Αυτή λοιπόν η σφαίρα έκφρασης εστιάζεται στην διεκδίκηση του πύρινου λόγου. Στην προσπάθεια επίτευξης αυτού, που πολύ σωστά ο Βένεγκεμ εξέφρασε μέσα απ’ τη φράση: «τίποτα δεν είναι ιερό, όλα μπορούν να λεχθούν». Λοιπόν για να το πούμε απλά όμορφα και ωραία, ότι είναι ιερό πρέπει να καταργηθεί και αυτό με πολύ προσοχή, ας μην παράγουμε μέσα απ ‘ τη κατάργηση κάτι άλλο τόσο ιερό όσο και το άλλο, ή αυθεντικό ή / και ιδεολογικό. Το ιδεολογικό μπορεί να σοκάρει κάποιους πιο επαναστάτες, μα τι να κάνουμε η πραγματικότητα είναι ότι σε κάθε ιδεολογία υπάρχει και κάτι το ιερό, υπάρχει και κάτι το αυθεντικό και κάτι άλλο. Για να είμαι πιο ολοκληρωμένος και σαφής, μόνο απ’ αυτό το κάτι, υπάρχει στους περισσότερους απ’ αυτούς τους δήθεν επαναστατικούς χώρους.
Σε ποίους επαναστάτες αναφέρομαι;
Λοιπόν, αναφέρομαι σε όλους αυτούς που κάθε Κυριακή πάνε σαν τους χριστιανούς στο κόμμα, στην υποτιθέμενη συνάντηση της οποιασδήποτε αριστεριστικής δήθεν ριζοσπαστικής οργάνωσης, ή της τάδε εναλλακτικής ομάδας ή ακόμα και της τάδε αναρχικής ομάδας, αναφέρομαι σ’ αυτούς που στην τελική γίνονται η ιδέα και όχι ο εαυτός τους, το εγώ τους, η μοναδικότητα τους, αναφέρομαι σ’ αυτούς που η γραφειοκρατία της καθεαυτής ιδεολογίας και μυθοπλασίας τους, έχει γίνει το απώτερο τους σχιζοφρενικό είναι, που φυσικά δεν διαφέρει από οποιοδήποτε άλλο κατασκευασμένο είναι στο σημείο της καθημερινής τους λειτουργίας, οργάνωσης ακόμα και αντίληψης. Ναι, όλοι ζούμε στη σχιζοφρένεια του καπιταλισμού, ακόμα και εμείς οι επαναστάτες, μήπως δεν το παρατηρήσατε; Ναι, ναι σε σας μιλάω τους επαναστάτες, για σκεφτείτε το λιγάκι αυτό ……………………………………………………… ………… …… …… ……… ……………………………………………………………………………...…….……………………………………………….. ………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………ακόμα λίγο ……………………………………….. ……………………………………… ……………… ……………… ………… …………………. …………………………… ………………………………………. ……… ………………… ……………… ……………………………………………………………………… χρειάζεται ακόμα λίγο ………. ………… ………………… ………………………………………………
………. …………… ……….. ……………………………………… ………………………………. ……………………………………………….. …………………………………………. ………………………………………. ………………………….. ……………………………………………………… …………………………………………………………………………………
………………………………………. ……………………………………………………………………
…………………………… ………………………………. ………. ……………………………………………………………………………………………………………………….. Λοιπόν όταν το λέω αυτό, απευθύνομαι ξεκάθαρα σ’ αυτούς που ζουν στο συμβολικό του τι ορίζει το εγώ τους, δηλαδή είναι να πιστεύεις σε κάτι και στην τελική είτε το κάνεις συνειδητά η μη, το κάνεις παρά μόνο φαινομενικά, δηλαδή εικονικά, είναι παραδείγματος χάριν όταν λες πως είσαι κουμουνιστής, αριστεριστής, εναλλακτικός , ελευθεριακός ή/ και αναρχικός, έτσι, με τον τρόπο αυτό και πάλι, δεν ανήκεις στον εαυτό σου αλλά στο κόμμα, στην οργάνωση, στην ομάδα και όλοι μαζί σε μια δική μας αληθινή, αυθεντική, ιερή ιδεολογία. Αν ο Στίρνερ τόσο επίμονα φώναζε κάτω οι νόμοι όταν φώναζαν οι άλλοι κάτω ο βασιλιάς, τότε σήμερα που φωνάζουνε κάτω το κράτος, πρέπει και εγώ με τη σειρά μου τουλάχιστον, να φωνάζω κάτω το σύστημα και κάτω οι ιδεολογίες.
Ένα πιο απλό παράδειγμα είναι όταν βλέπω πάνω στις τράπεζες να γράφει πάνω με μεγάλα γράμματα κάψτε τις τράπεζες κάτι το οποίο με γεμίζει χαρά, κυρίως όταν το φαντάζομαι να γίνεται και καλύτερα όταν γίνεται, παρ’ όλα αυτά αυτό που εγώ φαντάζομαι απεναντίας σε αυτό καθεαυτό είναι απλό, μην την κάψετε τη τράπεζα κλέψτε την καλύτερα, πάρτε το παραδάκι αγοράστε πολύ βενζίνη και κάψτε την πόλη, θα καούνε κι’ αυτές. Λοιπόν αυτό που θέλω να πω είναι ελπίζω αρκετά ξεκάθαρο, μολονότι θα μπω και σε περισσότερο βάθος γιατί πάντα χρειάζεται να εισχωρούμε σε βάθος. Το παράδειγμα αυτό δεν τοποθετείται για τον καθεαυτό σκοπό του, αλλά για να διευκρινίσει το πλαίσιο της πειθαρχίας που εξασφαλίζει την αποτελεσματικότητα πού δύσκολα παντρεύετε με την ελευθερία της σκέψης, η οποία παρακινεί στην διαφοροποίηση και μόνο. Λοιπόν δεν θα εισχωρήσω σε περισσότερο βάθος περί αυτού παρ’ όλα αυτά θα ασχοληθούμε σίγουρα με αυτό το θέμα σ’ αυτή την σφαίρα και θα μπορούσε να φέρει τον τίτλο «Περί πειθαρχίας, εγωισμού και σχέσης σε μια συγκριτική τοποθέτηση περί ιδεολογίας, πνεύματος, και σχέση αυτοσυνειδήσεων.»
Λοιπόν τέλος με την φιλοσοφική φλυαρία χωρίς αμφιβολία, η θρησκεία ξεπερνάει κάθε άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα σε καθαρή ποσότητα και ποικιλία μαλακίας και δεν μιλάω μόνο για την παραδοσιακή έννοια της θρησκείας, αναφέρομαι και σε πληθώρα ιδεολογικών πραγματικοτήτων όπως είναι το θέαμα, ο καπιταλισμός, η κατανάλωση, το κράτος, η Ευρώπη, το ΔΝΤ, η ΗΠΑ, η Κίνα, το έθνος, ο νόμος, η εκκλησία, ο δήμος, ο φασισμός, ο κουμμουνισμός, ο εναλλακτικισμός ακόμα και ο αναρχισμός κοκ. Λοιπόν ότι εκλαμβάνεται ως η απόλυτη αλήθεια δεν ξεφεύγει από το πλαίσιο της θρησκείας και πρέπει να καταστραφεί.
Μια μικρή ειρωνεία προς τον σύντροφο ΠΡΟΥΝΤΟΝ: ιδιοκτησία είναι κλοπή ή η κλοπή είναι ιδιοκτησία;
Όλα αυτά εμπεριέχονται λοιπόν στο πλαίσιο που έχω προαναφέρει στο ότι τίποτα δεν είναι ιερό και στο ότι όλα στην τελική μπορούν να λεχθούν, ή μήπως όχι; και αυτή τη στιγμή κινδυνεύω από τα όργανα καταστολής επί «κουμουνιστικής» εξουσίας στα Γκουλάγκ να βρεθώ ή μάλλον καλύτερα στην εθνική φρουρά να με ανατινάξουν κατά λάθος και μετά να με κάνουν μάρτυρα και να γεμίζουν οι πλατιές με κλαίουσες και φασίστες να τονώνουν το ηθικό του έθνους ή μήπως κινδυνεύω από τον αρχιεπίσκοπο, ποτέ δεν ξέρεις μ’ αυτόν τι γίνεται έτσι όπως πάει το πιο πιθανόν να στείλει τους πολυαγαπημένους του κομάντο του ΕΛΑΜ και να με κάνουν σαπούνι, έτσι είναι αυτοί ότι βρωμάει το κάνουν ανακύκλωση και με καινούργιο σύνθημα αυτοί να παρατάσσονται και στους τοίχους με μεγάλα κόκκινα γράμματα θα γράφουν ΑΙΜΑ ΤΙΜΗ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ υπογραμμένο από κάτω Τόμμης Β τζαί με την κοινωνία Γ«ELAM»E, ή ακόμα καλύτερα να γράφει στους τοίχους εναντίων όλων συνυπογραμμένο Τόμμης Β τζαί Γιωρκάτζης.
Υστερόγραφο: Λοιπόν αυτό είναι ένας μικρός πρόλογος του χαρακτήρα που θα εξελιχτεί σ’ αυτό το χώρο εγωιστικής έκφρασης περί πολύπλευρων θεματολογίων.
Εγωιστική επιστροφή.