρουμε καλά να τηρούμε την ευνομία. Πριν από κάτι μέρες ήρθε ένας ξένος μεθυσμένος κι έσπαζε μπουκάλια. Τον πλησιάσαμε και του είπαμε πως αν θέλει να κυκλοφορεί στο χώρο, πρέπει να τον σέβεται. Ντράπηκε και μας υπάκουσε. Έμεινε εκεί μαζί μας και πέρασε ωραία.

Αχ αυτοί οι κύριοι αρμόδιοι
ΠΑΝΟΣ: Στην Πλατεία προτείνουμε έναν άλλον τρόπο ζωής, μέσω του σεβασμού μας στο περιβάλλον, διεκδικούμε να γίνει η πόλη πιο πράσινη. Να μειωθεί η βουή των αυτοκινήτων, οι πουρούδες και τα καυσαέρια. Στη Μακαρίου, ας πούμε, δε μπορούμε να καταλάβουμε πώς ο κόσμος διασκεδάζει στα cafes εισπνέοντας τόσο καυσαέριο. Θα θέλαμε στην Παλιά Λευκωσία να μην κυκλοφορούσαν τόσα αυτοκίνητα, να κινούνταν μόνο περιφερειακά της πόλης, να έχουμε αληθινούς πεζόδρομους και ποδηλατόδρομους. Είναι κάποια γραφικά στενά δρομάκια της παλιάς πόλης με μικρομάγαζα και εργαστήρια που είναι ντροπή να επιτρέπονται τα αυτοκίνητα. Αντί αυτοί οι ανόητοι οι αρμόδιοι να προσπαθήσουν να προστατεύσουν την πόλη, να συνειδητοποιήσουν πως αυτό που έχουμε είναι δώρο θεού, έφτιαξαν εκείνη την εμπορική στοά (σ.σ. στην πλατεία του παλιού δημαρχείου) φωταγωγημένη και με φωτορυθμικά που δημιουργεί τόση οχλαγωγία, γέμισε η πλατεία με σεκιουριτάδες φουσκωμένους να διευθύνουν την κίνηση των αυτοκινήτων. Πριν περνούσες τη νύχτα κι ήταν απόλυτη ησυχία. Τώρα ξεκουφαίνεσαι και φοβάσαι μη σε βάλουν από κάτω τα αυτοκίνητα.
"H πλατείας της Φανερωμένης εδώ και αρκετό καιρό χρησιμοποιείται δημιουργικά από έφηβους αλλά και ενήλικες που θέλουν να ξεφύγουν από την καθημερινότητα του σχολείου, των ιδιαίτερων και γενικά της ρουτίνας σε ένα χώρο όπου θα μπορούν να συναθροίζονται ελεύθερα με αποτέλεσμα να δίνουν ζωή στην εντός των τειχών Λευκωσία. Στόχος μας είναι να μπορούμε να διασκεδάσουμε χτίζοντας παράλληλα την κουλτούρα των παλιών γειτονιών. Μοιραζόμαστε αυτό το χώρο με τον ανάλογο σεβασμό που αρμόζει, δίνοντας το δικαίωμα σε όλους να συμμετάσχουν ενεργά στην αναζωογόνηση των δημοσίων πλατειών".
"Έχει περαστεί το μήνυμα από τα media και από διάφορα άτομα ότι η πλατεία Φανερωμένης έχει καταντήσει ένας χώρος για αλήτες και ναρκομανείς. Αυτό δεν ευσταθεί καθώς εκεί είναι ένας πολύ ωραίος χώρος να περνά κάποιος την ώρα του εναλλακτικός στα ακριβά 'cafes' και 'clubs' στα οποία ξοδεύεις μια περιουσία για να περνάς καλά. Ο χώρος της Φανερωμένης δεν είναι χώρος όπου συχνάζουν αλήτες και τα λεγόμενα αποβράσματα της κοινωνίας, αλλά ένας χώρος ειρήνης όπου όλοι περνούν ωραία και στο κάτω κάτω αν υπάρχει παράπονο για πολύ δυνατή μουσική που βάζουν τα παιδιά για να περνούν ωραία, τότε θα την χαμηλώσουν γιατί και εμείς σεβόμαστε τον τόπο αυτό και τον αγαπάμε. Εκτός του ότι είναι ένας από τους λίγους τόπους όπου μπορούμε να συχνάζουμε έρχεται η Αστυνομία να μας διώξει από τους χώρους που αγαπάμε με τρομοκρατία για να πατάξει την λεγόμενη 'εγκληματικότητα' που υπάρχει εκεί αντί να βλέπουν την διαφθορά στην ίδια την Αστυνομία."
ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
"Τους τελευταίους 6 περίπου μήνες, διοργανώνονται επί τακτικής βάσης πάρτι δρόμου, από άτομα με την άποψη πως δεν είναι απαραίτητο να πληρώνεις για τη διασκέδασή σου ή άτομα που δεν "την βρίσκουν" σε κέντρα ή clubs, και είναι ανοιχτό σε όλους, αφού Η ΠΛΑΤΕΊΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. Η πλατεία Φανερωμένης από τότε λειτουργεί σαν ένα κοινωνικό κέντρο, όπου νέοι διασκεδάζουν ακούγοντας μουσική, μιλώντας ή κάνοντας ζογκλερικά. Ακόμη και γονείς έρχονται με τα παιδιά τους για να παίξουν. Πολλές φορές, αντίθετα με το πώς παρουσιάζεται από έξω, πολλοί πελάτες γειτονικών εστιατορίων πηγαίνοντας στα αυτοκίνητά τους έρχονται και χορεύουν με τον κόσμο. Ο καθένας μπορεί να το διαπιστώσει, ερχόμενος σε ένα πάρτι πως ο χώρος δεν τελεί υπό κατάληψη από αλήτες, αλλά αποτελεί το στέκι ατόμων που σέβονται τους δημόσιους χώρους και προσπαθούν να κάνουν το καθένα να βγει στους δρόμους για να βρει τη διασκέδασή του".


ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΒΩΝΙΑΤΗ
Κωδικός άρθρου: 903087
ΠΟΛΙΤΗΣ - 18/10/2009, Σελίδα: 48

Σχόλια σχετικά με την συνέντευξη κάποιων παιδιών για την φανερωμένη



Στην ιστοσελίδα δημοσιογράφου του Πολίτη της Χριστίνας Βωνιάτη δημοσιεύτηκε συνέντευξη που πήρε η δημοσιογράφος από κάποια παιδιά σχετικά με τα γεγονότα στην φανερωμένη και γενικά για τον χώρο αυτό

http://voniati.blogspot.com/2009/10/blog-post_18.html

ήδη έβαλα σχόλια εκεί τα όποία και αναδημοσιεύω και εδώ

Τα παιδιά δεν τα ξέρω προσωπικά αλλά σύμφωνα με τα λεγόμενα τους είναι μαθητές γύρω στα 17

αυτό που ξέρω είναι ότι η φανερωμένη έχει γίνει στέκι εδώ και πέραν των 15 χρόνων και το όνομα του “μανώλη” όπως με ενημέρωσε φίλος που συχνάζει εκεί πολύ πολύ πριν από τα παιδιά υπάρχει εδώ και μια 15ετία

οπότε κάτι που μου κάνει εντύπωση είναι το γεγονός ότι αυτά τα παιδιά που χρησιμοποιούν τον χώρο εδώ και πολύ λίγο καιρό μιλάνε εξ ονόματος….ποιων;

και μάλιστα να καταλήγουν οι ίδιοι να βάζουν ταμπέλες σε όλους και στον εαυτό τους

γράφεις:

“Δεν είναι “αναρχοαυτόνομοι”..

και:

“Πάντως, ελάχιστα από τα παιδιά που περνούν από τα πάρτι μας χαρακτηρίζουν τους εαυτούς τους ως “αναρχικούς”.


“αναρχοαυτόνομοι” και “αναρχικοί”…. το γράφεις λες και πρόκειται για καμιά ανίατη ασθένεια………..

ο “αναρχισμός” όπως ο “καπιταλισμός” και ο “κομουνισμός” δεν είναι απλά λεξεις-ταμπέλες

έχουν πολύ συγκεκριμένο περιεχόμενο

για τον “κομουνισμό” αλλά και για την “αναρχία” που σύμφωνα με τον Μαρξ θα είναι το απώτατο στάδιο του “κομουνισμού” έχουν χυθεί τόνους από μελάνι σε βιβλία από ανθρώπους βαθύτατα μορφωμένους και ιδεολογικοποιημένους

είναι κοινωνικά συστήματα και όχι απλά μια λέξη καραμέλα στο στόμα του κάθε δημοσιογράφου ή 17χρονου που θέλει να βάζει ταμπέλες

τον “καπιταλισμό” πατέρα του κέρδους που είναι και η αιτία που η αστυνομία ως εντεταλμένο όργανο των καπιταλιστών δηλαδή αυτών που θέλουν να “αναπλάσουν” τον χώρο με κλαμπάκια βλαχοκυριλάτα για να βγάλουν κι άλλο κέρδος

http://osr55.wordpress.com/2009/09/27/

http://osr55.wordpress.com/2009/10/04/

το βιώνουμε καθημερινά και τον βιώσαμε και το προηγούμενο σάββατο



γράφεις:

δεν προέρχονται από “προβληματικές, σπασμένες οικογένειες”, ……Αντίθετα – οι γονείς των παιδιών είναι ακαδημαϊκοί, συγγραφείς, γιατροί, με άριστη μόρφωση και σχετικά ευκατάστατοι.”


ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!!!

άτε ολάν; μα σοβαρά; μα ο Σύμης ο μπαμπάς της Κατερίνας( όπως μας ενημέρωσες )τελικά εν γιατρός εκτός που ιδιοκτήτης του καφενείου;;;

ρε μα πάτε καλά; ποιος καθορίζει τον όρο “προβληματικές” και “καλές” οικογένειες

ώστε οι γιατροί οι ακαδημαικοί και οι συγγραφείς εξυπακούεται ότι είναι “καλοί” άνθρωποι ενώ οι άλλοι από τα χαμηλά στρώματα ξεφτιλές ρε παιδίν μου, προβληματικοί ολάν,, πως το λένε



ώστε αυτό εννοούν όταν λένε:

“χωρούν όλοι, ακόμα και οι πολύ διαφορετικοί από εμάς,”


δηλαδή εμείς είμαστε τα παιδιά των μη προβληματικών καλών οικογενειών και οι πολύ διαφορετικοί από εμάς είναι αυτοί οι λίγοι που έχουν προβληματικές οικογένειες με γονείς που δεν έχουν έστω ένα γιατρό, έναν ακαδημαικό έστω έναν συγγραφέα ρε κουμπάρε..

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!!!

“Ξεκίνησε από το ότι εκεί βρίσκονται τα “Καλά Καθούμενα”, το καφενείο όπου συχνάζουμε (σ.σ. ιδιοκτήτης του οποίου είναι ο μπαμπάς της Κατερίνας”

νασου και η διαφήμιση….


και μπαίνουμε δυστυχώς στα σοβαρά της υπόθεσης:

γράφεις:

“Όμως”, προσθέτει, “για να είμαστε ειλικρινείς, το Σάββατο πεντέξι νεαροί πήγαν όντως με επιθετικές προθέσεις ενάντια στους αστυνομικούς,”

και όλως τυχαίως πεντέξι ήταν και οι συλληφθέντες……… μόνο που για κακή τύχη των προστάτων των φιλήσυχων και φιλειρηνικών που βλέπουν φούρπο και ακούν σπορ φμ ούλλη μέρα τα δύο παιδιά που συνελήφθησα,ν μπαγλαρώθηκαν βίαια και σύρθηκαν κυριολεκτικά από το πόδι, έξω από την Πύλη Πάφου χωρίς να έχουν κάνει τίποτα απολύτως και γιαυτό υπάρχουν και τα βίντεο της αστυνομίας που θέλει δεν θέλει θα τα δώσει


γράφεις:

, καθόλα ευγενικών κοριτσιών -από πολύ καλές οικογένειες-


ΤΙ ΣΤΟΝ… τι στο καλό εννοείς “καλές” οικογένειες;;

με πατέρα γιατρό ακαδημαικό και συγγραφέα;;;;; ενώ οι άλλες είναι κακές;;;


και φτάνουμε στην αποθέωση της διάστασης των λόγων από τις πράξεις:



γράφεις:

«Πολλοί από τα παιδιά, σύμφωνα με τη Νεφέλη, φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία.”

αλλά κατα τα άλλα οι γονείς των καλών οικογενειών των παιδιών θέλουν όπως γράφεις:

«Θέλουμε να ξεφύγουμε από την “κουλτούρα” της κατανάλωσης και της εμπορευματοποίησης όλων των πραγμάτων,”

τα ιδιωτικά κερδοσκοπικά σχολεία-εταιρείες είναι η χειρότερη μορφή

εμπορευματικοποίησης του αγαθού που θα έπρεπε να είναι έξω απο καλούπια και κέρδη ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ



και φτάνουμε στο εντελώς απολιτικ σημείο:

«Αν πρέπει να εξηγήσουμε το αίτημά μας με λίγες λέξεις, θέλουμε άμεσες και ζωντανές ανθρώπινες σχέσεις, έξω από αποστειρωμένους χώρους που δεν έχουν τίποτα να σου προσφέρουν”

δηλαδή αν η φανερωμένη μείνει πχ όπως είναι δηλαδή με τα καλά καθουμενα εκεί και με τα υπαίθρια πάρτυ τότε όλα καλά στην κοινωνία;



γράφεις:

“Αντί αυτοί οι ανόητοι οι αρμόδιοι να προσπαθήσουν να προστατεύσουν την πόλη, να συνειδητοποιήσουν πως αυτό που έχουμε είναι δώρο θεού, έφτιαξαν εκείνη την εμπορική στοά (σ.σ. στην πλατεία του παλιού δημαρχείου)”

και μετά γράφεις:

“γιατί θεωρούμε πως το σύστημα είναι υπεράνω κι όχι μέσα μας; Το σύστημα για το οποίο μυξοκλαίμε πως μας καταπιέζει είμαστε εγώ και συ και όλοι μας.”

παλληκάρι μου καλό και ανυποψίαστο….οι αρμόδιοι δεν είναι ανόητοι που τα κάνουν αυτά

οι αρμόδιοι κάνουν ακριβώς αυτό που επιτάσσουν οι σπόνσορες τους και αυτοί που τους έβαλαν εκεί να μας “κυβερνήσουν”

ποιος νόμισες ότι σε κυβερνάει και καθορίζει την πολιτική του τι θα γίνει; Ο συλιjιώτης οξά η μαύρου;

σου έχω νέα παλληκάρι μου:

οι εταιρείες!!

αυτοί σε κυβερνάνε αφού αυτοί χορηγούν τα κόμματα που εξελέγουν τους «αρμόδιους» συλιjιώτηδες και μαύρου και μάλιστα πολλοί βολευτές είναι διευθυντές εταιρειών κλπ

και επίσης

αυτός που (δεν) σε καταπιέζει εσένα παλληκάρι μου είναι η φτώχεια που προκαλεί το παρόν οικονομικό σύστημα που σαν αδηφάγο τέρας θέλει να αναπλάσει με κλαμπάκια τον χώρο που τάχα διεκδικείς για να κάνεις τα παρτάκια σου σε μη αποστειρωμένους χώρους κλπ κλπ

είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους από το βιετνάμ την σρι λάνκα το μπαγκλατέζ που έχουν ήδη καταστραφεί είτε με πολέμους made in usa είτε με μεταποικιακές εμφύλιες συρράξεις made in england από τα διεφθαρμένα καθεστώτα που επέβαλαν εκεί

να έρθουν τόσες χιλιάδες χιλιομετρα για να σου καθαρίσει την τάξη του ιδιωτικού σου σχολείου το σπίτι σου τον κήπο του μπαμπά γιατρού ή συγγραφέα κλπ κλπ

είναι το αδηφάφο οικονομικό σύστημα του “καπιταλισμού”

ενός οικονομικού συστήματος που έχει περιεχόμενο και δεν είναι απλά μια λέξη καραμέλα για να πιπιλάει ο κάθε πικραμένος συγγραφέας γιατρός ακαδημαικός



να ξεκαθαρίσω ότι δεν τα έχω με τα παιδιά τα οποία είναι κατανοητό να μην έχουν κατασταλλαγμένες απόψεις σε τέτοια ηλικία

χρησιμοποιώ καυστική γλώσσα γιατί ίσως να κάτσουν να σκεφτούν και τις συνέπειες των λόγων τους και πάνω σε άλλους αλλά και

που πολλές φορές έρχονται σε αντιδιαστολή με τις πράξεις τους και τον τρόπο ζωής τους


http://osr55.wordpress.com/2009/10/21/%CF%83%CF%87%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%87%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%85%CE%BE%CE%B7-%CE%BA%CE%AC%CF%80%CE%BF/#comments

υπονοείς να αρκέψουμε συζήτηση οξα?

Αρχικα, ετσι για να λαλουμε τα πραματα όπως ενι να θυμησω πως τα media en media!
Ουλλοι ξερουμεν πως οι δημοσιογραφοι εχουν ένα σκοπο, που σπανια εν ο ιδιος με τον δικο μας. Η δημοσιογραφος εξεκινισε με καλες προθεσεις τζιε νομιζω αρχικα εν ηθελε να αλλαξει την φατσα τουντου χωρου. Τελικα οπως εφανηκε εβαλε μια ταπελλα στον χωρο που εν πιο ‘δεχτη’ που την πλειοψηφία της κοινωνιας. Εσυρε κουβεντες ακυρες για ‘καλες οικογένειες’, ‘καλες δουλιες’, για απορριψη ιδεολογιων όπως την ‘αναρχια’, για σχολεια τζιε μαλακιες. Το αρθρο αρεσε σε καμποσους ‘κοινους’ πολιτες το οποιο εννε κακο αλλα αλαξε την φατσα του χορου για να ακουεται πιο καλα στα αυτια της κοινωνιας.
Τα παιδια που πηγαν για συνέντευξη εν επιαν για να βαλουν τες φατσες τους στες εφημεριδες τζιε να γινουν ‘διασημοι’ αλλα επιαν σε μια προσπαθεια να αλλαξουν την κοινη γνωμη του κοσμου για τον ‘μανωλη’ χωρις ψεματα τζιε χωρις υποκρισιες. Φυσικα καποια που τα λογια τους αλλαχτηκαν που την δημοσιογράφο τζιε επροκαλεσαν διαφορές τζιε αντιδρασεις που διαφορους.
Το θεμα παραμενει πως το αρθρο ισχε στοχους διαφορετικους που τα πεθκια. Εγω νομιζω πως εχτος που τα αρνητικα στοιχεια, υπηρξαν διαφορα καλα. Καποιες ιδεες που είναι (κατά εμένα) σωστες όπως ο αντικαπιταλισμός,η αρνηση υπερκατανάλωσης όπως τζιε η προώθηση διαφορετικότητας μεταξύ ανθρώπων επεραστηκαν καλα προς τα εξω, ασχέτως με το αν δεν εκαταχωρηθήκαν τα πεθκιά κατω που διαφορους ορους (πχ. Αναρχικοί, αναρχοαυτόνομοι). Κανενας που τα πεθκια εν ηθελε ναμιλησει για ουλλο τον χωρο σαν να ηταν αντιπρόσωπος γιαυτο εδωθηκαν τζιε ονοματα, τζιε φωτογραφίες.
Ετσι για να τελειώνω, πρεπει να τονισω πως το αρθρο εν ηταν το ιδανικο τζιε προφανως εθιξε διαφορους (το τελευταίο πραμα που ηθελαν να καμουν τζινοι που εδωκαν συνέντευξη) αλλα την ιδια ωρα επερασε καποια μηνύματα προς τα εξω αρκετα πετηχιμενα, κερδιζοντας κατανοηση τζιε συμπαρασταση που άλλο κοσμο.

Ναί στη Νεφέλη ~ Εντός των Τειχών Ανθίζει Ελπίς

Πηγή έμπνευσης του πιό κάτω κείμενου και
έρευνας είναι το άρθρο της Χριστιάνας Βωνιάτη με τίτλο
"Αφήστε τις ταμπέλες. Ελάτε στον Μανώλη"

http://voniati.blogspot.com/2009/10/blog-post_18.html

στο οποίο μιλούν η Νεφέλη, η Κατερίνα, οι Παναγιώτης, Φάνος και Ελένη - νεολαίοι της Πλατείας Φανερωμένης - δίνοντας συνέντευξη στην Χριστιάνα γιά τις αξίες, το πνεύμα, τα υπέροχα κοινωνικά ιδανικά και πρακτικές που συνδέουν τα παιδιά με το χώρο.

Ναί στη Νεφέλη, την Κατερίνα, τους Παναγιώτη, Φάνο και Ελένη!

Όχι! ...στην απρόκλητη βία ενάντια στην κοινότητα μας από σαδιστές Αστυνομικούς και παρακρατικούς τραμπούκους, χαφιέδες και προβοκάτορες.

Και Όχι! ...στους διάφορους υποχθόνιους ηγέτες που αδιαλείπτως προσπαθούν να παρασύρουν τους νέους σε συγκρουσιακές πρακτικές υπό το πρόσχημα μιάς δήθεν "επανάστασης" που τροφοδοτείται μόνο 'που την εξάρτηση στο δολοφονικό τσιγάρο, την πολιτική τους κενότητα, και την καταπίεση του αυθόρμητου ερωτισμού γιά χάρη κούφιων και εισαγώμενων συνθημάτων.

Θερμές ευχαριστίες στη Χριστιάνα γιά το κείμενο

Οι απόψεις και το πνεύμα των νέων που παρουσιάζονται εδώ, καθώς και ο λόγος που αρθρώνουν, σίγουρα μεταδίδουν μιά πολύ πιό ορθή εικόνα γιά το ποιά είναι η καρδιά, ο πυρήνας της νεολαίας της Πλατείας Φανερωμένης. Γιά τους όσους συμπολίτες μας που η μόνη τους πηγή ενημέρωσης είναι τα Μέσα και ο Τύπος του κατεστημένου, η λανθασμένη και παραποιημένη εικόνα που έχει φυτευτεί μέσα τους γιά τη νεολαία της γειτονιάς δύσκολα διορθώνεται - άρθρα όμως όπως τούτο σαφέστατα βοηθούν να αποδωθεί το βάθος και το περιεχόμενο των πολύ καλλιεργημένων αυτών παιδιών.

Ας μην ξεχνούμε πως ο κόσμος του μεθαύριο θα είναι στα χέρια τους - αν οι ιδέες, το πνεύμα και οι προσανατολισμοί που αρθρώνουν διατηρηθούν γνήσιοι και βρεθούν τρόποι και πολιτικές δυνάμεις ώστε να ΠΡΑΓΜΑΤΩΘΟΥΝ, η κοινωνία μας θα ανεβεί πολύ πιό ψηλά από τον βόθρο όπου βρίσκεται σήμερα.

Αλλά γιά μας που ξέρουμε και λίγα παραπάνω γιά τους εναλλακτικούς ~ ανατρεπτικούς κύκλους του "χώρου", είναι χρήσιμο - και είναι καθήκον μας - μαζί με τα ορθά και όμορφα να αναγνωρίζουμε και τα σάπια, τα αρρωστημένα, τα ανεγκέφαλα στοιχεία εκείνων των δυνάμεων που επιβουλεύονται να κερδίσουν την αφοσίωση των νέων.

Ναί, είναι κίνδυνος οι σαδιστές Αστυνομικοί, ένστολοι και μή, και οι συν αυτούς τραμπούκοι, χαφιέδες και προβοκάτορες του παρακράτους, όποιαν ιδεολογία κι' αν προσποιούνται. Χέρι με χέρι με το οργανωμένο έγκλημα, ταγμένοι στην υπηρεσία του διπλοκέφαλου τέρατος που λέγεται Κεφαλαιϊκό Κράτος στοχεύουν να διαλύσουν την Εντός των Τειχών κοινότητα γιά το όφελος του Μεγάλου Κεφαλαίου. Στόχος είναι να δημιουργηθούν δύο κοινωνικοί πόλοι που θα ζούν παράλληλα και θα αλληλοτροφοδοτούνται: ο πόλος της "υψηλής γκλαμουριάς" και ο πόλος της άθλιας και αβιώτης φτώχειας.

Το Μεγάλο Κεφάλαιο θέλει να αυξήσει την εκμετάλλευση των μεταναστών στην παληά πόλη και θα συνεχίσει να τους στοιβάζει πέντε-πέντε, δέκα και είκοσι σε κάθε δωμάτιο και διαμέρισμα σε πανάθλια λερωμένα και ανθυγιεινά χαλαμάντουρα, να τους εργοδοτεί με ψίχουλα και να τους στραγγίζει τη ζωτικότητα στην υπηρεσία του άλλου κλάδου, εκείνου των "ευγενών" της νεοκυπριακής γκλαμουριάς όπου οι κυνηγοί του status θα ψωνίζουν σε λαμπερά και καθάρια ακριβά καταστήματα, θα "εμφανίζονται" και θα "βλέπονται" σε χώρους κοινωνικοποίησης περιβαλλόμενοι εν το θεαθήναι από τους ιδιωτικούς ασφαλίτες και face controllers.

Θα συνεχίσει αυτή η πορεία. Διεφθαρμένοι Αστυνομικοί θα βοηθήσουν να αυξάνεται το αληθινό έγκλημα σε κάποιες γειτονιές ώστε το αβίωτον των καταστάσεων να διώξει και τους τελευταίους λαϊκούς ένοικους και ιδιοκτήτες κτιρίων και καταστημάτων. Οι χώροι, αφού πρώτα καταστρέφεται συστηματικά και μεθοδευμένα η κοινωνική και οικονομική τους αξία, θα συνεχίσουν να αγοράζονται από το Μεγάλο Κεφάλαιο. Ακριβώς όπως πράττει τώρα συστηματικά το σύμπλεγμα συμφερόντων της πολυθυγατρικής εταιρείας Sharelink (SFS) ~ White Knight Holdings ~ Investwise με κορυφαίο τον σκιώδη και πολλοπάητο κύριο Κώστα Κίρκο ο οποίος εμφανίζεται αντιπροσωπεύοντας τού'ν τα εταιρειακά συμφέροντα σε ημι-νόμιμες και "κάπως νόμιμες" διαπλοκές αγοραπωλησίας ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ μέρους της παληάς πόλης, το οποίον και επεξεργάζονται άμεσα γιά τα συμφέροντα τους.

Το Δημαρχείον (ακούεις κυρία Μαύρου και η Αρχή Πολεοδομίας Λευκωσίας γνωρίζουν με πάσα λεπτομέρεια πως ο κύριος Κίρκος κτίζει χωρίς άδειες, κάμνει παραβιάσεις Πολεοδομικών κανόνων, εργοδοτεί παράνομους μετανάστες με ψίχουλα στις οικοδομές του, και ότι στεγάζει ανθρώπους σε ανθυγιεινά και μη ασφαλή κτίρια. (Ακούεις κύριε Επιθεωρητά της Πυροσβεστικής Διεύθυνσης

Το Μεγάλο Κεφάλαιο σε συνεργασία με το οργανωμένο έγκλημα και διεφθαρμένους Αστυνομικούς θα συνεχίσουν να φθείρουν την Εντός των Τειχών κοινότητα με δημιουργία βίαιων επεισοδίων, την προώθηση πορνείας στα πεζοδρόμια, τη συνειδητή μή-αστυνόμευση των πεζόδρομων ώστε να ενθαρρύνονται οι αλητείες, οι θορυβώδεις και επικίνδυνες μοτοσυκλέττες, οι φωνασκίες και μικροληστείες, το ποτό στα πεζοδρόμια, τα μαχαιρώματα μεταξύ ομάδων μεταναστών, οι καυγάδες αντρογύνων, ο αλκοολισμός και οικογενειακή βία μες τα φτωχόσπιτα. Μαζί τους, βασικοί συνεργάτες της διαφθοράς είναι οι προβοκάτορες που παρασύρουν μέρος της πολιτικοποιημένης νεολαίας σε βανδαλισμούς και ανόητες πράξεις με τη συνθηματολογία ενός ψεύτικου "επαναστατισμού" μιάς δήθεν αναρχίας.

Μακάρι να ήταν αληθινοί αναρχικοί! Ή και όποιας απόχρωσης επαναστάτες. Μα είναι προβοκάτορες, συνειδητοί και ασυνείδητοι παληάνθρωποι και επικίνδυνοι που κάμνουν τεράστια ζημιά πρώτα-πρώτα στο ίδιο απελευθερωτικό και ελευθεριακό κίνημα και στις προσπάθειες κοινωνικής αυτοργάνωσης στον πολιτικοποιημένο χώρο.

Είναι εκείνοι που τη νύκτα των συγκρούσεων στην Πλατεία Φανερωμένης έσπασαν τα παράθυρα μιάς τάξης του Δημοτικού Σχολείου. Η δασκάλα - άτομο που στηρίζει την εναλλακτική κοινότητα και μετέχει σε δραστηριότητες της - είδε και έπαθε να προστατέψει τα παιδάκια την άλλη μέρα στο σχολείο από τα σπασμένα γυαλιά. Είναι εκείνοι οι ίδιοι επιτήδειοι που παρέσυραν μιά κοπέλλα πρίν μερικούς μήνες σε μεσονύκτια έφοδο γιά να προσπαθήσει να πυρπολήσει περιπολικό της Αστυνομίας έτσι, χωρίς αφορμή, χωρίς να γίνονται εκείνη την περίοδο συγκρούσεις ή άδικες συλλήψεις που να εξηγούν ή να νομιμοποιούν μιά "τιμωριτική επίθεση", ας την πούμε, εις βάρος της Αστυνομίας από την κοινότητα. Η απόπειρα εμπρησμού έγινε απλώς και μόνο επειδή κάποιοι "επαναστάτες" καλλιεργούν ένα συγκρουσιακό κλίμα μες το οποίο η διαρκής συμπλοκή με σύμβολα και φορείς του κατεστημένου θεωρείται ηρωισμός, η δε παντελής απουσία πολιτικού περιεχομένου, η παντελής απουσία κοινωνικής αγάπης, πολιτικής ανάλυσης, η παντελής απουσία θετικής και δημιουργικής πολιτικής πράξης συγκαλύπτονται με την ανεγκέφαλη σύγκρουση και βανδαλισμό.

Όλα τούτα - η συνδιασμένη δράση ψευτο-επαναστατών, προβοκάτορων, διεφθαρμένων Αστυνομικών και οργανωμένου εγκλήματος - ρίχνουν την τιμή των κτιρίων, το Κεφάλαιο τα αγοράζει φτηνά, τα "διορθώνει" χωρίς άδειες, έτσι επιφανειακά όπως-όπως, και σύντομα εμφανίζονται γκλαμουράτα κέντρα όπως η νέα ψευδο-Στοά στην πλατεία του παληού Δημαρχείου όπου τώρα οι ιδιωτικοί σεκουριτάδες δημιουργούν κλίμα αφόρητο γιά τους απλούς ανθρώπους που οδηγούν ή περπατούν στο χώρο - εκεί, η απλή πράξη του να κάτσεις να φάεις στο διπλανό λαϊκό μαγειρείον "Άγιος Γεώργιος" σε εκθέτει σε κατόπτευση και στραβοκοιτάγματα των face controllers και ιδιωτικών μπάτσων.

Ναι μέν οι συμπραξία ψευτο-επαναστατών, προβοκάτορων, διεφθαρμένων Αστυνομικών και οργανωμένου εγκλήματος οδηγεί τους κατοίκους και εργαζόμενους στην περιοχή σε απόγνωση, αλλά εκείνο που τροφοδοτεί την μηχανή και δεν σταματά τούτη η πορεία είναι το Κέρδος. Συμπεπυκνωμένη Υπεραξία. Το Μεγάλο Κεφάλαιο που βρίσκεται πανταχού παρόν σε όλα τούτα έχει δεκάδες εκατομμυρίων σε επενδύσεις στην περιοχή. Οι πηγές και αναφορές πιό κάτω μπορούν να δώσουν μιά ιδέα του τι ποσά παίζονται. Εκείνος που ασχημονεί στην πλατεία και τον πεζόδρομο δεν είναι μόνο ένας γάδαρος - που είναι, αδιαμφισβήτητα - είναι και ακόμα ένας από τους αυτουργούς της κατάλυσης της κοινότητας μας ώστε να ισοπεδωθούν όλα γιά το Κέρδος.

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net
μελος της Ενδο~Μήδεια / Cyprus IndyMedia

http://cyprusindymedia.blogspot.com/2009/10/blog-post_19.html


Νομίζω εξεφύαμε τέλεια, επαρανοήσαν κάποιοι...

ena keimeno apo ton politi

Ένας δύσκολος Οκτώβρης

Της Μαρίας Χρυσάνθου

Δεν ξέρω αν η στήλη σήμερα εντάσσεται στα διεθνή. Νοιώθω όμως πως όσο κι αν ο κόσμος αρέσκεται να αποκαλείται «πολύ-πολιτισμικός», φορές είναι και λίγος και απολίτιστος. Και απορώ, αν είμαστε τόσο σίγουροι πως είμαστε σωστοί, τότε γιατί τόσα πολλά γύρω μας να είναι τόσο λάθος;

Ήταν μια δύσκολη εβδομάδα… ίσως και δυο δύσκολες εβδομάδες. Μάλλον ένας δύσκολος μήνας, σε δύσκολα χρόνια και δύσκολους καιρούς…

Πρώτα ήταν η σκούπα που θα ξεπάστρευε το «γκέτο» των μεταναστών. Μέσα σε μια νύκτα σάρωσε αθώους και «ενόχους» για να λύσει το πρόβλημα της «λαθρομετανάστευσης». Και τόνωσε τις φοβίες και τις προκαταλήψεις ημεδαπών και αλλοδαπών.

Μετά ήταν ο νεαρός με το καλυμμένο πρόσωπο και την κουκούλα στην αντι-ρατσιστική εκδήλωση. Ρώτησα: «Γιατί αγόρι μου κρύβεις το πρόσωπό σου; Να είσαι περήφανος που διαδηλώνεις ειρηνικά… εκτός κι αν δεν έχεις υπόψη σου να διαδηλώσεις ειρηνικά». «Θέλω να γράψω ένα σύνθημα και φοβάμαι μην με αρπάξουν: Θέλω να γράψω «είμαστε όλοι λαθρομετανάστες». Δεν είναι ειρηνικό μήνυμα;». Η φωνή του έτρεμε ελαφρά, γιατί κι ας ήταν 1,80 ήταν μόνο 15-16 χρονών.

Ύστερα ήταν τα παιδιά της Φανερωμένης. Εκείνα που όταν ακούν τα ροκ τραγούδια των συναυλιών τα πιστεύουν πραγματικά. Εκείνα που στέλνουν χαιρετίσματα την εξουσία και κρατούν το όνειρο… τουλάχιστον μέχρι παρακάτω. Εκείνα που κάποιοι θεωρούν την άλλη «βρωμιά» της παλιάς Λευκωσίας, μετά τους μετανάστες, φυσικά!

Είναι η «άλλη» νεολαία. Εκείνη που επιλέγει να διαφέρει παρά να αφομοιώνεται. Να πολιτικοποιείται παρά να κομματικοποιείται. Που ακόμα και όταν μονάδες της παραφέρονται μαθαίνουν καλύτερα να συμπεριφέρονται αν τους πλησιάσουμε, παρά αν τους συλλάβουμε. Θέλει όμως αρετή και υπομονή ο διάλογος και στην εποχή του fast-food μάθαμε όμως να επιζητούμε τις fast-λύσεις. Και έτσι δημιουργούνται και διατηρούνται τα γκέτο. Γιατί κάποιοι άνθρωποι ομαδοποιούν και ταμπελώνουν. Γιατί είναι ευκολότερο να γκετοποιείς παρά να κατανοείς.

Και έτσι συνεχίζουμε να υιοθετούμε και να διατηρούμε τις εύκολες λύσεις. Να βάζουμε το χέρι στην τσέπη και να αισθανόμαστε φιλάνθρωποι… παρά να μην παρκάρουμε στο χώρο στάθμευσης για τους παραπληγικούς και να περπατήσουμε εκατό μέτρα.

Έτσι βαφτίζουμε κάποιους συνανθρώπους μας «παιδιά με ειδικές ικανότητες»! Ανεξαρτήτως ηλικίας. Για να τους πατρονάρουμε όπως συνηθίζουμε να πατρονάρουμε τα παιδιά και για να αποποιούμαστε την υποχρέωση να εξυπηρετήσουμε ουσιαστικά τις πραγματικά ειδικές τους ανάγκες.

Δεν ξέρω αν η στήλη σήμερα εντάσσεται στα διεθνή. Η νεολαία όμως είναι η μόνη παγ-κόσμια ελπίδα… κι ας την έχουμε καταντήσει λαθρομετανάστρια με ειδικές ανάγκες

mchrysanthou@hotmail.com

Υ.Γ Αφιερωμένο εξαιρετικά στους μαθητές μου.

distixos stin kupro uparxi ellipsis dialektikis, politikis dieukrinisis

tze amesis drasis

pantos polla pou ta atoma pou prospathoun na topothetithoun sunithos prokaloun sugxisi xrisimopiontas lexilogio apolitikis ousias me skopo na prokalesoun.

keimena POU ekfrazoun mia apostasi pou tis eleutheriakes idees


dialekti den ine na grafis kimenakia se blockakia prospathontas na pernas stin teliki dogmatistikes theorioules gia tin sosti drasi ke to pios ine pio epanastatis ap'ton allo ke pios pio probokatoras ke an o allos ine i oxi anarxikos.

dialektiki exi amesi sxesi me tin epanastasi i dialektiki amfisvita ton eauto tis tze en topothetite san alithia,

i dialektiki prokali ton provlimatismo prokali katastasis amesa sundedemenes me tin koinonia

i dialektiki den ine na dimiourga mIA deuteri upogia koinonia tou theamatos

i dialektiki den ine orientalismos, den pinikopioi tis koinonikes antidrasis me aples lexiologikes erminies paragogon enos exousiastikou thesmou

I DIALEKTIKI APELEUTHERONI

i dialektiki ine mia dieukrinisi gia tin ousia ton koinonikon antidraseon

i dialektiki den tampelonete parolauta ine anagkaio gia na UPAR3I. na tis ermineusi sosta (tis tampeles)

i dialektiki ine na xeris pos oi laoi tha vroun tin lusi monoi tous, xoris omos na se afini exo ap'to pedio tis palis, KOINONIKIS TZE ATOMIKIS.

i dialektiki se ferni antimetopo os pros tin pragmatikotita gia mia xekathari dieukrinisi ke epexigisi ton koinonikon antidraseon, provlimaton, sxeseon kok

i dialektiki dimiourgi tis katastaseis gia tin kononiki pali

i dialektiki ine diuekrinisi ine ke katastasi ine diladi AMESI DRASI KE LOGOS

Ti dialektiki tin anaptusoume stin kathimerini mas zoi ine i morfosi ke i diapedagogisi tou eautou mas.

I dialektiki gia sena ke mena ine to klidi tis anaptuxis enos pragmatikou koinonikou ensthiktou,ine sxesi gia tin diamorfosi toU uparxontos os pros tin anagki GIA eleutheria ton esthikton, tou somatos ke tou pneumatos


i dialektiki ine... mia sunexia xoris telos mia sunexis epanastatiki diadikasia


i sunexia gia tin anaptuxi tis ine angkaia suntrofoi ke suntrofises

oi suntrofises kai oi suntrofoi ine i xara mias dialektikis tze koinonikis sxesis tautoxrona

oi sxeseis mas. Ine anagkaio na dinamosoun

Ine angki na organothoume tze na afisoume tous pediastikous egoismous pou polu apla en mas odigoun pouthena

DIALEKTIKI

KE

AMESI DRASI

GIA TIN AUTONOMIA

I GNOSI KE I ANAPTUXI TIS DIALEKTIKIS DEN PERIORIZETE SE KAMIA IDEOLOGIA PALEVI GIA TIN IDIA TIS ANAGKI ANAPTUXIS. GIA NA EPITIXI TIN AUTONOMIA. ME TIN KOINONIA.

DIALEKTIKI INE I VASI TIS EPANASTASIS. INE I POLITIKI EPANASTASI KE GIA NA TO POUME KALITERA INE I ANAPTUXI MIAS EPANASTATIKIS KOINONIKIS SKEPSIS. ke s'ayto edo akrivos tha stirixti ke i idia tis i antidrasi metepita



YG: ekama kapies diorthosis sto proigoumeno dustixos en exo ellinika pano sto computer m tze en llio santanoshia ta greekglish

Συζήτηση περί του άρθρου: http://osr55.wordpress.com/2009/10/21/%CF%83%CF%87%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%87%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%85%CE%BE%CE%B7-%CE%BA%CE%AC%CF%80%CE%BF/#comments

Απολογούμαι κι εξηγούμαι

Αναφορικά με το ρεπορτάζ μου για τα παιδιά της Φανερωμένης,
(http://voniati.blogspot.com/2009/10/blog-post_18.html), αρκετοί αναγνώστες και φίλοι επέκριναν την αναφορά που έκανα στις «ευυπόληπτες» οικογένειες των παιδιών.

Στην κριτική αυτή, απάντησα ήδη δεκάδες φορές από τότε που δημοσιεύθηκε το ρεπορτάζ στον «ΠΟΛΙΤΗ» (γραπτώς και προφορικώς). Χαίρομαι αφάνταστα που επισημάνθηκε από τόσο πολύ κόσμο. Τέτοιες κριτικές ενδυναμώνουν τις ελπίδες μου για τις δυνατότητες της κυπριακής κοινωνίας, για τον συλλογικό μας νου, τις ευαισθησίες μας, την (αυτόνομη από τις κοινωνικές νόρμες) κρίση μας. Θα εξηγήσω τη θέση μου για τελευταία φορά, παραθέτοντας και το «προβληματικό» σημείο του ρεπορτάζ:

«Η συνάντησή μου με τον Παναγιώτη, τη Νεφέλη, την Κατερίνα, τον Φάνο και την Ελένη, επεφύλασσε μιαν έκπληξη: δεν προέρχονται από "προβληματικές, σπασμένες οικογένειες", όπως πολλοί ίσως να είχαμε υποπτευθεί, παρακολουθώντας την σχεδόν χαιρέκακη "κάλυψη" των τηλεοπτικών καναλιών. Αντίθετα - οι γονείς των παιδιών είναι ακαδημαϊκοί, συγγραφείς, γιατροί, με άριστη μόρφωση και σχετικά ευκατάστατοι.»

Λοιπόν, καταρχήν το ρεπορτάζ δε "μιλούσε" εξ ονόματος όλων των ατόμων που συχνάζουν στην Πλατεία, αλλά ήταν επικεντρωμένο στα 5 συγκεκριμένα παιδιά. Συμβαίνει να είναι από "ευυπόληπτες, ευκατάστατες οικογένειες" ΜΕ ΑΡΙΣΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ (κι όχι απλά τεχνική κατάρτιση αλλά κοινωνικά αμόρφωτοι). Θεώρησα καλό να το σημειώσω, ΟΧΙ επειδή πιστεύω σε τέτοιους ΑΧΑΠΑΡΟΥΣ, ΗΛΙΘΙΟΥΣ ΚΟΜΦΟΡΜΙΣΜΟΥΣ, αντίθετα. Ωστόσο, το "στοίχημα" του ρεπορτάζ, κατ' εμέ, δεν ήταν να κερδίσω τον Α ή τον Β "προοδευτικό" κι "ανοιχτόμυαλο" που ούτως ή άλλως ξέρει πως έχουν τα πράγματα και ποια είναι η αλήθεια για τους δήθεν "αλήτες" της Πλατείας. Το στοίχημα, ήταν να "κερδίσουμε" τους πιο φοβικούς, εκείνους που δε ξέρουν τη φάση της πλατείας ή της κάθε "πλατείας", που πιστεύουν με ευλάβεια τα ΜΜΕ, τους παπάδες, τους αστυνομικούς, τις κοινωνικές νόρμες, τα προπαγανδιστικά στερεότυπα.

ΝΑΙ, είπα πως οι συγκεκριμένοι 5 προέρχονται από «καλές, κοινωνικά αποδεκτές» οικογένειες. Ήταν μια στάση άμυνας, την οποίαν εκ των υστέρων μετανιώνω. Για να είμαι ειλικρινής, ωστόσο, την κριτική αυτή που γίνεται μετά τη δημοσίευση, την είχα υπόψη μου πριν καν γράψω την πρόταση εκείνη. Αλλά είναι κι ένα πράμα που ονομάζουμε ΤΑΚΤΙΚΗ, την οποία καλό είναι να τη χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να κερδίσουμε λίγο την τόσο φοβική κοινή γνώμη που βιάζεται να ταμπελώσει ως απόβρασμα όλους όσους είναι διαφορετικοί (φυσιολογικά, γενετικά, ιδεολογικά, σεξουαλικά κλπ). Το ρεπορτάζ, αν μη τι άλλο, συνέβαλε στο να ξεκινήσει μια δημόσια συζήτηση, αναδεικνύοντας και την άλλη πλευρά.

Σε ό,τι αφορά το «προβληματικό σημείο», αν είχα ξανά την ευκαιρία ίσως να το έθετα διαφορετικά. Όντως, είναι ένα-δυο σημεία στο ρεπορτάζ στα οποία δεν έδειξα μεγάλη ευαισθησία στα παιδιά εκείνα που έχουν το κλασικό προφίλ του "αλήτη". Τους ζητώ συγνώμη και ξεκαθαρίζω πως με αυτούς ταυτίζομαι πολύ περισσότερο απ' όσο με άλλους πιο.. "ευπρεπείς". Είμαι κι εγώ "παιδί της Πλατείας", τόσο γεωγραφικά, όσο και ιδεολογικά/συνειδησιακά. Ζω, συχνάζω κι εργάζομαι εκεί (πέραν από τη δημοσιογραφία, καθαρίζω τις τουαλέτες και σερβίρω καφέδες στα ΚΑΛΑ ΚΑΘΟΥΜΕΝΑ). Έχω κι εγώ άσπαστους δεσμούς, τόσο με τους "αλήτες" όσο και με τα πλείστα συνθήματα στους τοίχους (ιδιαίτερα όταν αυτά γράφονται σε αναρτημένα πανό ή ακαλαίσθητες επιφάνειες κι όχι στην ωραιότατη πουρόπετρα της ιστορικής μας Πόλης). ΑΛΛΑ ΟΧΙ, ΔΕΝ ΤΑΥΤΊΖΟΜΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΛΙΓΟΥΣ ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΥΣ ΑΝΕΓΚΕΦΑΛΟΥΣ ΨΕΥΤΟΜΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΊΑΣ ΠΟΥ ΕΣΠΑΣΑΝ ΤΟΝ ΜΑΝΩΛΗ ΧΈΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΟΥΡΩΝΤΑΣ ΤΟΝ. ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΟΥΔΕΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ Ο ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΣ ΜΠΑΧΑΛΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΑΔΙΣΤΗ ΜΠΑΤΣΟ. Επίσης, ταυτίζομαι περισσότερο με έναν πολιτισμένο αστό, παρά με έναν γάρο προλετάριο, αν και προσωπικά προέρχομαι από οικογένεια ανειδίκευτων εργατών και εργάζομαι από τα 14.

Δε θεωρώ σκόπιμο να συνεχίσω να απολογούμαι για τη στάση άμυνας, την οποία κακώς τήρησα στο ρεπορτάζ. Στην προσπάθεια μου να αντικρούσω το mainstream επιχείρημα πως είναι "αλήτες" έπεσα στην παγίδα κι έπαιξα το παιγνίδι τους. Γι αυτό, απολογούμαι.

Τώρα, για όσους με κατηγορούν πως με το ρεπορτάζ έκανα «ιδεολογικό ξεπούλημα» (γιατί ειπώθηκε και αυτό), τους παραπέμπω στη θεματολογία και το περιεχόμενο των άρθρων μου (ανθρώπινα δικαιώματα, μετανάστες, ρατσισμός, παλαιστινιακό, trafficking, (ανίερος) πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, παγκόσμια πείνα/φτώχεια, κριτική στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο κλπ κλπ) και στις συνεντεύξεις μου με ανθρώπους που τίθενται στο στόχαστρο ακριβώς λόγω της επαναστατικότητας και της καυστικής κριτικής τους στην παγκόσμια mainstream «λογική» (ενδεικτικά αναφέρω: Noam Chomsky, Bill Ayers, πρώην κρατούμενοι στο Γκουαντάναμο, KΙΣΑ κλπ).

Απ’ εκεί και πέρα, αρνούμαι να δώσω πιστοποιητικά ήθους σε κακεντρεχείς ή άπιστους Θωμάδες.

Μας προέκυψαν κάτι πατερούλιδες του χώρου οι οποίοι θέλουν να επιβάλουν λογοκρισία σε ένα πολύμορφο χώρο με την μέθοδο της τρομοκρατίας . η επίθεση που δέχτηκαν τα παιδιά που έδωσαν την συνέντευξη είτε γραπτός είτε προσωπικά δείχνει μια εξουσιαστική διάθεση κάποιων σταλινικής νοοτροπίας αντιεξουσιαστών . ας είμαστε πιο προσεκτικοί . ας μην επιτρέψουμε να επιβληθούν τέτοιες νοοτροπίες.
Αγώνας και μέσα και έξω από το Μανώλη ενάντια σε κάθε εξουσιαστή


υ.γ. σίγουρα ο τρόπος που προσέγγισε η Βονιάτη το θέμα της είχε πολλές αδυναμίες.(μπορεί να ήταν και εντελός λάθος) αλλά οι θεωρίες συνωμοσίας του ΟΣΡ55 είναι επικίνδυνες .
αυτό που θέλω να πω ως συμβουλή είναι ότι:
Χρειάζεται σίγουρα προσοχή όταν κάποιοι δίνουν συνέντευξη σε ΜΜΕ
Μια καλή τακτική είναι να ζητούν να δουν το κείμενο πριν δημοσιευτεί . Οι δημοσιογράφοι θα βάλουν σίγουρα την δική τους υποκειμενική άποψη είτε στους τίτλους είτε στην εισαγωγή . Αλλά είναι καλύτερα να μιλάς στην κοινωνία και να υπερασπίζεσαι τις ιδέες σου έστω και μέσα από τον αστικό τύπο παρά να υποτάσσεσαι στην κυριαρχία . μόνο έτσι θα διαρρήξουμε τον λόγο της εξουσίας και θα επανα νοηματοδοτίσουμε τα πράγματα.



Αυτοοργάνωση - Αλληλεγγύη - Ελευθερία

Μάριος Β.