Περί κάνναβης

http://sarakiskepsis.blogspot.com/

«Η κοινωνία δεν απειλείται από τις ψυχοτρόπες ουσίες.
Κινδυνεύει μόνο από την κατασταλτική πολιτική
της κρατικής εξουσίας απέναντι σ' αυτές.«

«Η απαγόρευση των ψυχοτρόπων ουσιών
αίρει το δικαίωμά μου να εξουσιάζω το σώμα μου
και συνεπώς καταργεί την ελευθερία μου ως ατόμου.»

Κλεάνθης Γρίβας

Η κάνναβη

1. Η κάνναβη είναι φυτό του γένους των κνιδωδών, περιλαμβάνει ένα μόνο είδος, την Κάνναβη την ήμερη (Cannabis sativa) και υπάρχει στη φύση σε περισσότερες από εκατό παραλλαγές (cannabis indica, cannabis ruderalis, κ.α.), που διαφέρουν μεταξύ τους κυρίως ως προς την περιεκτικότητά τους σε ορισμένες δραστικές ουσίες.

2. Για ολόκληρες χιλιετηρίδες η κάνναβη έπαιζε καθοριστικό ρόλο στην επιβίωση του ανθρώπου ως πηγή ενέργειας, διατροφής, και ένδυσης και ως θεραπευτικό και ευφορικό μέσο. Αλλά εδώ και εξήντα χρόνια τέθηκε υπό καθεστώς διωγμού ως απειλή για την ύπαρξή του.

3. Η τύχη της κάνναβης κρίθηκε αποκλειστικά και μόνο από το συνδυασμό των πολιτικών, οικονομικών και τεχνολογικών αλλαγών που συντελέστηκαν κατά τη δεκαετία του 1930.

4. Τα πολλά πλεονεκτήματα και οι εφαρμογές της κάνναβης, την καθιστούσαν υπολογίσιμο αν όχι μοναδικό ανταγωνιστή των προϊόντων πολλών βιομηχανικών κλάδων (πετρελαιοειδή, οινόπνευμα, καπνός, φάρμακα, παραγωγής χαρτιού), οι οποίοι και συνεργάστηκαν αρμονικά προκειμένου να πετύχουν την απαγόρευση της κάνναβης, στα κρίσιμα χρόνια 1930-37 που σφραγίστηκαν από 5 κυρίως γεγονότα.

5. Τα γεγονότα αυτά ήταν: Η δημιουργία του «Ομοσπονδιακού Γραφείου Ναρκωτικών» (1930). Η δυνατότητα της φαρμακοβιομηχανίας να παράγει μαζικά χημικά προϊόντα (1928-32). Η άρση της Ποτοαπαγόρευσης (1933). Η κατασκευή μηχανών υψηλής τεχνολογίας για την παραγωγή χαρτιού από τη δασική ξυλεία και η μονοπώληση αυτής της παραγωγής από το συγκρότημα Hearst (1930-36). Και η μαζική εισαγωγή στην αγορά των προϊόντων της πετροχημικής βιομηχανίας (1926-36) και του νάυλον (1936).

Οι χρήσεις της κάνναβης

6. Διατροφικό μέσο: Οι σπόροι της κάνναβης αποτελούν ένα βασικό διατροφικό μέσο, στο οποίο περιέχονται φυτικές πρωτεΐνες υψηλής ποιότητας και αμινοξέα που ενισχύουν το αμυντικό του σύστημα απέναντι σε διάφορους λοιμογόνους παράγοντες.

7. Θεραπευτικό μέσο: Η κάνναβη και τα παράγωγά της κατείχαν εξέχουσα θέση στην καθημερινή θεραπευτική πρακτική σε όλη τη διάρκεια της γνωστής ιστορίας της ανθρωπότητας.

8. Ευφορικό μέσο: Οι ευφορικές δράσεις των παραγώγων της κάνναβης (μαριχουάνα και χασίς) υπερτερούν των αντίστοιχων δράσεων του καπνού και του οινοπνεύματος και τα καθιστούν επίφοβους ανταγωνιστές τους. Η κάνναβη είναι η πλέον ατοξική απ' όλες τις ψυχοτρόπες ουσίες που υπάρχουν στον πλανήτη.

9. Ενέργεια: Η βιομάζα που παρέχεται απ' την κάνναβη μπορεί να μετατραπεί σε μεθάνιο, μεθανόλη ή υγρό καύσιμο πολλών οκτανίων (με μια διαδικασία, που η πατέντα της ανήκει στην εταιρεία Mobil Oil), το οποίο έχει μικρότερο κόστος από οποιοδήποτε άλλο και είναι ανυπολόγιστα ευεργετικό για το περιβάλλον.

10. Χαρτί: Το χαρτί, που χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι σ' όλο τον κόσμο, μέχρι το 19ο αιώνα προερχόταν απ' την κάνναβη, που «είναι 50 έως 100 φορές διαρκέστερο απ' οποιοδήποτε άλλο». Σημείωση: Σε χαρτί από κάνναβη έχουν τυπωθεί όλα τα σημαντικά κείμενα που σφράγισαν το νεότερο δυτικό πολιτισμό, από τη «Βίβλο» του Gutenberg και την «Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων» του Lewis Carroll μέχρι τις δύο πρώτες διατυπώσεις της «Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας» των ΗΠΑ το 1776.

11. Εξοπλισμός των πλοίων: Το 90% του εξοπλισμού όλων των πλοίων από τον 5ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 19ο αιώνα, οπότε εφευρέθηκε το ατμόπλοιο, κατασκευαζόταν απ' την κάνναβη: Όλα τα πανιά, τα σχοινιά, οι χάρτες, τα ημερολόγια, τα βιβλία και οι σημαίες των πλοίων ήταν προϊόντα του «χόρτου».

12. Υφάσματα και υφαντά: Το 80% των υφασμάτων και των υφαντών, που χρησιμοποιούσε η ανθρωπότητα για να κατασκευάσει ρούχα, τέντες, λινά, κουβέρτες, πετσέτες, χαλιά, πάνες μωρών και πολλά άλλα, προέρχονταν απ' την κάνναβη.

13. Σχοινιά, νήματα, κορδόνια: Το 70-90% της παγκόσμιας παραγωγής των κάθε είδους σχοινιών, νημάτων και κορδονιών προέρχονταν απ' την κάνναβη και ήταν 100% ανακυκλώσιμα. Μετά την απαγόρευση της κάνναβης, το 1937, όλα αυτά αντικαταστάθηκαν από μη-ανακυκλώσιμα πετροχημικά προϊόντα, που το μονοπώλιό τους ελεγχόταν από την εταιρεία DuPont, ύστερα από συμφωνία με τη γερμανική IG που κατείχε τις σχετικές πατέντες.

14. Καμβάδες ζωγραφικής: Όλες οι δημιουργίες των μεγάλων ζωγράφων που ανανέωσαν τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο, απο τον Caravagio μέχρι τον Van Gogh, αποτυπώθηκαν πάνω σε καμβάδες φτιαγμένους από κάνναβη.

15. Χρώματα και βαφές: Για χιλιάδες χρόνια, όλα σχεδόν τα χρώματα και τα βερνίκια που χρησιμοποιούσε ο άνθρωπος παράγονταν απ' την κάνναβη ή περιείχαν λάδι από τους σπόρους της. Μετά το 1937, αυτές οι βαφές φυσικής προέλευσης αντικαταστάθηκαν από πετροχημικά προϊόντα.

16. Κατασκευαστικό υλικό: Ο πολτός της κυτταρίνης η οποία βγαίνει από την κάνναβη προσφέρει ένα άριστο οικοδομικό και κατασκευαστικό υλικό, που είναι πρακτικό, φτηνό, ανθεκτικό στη φωτιά, με θαυμάσια θερμική και ηχητική μόνωση.

17. Φωτιστικό λάδι: Μέχρι το 1800, το λάδι από τους σπόρους της κάνναβης κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας κατανάλωσης φωτιστικού λαδιού. Κατά την περίοδο 1800-1870 περιορίστηκε στη δεύτερη θέση λόγω της διάδοσης του λαδιού της φάλαινας, αλλά μετά το 1870 και τα δυο άρχισαν να αντικαθίστανται από τα προϊόντα του πετρελαίου.

18. Η αντικατάσταση των υλικών, που προέρχονται από την ξύλευση και την καταστροφή των δασών, με αυτά που εξάγονται από την κάνναβη είναι αναγκαία για να διαφυλαχθούν οι δασικές εκτάσεις, που έχουν μειωθεί σε επικίνδυνο βαθμό. Γιατί α) η κάνναβη, σ' αντίθεση με τα δέντρα του δάσους, αυτοανανεώνεται κάθε χρόνο και β) από κάθε 1 στρέμμα κάνναβης παράγεται πολτός κυτταρίνης ίσος μ' αυτόν που βγαίνει από 4,1 στρέμματα άλλων δέντρων.

Η κάνναβη ως ευφορικό

19. Η κάνναβη περιέχει τουλάχιστον 426 χημικές ενώσεις και περισσότερα από 60 αλκαλοειδή που υπάρχουν μόνο σ' αυτό το φυτό και ονομάζονται κανναβινοειδή. Δύο απ' αυτά (η Δ9-Τετραϋδροκανναβινόλη ή ΤHC και η λιγότερο δραστική Δ8-Τετραϋδροκανναβινόλη), έχουν σωματικές και ψυχικές επιδράσεις στον άνθρωπο, ενώ τα υπόλοιπα είναι αδρανή από βιολογική άποψη.

20. Η κάνναβη είναι μια μη-ναρκωτική ψυχοτρόπος ουσία, που δεν προκαλεί σωματική εξάρτηση. Σε μικρές και μέτριες δόσεις, προκαλεί ηρεμία και ελαφρύ ύπνο με ηδονικά όνειρα, που συνοδεύονται από ευχάριστη αφύπνιση.

21. Ο θάνατος από υπερβολική δόση κάνναβης είναι πρακτικά άγνωστος. Η θανατηφόρα δόση της THC είναι περίπου 150 gr., δηλαδή είναι 40.000 φορές μεγαλύτερη από τη συνήθη δραστική-αποτελεσματική δόση της (ενώ η θανατηφόρα δόση του αλκοόλ είναι μόλις 4 έως 10 φορές μεγαλύτερη από τη συνήθη αποτελεσματική του δόση).

22. Τα κυριότερα προϊόντα της κάνναβης είναι: H μαριχουάνα, το πρασινωπό μείγμα αποξηραμένων θρυμμάτων από όλα τα μέρη του φυτού, που περιέχει 0,2-5% THC και χρησιμοποιείται ευρέως για ευφορικούς και θεραπευτικούς λόγους. To χασίς, σκουρόχρωμο αποξηραμένο ρετσίνι, που βγαίνει από τις αδενικές τρίχες του φυτού, το οποίο περιέχει 5-12% THC. Και το χασισέλαιο, παχύρρευστο υλικό που παράγεται από παράνθια φύλλα της κάνναβης, περιέχει 20-60% THC και δεν έχει ευρεία χρήση.

23. Όλες οι Εκθέσεις των διαφόρων ερευνητικών Επιστημονικών και Κυβερνητικών Επιτροπών, από το 1894 μέχρι σήμερα, συμφωνούν ότι η χρήση της κάνναβης: Δεν προκαλεί τοξικομανία. Δεν έχει αρνητικά βιολογικά αποτελέσματα. Δεν αποτελεί προστάδιο για τη χρήση άλλων ψυχοτρόπων ουσιών (ηρωίνη). Δεν συνεπιφέρει εγκεφαλικές βλάβες. Δεν προκαλεί βλάβες στα χρωματοσώματα. Δεν αποδυναμώνει την άμυνα του οργανισμού. Δεν ελαττώνει την τεστοστερόνη στο αίμα. Δεν πυροδοτεί επιθετικές συμπεριφορές. Δεν μειώνει την ικανότητα οδήγησης.

Η κάνναβη ως φάρμακο

24. Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας των ΗΠΑ, «από πλευράς τοξικότητας, τα παράγωγα της κάνναβης πρέπει να θεωρούνται τα πιο ασφαλή από τα φάρμακα πλατιάς χρήσης» (1971).

25. Η κάνναβη ως φάρμακο έχει 4 σημαντικά πλεονεκτήματα που την καθιστούν μοναδική από θεραπευτική άποψη: Είναι το πιο ατοξικό από τα διαθέσιμα φάρμακα. Έχει ευρύτατο πεδίο θεραπευτικών εφαρμογών. Δρα μέσω μηχανισμών που διαφέρουν απ' αυτούς των άλλων φαρμάκων. Και μπορεί συνδυαστεί αποτελεσματικά και με ασφάλεια με οποιοδήποτε φάρμακο.

26. Σήμερα, η θεραπευτική χρησιμότητα της κάνναβης και των παραγωγών της είναι αποδεδειγμένη και αποδεκτή για το ακόλουθο ευρύ φάσμα παθολογικών καταστάσεων: Γλαύκωμα (ενδοφθάλμια υπέρταση). Παρενέργειες της χημειοθεραπείας (ναυτία και έμετοι). Ασθμα. Επιληψία και σπασμοί. Κατάθλιψη. Αγχος. Ανορεξία. Αλγη διαφόρου αιτιολογίας. Κακοήθεις νεοπλασίες. Εξάρτηση από οπιούχα και αλκοόλ.

27. Το 1985, η αμερικανική κυβέρνηση (που εμμένει στο σλόγκαν ότι «η κάνναβη δεν έχει καμιά θεραπευτική αξία»), χορήγησε άδεια κυκλοφορίας σε μια συνθετική THC με το εμπορικό όνομα Marinol από την εταιρεία Lilly, με κύρια ένδειξη τις παρενέργειες της χημειοθεραπείας και τη διέγερση της όρεξης σε ασθενείς με Aids. Σημείωση: Η οικογένεια του George Bush -που διατέλεσε πράκτορας και εν συνεχεία διευθυντής της CIA (1975-77), διευθυντής της Lilly (1977), αντιπρόεδρος του Ρίγκαν (1981-84) και πρόεδρος των ΗΠΑ (1985-92)- είναι κάτοχος σημαντικού ποσοστού μετοχών των εταιρειών Lilly, Abbott, Bristol και Pfizer. Η δε εταιρεία Lilly ελέγχεται από τον πατέρα τού μετέπειτα αντιπροέδρου του Bush, Dan Quayle.

28. To 1991, τα Ηνωμένα Εθνη μετέταξαν τη συνθετική Δ9-THC από τον πίνακα 1 στον πίνακα 2 των ελεγχόμενων ψυχοτρόπων ουσιών και διατήρησαν την κάνναβη στον πίνακα 1, με το αιτιολογικό ότι η Δ9-THC «είχε αποδεδειγμένα ιατρικά πλεονεκτήματα και δεν υπήρχε διασπορά της σε μη ιατρικές χρήσεις», ενώ η κάνναβη «χρησιμοποιείται παράνομα από εκατομμύρια ανθρώπους»(!)

Επανα-νομιμοποίηση

29. Σοβαροί ιατρικοί, πολιτικοί, οικονομικοί και οικολογικοί λόγοι επιβάλλουν την αναθεώρηση της «παράλογης» απαγορευτικής πολιτικής απέναντι στην κάνναβη, το κόστος της οποίας δεν μπορεί να αντέξει ή να ανεχθεί πια η κοινωνία. Το παραλήρημα των μανιακών της καταστολής δεν μπορεί να εξακολουθήσει να κανοναρχεί τις επιλογές του κοινωνικού σώματος και να υπονομεύει τη συνοχή του.

30. Η απαγόρευση των ψυχοτρόπων ουσιών και η μαζική τελετουργική ανθρωποθυσία που τη συνοδεύει συνιστούν ένα αποτρόπαιο έγκλημα σε βάρος του ατόμου, της κοινωνίας, του πολιτισμού και της ελευθερίας, ακόμη κι αν γίνουν αποδεκτές ως αληθείς οι μυθοπλασίες των υποστηρικτών της. Γιατί η χρήση οποιασδήποτε, έστω και επικίνδυνης, ουσίας βλάπτει αποκλειστικά και μόνο τον χρήστη της. Συνεπώς, αποτελεί τυπική πράξη αυτοπροσβολής και, ως τέτοια, σε μια πολιτισμένη κοινωνία δεν μπορεί να υπόκειται σε καμιά απαγορευτική ή κατασταλτική παρέμβαση.




Ερευνα Imperial (Ντέιβιντ Νατ)

το αλκοόλ πρέπει να βρίσκεται στην πέμπτη θέση του νέου καταλόγου επικινδυνότητας - μετά την ηρωίνη, την κοκαϊνη, τα βαρβιτουρικά και τη μεθαδόνη -, ο καπνός στην ένατη θέση, η κάνναβη στην 11η, το LSD στην 14η και το ecstasy στην 18η...
Σύμφωνα με τον Νατ, η κάνναβη είναι επιβλαβής, αλλά η χρήση της δεν προκαλεί σημαντικά προβλήματα υγείας. Οι χρήστες αντιμετωπίζουν, όπως είπε, "ένα σχετικά χαμηλό κίνδυνο" εμφάνισης ψύχωσης, σε σχέση με τον κίνδυνο των καπνιστών να πάθουν καρκίνο των πνευμόνων.




Φαινεται οτι μπορει μακροπροθεσμα να βοηθησει στην προληψη εκφυλιστικων ασθενειων οπως η Αλτσχαϊμερ, η νοσος του Παρκινσον, η νοσος του Χαντινγκτον και παθησεις των κινητικων νευρωνων.

επιστημονες του Ινστιτουτου Νευρολογιας στο Κουινς Σκουεαρ του Λονδινου κανουν λογο για την "τεραστια δυναμικη" των συστατικων της κανναβης οσο βελτιωνεται η αναλυση και η εκτιμηση κατ επεκταση των βιολογικων και φαρμακευτικων της δυνατοτητων.

Εκθεσεις κυβερνητικων επιτροπων για την κανναβη



1894 – Εκθεση της «Ινδικης Επιτροπης» της Βρετανικης και της Ινδικης κυβερνησης


1994 – Εκθεση της επιτροπης του Δημαρχου της Ν. Υορκης. La Guardia Report


1968 – Εκθεση της Συμβουλευτικης Επιτροπης της Βρετανικης κυβερνησης Wootton Report


1970 – Πρωτη Εκθεση της Κυβερνητικης Επιτροπης του Καναδα. Interim Report


1971 – Εκθεση του National Institute on Drug Abuse NIDA στο Κογκρεσο των ΗΠΑ


1972 – Εκθεση της Κυβερνητικης Επιτροπης της Ολλανδιας


1972 – δευτερη Εκθεση της Κυβερνητικης Επιτροπης του Καναδα. Cannabis


1972 – Εκθεση της National Commission on Marihuana and Drug Abuse των ΗΠΑ : Marihuana: A Signal of Misunderstanding


1973 – Εκθεση της National Commission on Marihuana and Drug Abuse των ΗΠΑ: Drug Abuse in America: Problem in Perspective


1974 – Εκθεση Επιτροπης της Γερουσιας των ΗΠΑ: Eastland Report


1975 – Εκθεση του Drug Abuse Council των ΗΠΑ


1975 – Εκθεση της Ενωσης Καταναλωτων των ΗΠΑ: Licit and Illicit Drugs


1976 – Εκθεση της Κοινοβουλευτικης Επιτροπης της Αυστραλιας


1977 – Εκθεση της Ακαδημιας Επιστημων της Νεας Υορκης ΝΥΑS : Chronic Cannabis Use


1979 – Εκθεση της Συμβουλευτικης Επιτροπης της Βρετανικης κυβερνησης


1982 – Εκθεση της Συμβουλευτικης Επιτροπης της Βρετανικης Κυβερνησης.


1986 – πρωτη Εκθεση της Εξεταστικης Επιτροπης του Ευρωπαϊκου Κοινοβουλιου για τα ναρκωτικα στις Ευρωπαϊκες χωρες.


1992 – δευτερη Εκθεση της Ερευνητικης Επιτροπης του Ευρωπαϊκου Κοινοβουλιου για την εξαπλωση του οργανωμενου εγκληματος που σχετιζεται με το λαθρεμποριο των ναρκωτικων στα κρατη μελη.



Ολες αυτές οι εκθεσεις συμφωνουν ότι η χρηση της κανναβης:


1ον. δεν προκαλει τοξικομανια.


2ον. δεν εχει αρνητικα βιολογικα αποτελεσματα η συντηρητικη χρηση. Αλλα και σε περιπτωσεις καταχρησης τα αποτελεσματα της είναι πολύ υποδεεστερα από αυτά που προκαλει η χρηση του αλκοολ και του καπνου.


3ον. δεν εχει αιτιολογικη σχεση με τη χρηση αλλων τοξικομανιογονων ουσιων – δεν αποτελει προσταδιο για τη χρηση ναρκωτικων και είναι αβασιμη η θεωρια της κλιμακωσης.


4ον. δεν αποτελει παραγοντα εγκληματικοτητας.


Σημερα η θεραπευτικη χρησιμοτητα της κανναβης και των παραγωγων της είναι αποδεδειγμενη και αποδεκτη για το ακολουθο ευρυ φασμα παθολογικων καταστασεων:



1ον. Γλαυκωμα (ενδοφθαλμια υπερταση)


2ον. παρενεργειες της χημειοθεραπειας (ναυτια και εμετοι)


3ον. Ασθμα


4ον. Επιληψια και Σπασμοι


5ον. Καταθλιψη, αγχος, ανορεξια


6ον. Αλγη, διαφορου αιτιολογιας


7ον. Κακοηθεις Νεοπλασιες


8ον. εξαρτηση από οιοπουχα και αλκοολ



Είναι το πιο ατοξικο από τα διαθεσιμα φαρμακα.


Εχει ευρυτατο πεδιο θεραπευτικων εφαρμογων.


Δρα μεσω μηχανισμων που διαφερουν από αυτους των αλλων φαρμακων.


Μπορει να συνδυαστει αποτελεσματικα και με ασφαλεια με οποιοδηποτε φαρμακο.


Ο θανατος από υπερβολικη δοση είναι πρακτικα αδυνατος.


Η θανατηφορα δοση καθαρης τετραϋδροκανναβινολης είναι 150 γραμμαρια. Είναι 40.000 φορες μεγαλυτερη από την αποτελεσματικη δοση, ενώ η θανατηφορα δοση του αλκοολ είναι μολις 4 εως 10 φορες μεγαλυτερη από τη συνηθη αποτελεσματικη του δοση.







Ιατρικες ερευνες



Το 1970, ο Lester Grinsoon, καθηγητης της ψυχιατρικης στην Ιατρικη σχολη του Χαρβαρντ, δημοσιευσε την πρωτοποριακη μελετη του Marihuana Reconsidered, στην οποια συνοψιζε τις μεχρι τοτε επιστημονικες γνωσεις για την κανναβη και δυναμιτιζε την δαιμονολογια της κατασταλτικης αντιμετωπισης της.


Το 1971, η Ακαδημια Επιστημων της Νεας Υορκης διοργανωσε μια διεπιστημονικη διασκεψη που ασχοληθηκε με τις βιολογικες επιδρασεις της μαριχουανας και με τη χρηση της ως μεσου κοινωνικου ελεγχου.

Σε αυτή τη διασκεψη διαπιστωθηκε ότι από ιατρικη αποψη η μαριχουανα είναι λιγοτερο βλαπτικη από το αλκοολ, το τσιγαρο, και διαφορα φαρμακα (όπως τα βαρβιτουρικα) και υποστηριχτηκε ότι : σε κανενα δεν πρεπει να επιβαλλονται ποινικες κυρωσεις γιατι βαζει σε κινδυνο τη δικη του υγεια και μονο.


Το 1973, ο Tod Mikuriya, καθηγητης στο πανεπιστημιο Μπερκλεϊ, επιμεληθηκε την εκδοση ενός μοναδικου ντοκουμεντου με τιτλο Marihuana Medical Papers το οποιο περιλαμβανει τις σημαντικοτερες εργασιες για την κανναβη από το 1839 μεχρι το 1972.


Το 1976, το National Institute on Drug Abuse (NIDA) εδωσε στη δημοσιοτητα τα πορισματα της πολυχρονης (1967 – 1975) διεθνους ερευνητικης προσπαθειας που ειχε οργανωσει, χρηματοδοτησει και εποπτευσει.

Στους δυο τομους της εκθεσης, που εχει τιτλο Pharmacology of Marihuana, αναλυονται εξαντλητικα οι χημικες, μεταβολικες, κυτταρικες, ανοσολογικες, ορμονικες, γενετικες, αναπαραγωγικες, νευτοφυσιολογικες και νευροφαρμακολογικες δρασεις της κανναβη, οι επιδρασεις της στη συμπεριφορα, τα αποτελεσματα απο τη μακροχρονια χρηση της, και τελος οι θεραπευτικες της δυνατοτητες.



Μεταξυ 1970 και 1980, ειδαν το φως της δημοσιοτητας τα πορισματα από τις πολυχρονες συγκριτικες μελετες σε χρονιους χρηστες κανναβης που εγιναν στη Τζαμαϊκα, την Κοστα Ρικα, και την Ελλαδα.


Μια από αυτές εδειξε ότι η βλενογονος μεμβρανη των πνευμονικων κυψελιδων των χρονιων χρηστων κανναβης (αλλα όχι καπνου) ηταν σε κατασταση μη καπνιστου, χωρις ιχνη ερεθισμου.


Μια άλλη εδειξε ότι η ΤΗC, το ψυχοενεργο συστατικο της κανναβης, διεγειρει και τονωνει το ανοσολογικο συστημα των χρηστων.


Οι αντικαρκινικες της ιδιοτητες εχουν αποδειχθει από αρκετες πολυετεις ερευνες σε πανεπιστημια και νοσοκομεια που εληξαν προσφατα.



Το 2003 ανακοινωθηκαν τα αποτελεσματα ερευνας για την θεραπεια του καρκινου του εγκεφαλου σε ποντικια. Οι επιστημονες εκαναν ενεσεις κατευθειαν στον ογκο του εγκεφαλου με καθαρη THC και διαπιστωσαν με εκπληξη την συντριπτικη υποχωρηση και θεραπεια του καρκινου σε ποσοστο πανω από 80%. Αλλα και το υπολοιπο 20% παρουσιασε βελτιωση.


Αυτό όμως που προβληματισε τους ερευνητες ηταν η απουσια οιδηματος στον εγκεφαλο (από τον βαρβαρο τροπο εκχυσης της THC με συριγγα) που φυσιολογικα αναμενοταν. (από το Περισκοπειο της Επιστημης)


1. H χρήση κάνναβης οδηγεί σε σκληρότερα ναρκωτικά.

Είναι μια από τις πολλές μεθόδους, με τις οποίες επιχειρείται να φορτωθεί με κατηγορίες, που δεν έχουν όμως πραγματικό αντίκρισμα, η κάνναβη. Η χρήση των ναρκωτικών διαιρείται σε σκαλοπάτια και γίνεται παραπλανητική, χωρίς ουσιαστικά στοιχεία προσπάθεια, να εμφανιστεί η κάνναβη σαν το μεταβατικό στάδιο περάσματος στα σκληρά ναρκωτικά. Διάφορες έρευνες που εμφανίζουν τους χρήστες κάνναβης να είναι πολλαπλάσια πιθανό να δοκιμάσουν κοκαΐνη σε σχέση με τους μη χρήστες δε λένε όλη την αλήθεια.

Κι αυτό γιατί υπολογίζονται διαιρώντας το ποσοστό των χρηστών κάνναβης που έχουν δοκιμάσει κοκαΐνη τάξης του 17%, με αυτό όσων έχουν δοκιμάσει κοκαΐνη χωρίς να έχουν κάνει ποτέ χρήση κάνναβης, το οποίο δεν ξεπερνά το 2%. Στην ουσία δηλαδή ο επικαλούμενος υψηλός δείκτης ρίσκου για τη μετάβαση από τη μαριχουάνα στα πιο σκληρά ναρκωτικά όπως η κοκαΐνη, δεν προκύπτει από το πόσοι χρήστες κάνναβης κάνουν και κοκαΐνη, αλλά το ακριβώς αντίστροφο. Πολύ δύσκολα λοιπόν μπορεί να υπάρξει τέτοιο επιχείρημα επειδή οι χρήστες των λιγότερο δημοφιλών ναρκωτικών, είναι και χρήστες του πλέον δημοφιλούς.

Αν προσπαθούσαμε να κάνουμε αντίστοιχες συγκρίσεις με το άλκοολ, θα βγάζαμε ακόμα μεγαλύτερα νούμερα τα οποία υποτίθεται θα συνέδεαν τη χρήση του με το πέρασμα σε σκληρά ναρκωτικά. Μάλιστα στοιχεία φανερώνουν πως για περισσότερο του 80% των χρηστών κάνναβης αυτό είναι και το ναρκωτικό στο οποίο τερματίζουν την πορεία τους στη νοερή κλίμακα και κανένας εξ αυτών δεν έχει ποτέ δοκιμάσει κοκαϊνη, ηρωίνη, ψυχότροπα κλπ.

Το πέρασμα από την κάνναβη στα σκληρότερα ναρκωτικά είναι μια πιο σύνθετη από ότι παρουσιάζεται διαδικασία και πολύ απέχει από τους αφορισμούς ανάλογους αυτών στις ελληνικές βιντεοταινίες των 80s (Η μαύρη τελείωσε…έχω μόνο άσπρη)

2. Η χρήση κάνναβης προκαλεί ισχυρό εθισμό

Ένας ακόμα μύθος, που καταδεικνύει εκτός των άλλων και το βαθμό της υποκρισίας της κοινωνίας μας. Δεν υπάρχει καμία απολύτως απόδειξη για αυτόν τον ισχυρισμό, το αντίθετο μάλιστα. Υπάρχουν έρευνες που δείχνουν πως ελάχιστο ποσοστό όσων είχαν στο παρελθόν υπάρξει χρήστες είχαν την παραμικρή επαφή με το ναρκωτικό τον τελευταίο χρόνο, σε επίπεδα μάλιστα κάτω του 10%, ενώ το ποσοστό μειώνεται ακόμα περισσότερο ανάλογα με το εύρος χρόνου αναζήτησης της πιο πρόσφατης χρήσης.

Η κάνναβη όπως όλα τα ναρκωτικά προκαλεί φυσικά εθισμό, αυτός όμως είναι ψυχολογικός και μόνον, οπότε είναι εκτός πραγματικότητας να συγκρίνεται η χρήση της με αυτή της ηρωϊνης, της κοκαΐνης, του τσιγάρου και του αλκοόλ. Η χρήση μαριχουάνας και λοιπών παραγώγων της κάνναβης δεν δημιουργεί “ανοχή” στην επίδραση, ούτε η διακοπή της συνεπάγεται κανενός είδους στερητικού συνδρόμου. Η ψυχολογική εξάρτηση δεν συγκρίνεται με τη φυσική που προκαλούν οι άλλες ουσίες όπως το αλκοόλ και τα σκληρά ναρκωτικά.

Τα συμπτώματα της χρήσης προκαλούν μεν ψυχολογικό εθισμό, είναι όμως πραγματικά αστείο να μιλάμε για αυτόν σε σχέση με το ότι είναι παράνομη η χρήση της, όταν είναι αποδεδειγμένο πως τσιγάρο και αλκοόλ που κυκλοφορούν ελεύθερα είναι απείρως εθιστικότερα.

3. Η χρήση κάνναβης οδηγεί σε βλάβες στον εγκέφαλο και καταστροφή των κυττάρων του

Το λανθασμένο αυτό συμπέρασμα άρχισε να διακινείται από τα τέλη της δεκαετίας του 70′ μετά από ένα πείραμα που έγινε σε πίθηκους, τα αποτελέσματα του οποίου δημοσιεύτηκαν το 1982. Υπήρξε όμως μεγάλη αμφισβήτηση από την επιστημονική κοινότητα στη συνέχεια και η συγκεκριμένη έρευνα δε θεωρείται αξιόπιστη, αφενώς λόγω του ελάχιστου δείγματος (μόλις 4 πίθηκοι), της λανθασμένης κατά πολλούς διάγνωσης πως είχε όντως καταστραφεί μέρος κυττάρων του εγκεφάλου με υπαιτιότητα της κάνναβης, αλλά και της έλλειψης σοβαρών επιστημονικών στοιχείων για την τεκμηρίωση αντίστοιχων ισχυρισμών.

Αντίθετα μετά από πάρα πολλές έρευνες και πειράματα σε ανθρώπους δεν υπήρξε η παραμικρή απόδειξη πως η χρήση της κάνναβης οδηγεί σε βλάβες στον εγκέφαλο. Μάλιστα μετά από μια από τις μεγαλύτερες σχετικές έρευνες η Αμερικάνικη Ιατρική Ομοσπονδία είχε τεθεί ανοιχτά υπέρ της αποποινικοποίησης της μαριχουάνας, κάτι που σίγουρα δε θα είχε συμβεί ποτέ αν υπήρχε η παραμικρή ένδειξη πως η χρήση της μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλικές βλάβες.

4. Η κάνναβη και τα προϊόντα της είναι πολύ πιο ισχυρά τώρα από ότι στο παρελθόν

Άλλος ένας μύθος και η σύντομη απάντηση είναι απερίφραστα όχι. Ο ισχυρισμός στηρίζεται κυρίως σε μετρήσεις που είχαν γίνει για την περιεκτικότητα σε THC (από τα πλέον δραστικά συστατικά της κάνναβης) μιας μεγάλης παρτίδας μαριχουάνας που είχε κατασχεθεί από την αστυνομία στα 70’s. Όμως οι κακές συνθήκες φύλαξης εκείνης της παρτίδας ήταν αυτές που είχαν οδηγήσει στα τόσο χαμηλά ποσοστά που μετρήθηκαν, ενώ σε κάθε περίπτωση μια και μόνη τέτοια απόπειρα δεν θα μπορούσε να αναχθεί σε γενικό συμπέρασμα.

Οι περισσότερες σχετικές έρευνες έχουν δείξει πως η ισχύς και η περιεκτικότητα αντίστοιχης ποιότητας κάνναβης τα τελευταία 30 και πλέον χρόνια παραμένει στα ίδια περίπου επίπεδα και είναι άμεσα συγκρίσιμη είτε μιλάμε για το 2007 είτε για το 1970. Μάλιστα μια από τις πιο ισχυρές ποκιλίας του ναρκωτικού πωλούνταν τη δεκαετία του ‘20 και του ‘30 στις ΗΠΑ νόμιμα από την φαρμακευτική Smith-Klein υπό το όνομα “American Cannabis”.

Οι αντίθετοι ισχυρισμοί μοιάζουν στις μέρες μας πιο κοντά στην αλήθεια. Κι αυτό γιατί με τη διακίνηση να γίνεται παράνομα, το “προϊόν” να μην περνά από κανέναν ποιοτικό έλεγχο και τη ζήτηση να καλύπτεται στα κρυφά, είναι λογικό να κυκλοφορούν όχι μόνο αυξημένες παρτίδες κακής ποιότητας, αλλά και αρκετές που λίγη σχέση έχουν με την “πραγματική” κάνναβη και περισσότερη με το…”τύπου κάνναβης”.

5. Η χρήση κάνναβης αυξάνεται δραματικά

Aυτό το λανθασμένο επιχείρημα χρησιμοποιείται συνήθως για να προκαλέσει πανικό στις οικογένειες και την κοινωνία και έχει στόχο να ξεκινήσουν ακόμα εντονότερες καμπάνιες για την καταπολέμηση της χρήσης κάνναβης. Αμερικανικής και νεοελληνικής επινόησης “Scare tactics”, που στην πραγματικότητα δεν έχουν βάση. Κι αυτό γιατί οι χρήστες σε σχέση με τη δεκαετία του 70′ είναι λιγότεροι και μάλιστα ακόμα και σε σχέση με τη δεκαετία του 90′ δεν υπάρχουν αλλαγές στα ποσοστά των χρηστών, ικανές να χτυπήσουν το καμπανάκι για λήψη μέτρων ή το ξεκίνημα νέας καμπάνιας.

Τη στιγμή που η χρήση ουσιών όπως το τσιγάρο, το αλκοόλ και τα σκληρότερα ναρκωτικά είναι αυτή που θα έπρεπε να ανησυχεί, μιας και αυτές παραμένουν σαφέστατα και αποδεδειγμένα πολύ πιο εθιστικές, είναι μάλλον υποκριτικό και παραπλανητικό να ρίχνει κανείς το βάρος στη χρήση κάνναβης. Tα ποσοστά άλλωστε μετά το 70΄παρουσιάζουν παγκοσμίως τάση μείωσης και παρά το ότι από ένα σημείο και μετά αυτή σταμάτησε, δεν προκύπτει από καμία έρευνα λόγος ανησυχίας.

6. Η κάνναβη είναι πιο επιζήμια για τον οργανισμό από το κάπνισμα

Mέγα λάθος και μάλιστα ακόμα και για όσους υποστηρίζουν πως είναι εξίσου επιζήμια. Καταρχήν όπως γράφεται και παραπάνω το τσιγάρο είναι πιο εθιστικό από ότι το κάπνισμα κάνναβης, το οποίο προκαλεί μονάχα ψυχολογική εξάρτηση. Με την πλειοψηφία να καπνίζει μάλιστα κατά κύριο λόγο τον ανθό (φούντα) και όχι τα φύλλα του φυτού αποδεικνύεται πως καταναλώνει μονάχα το 33% της πίσσας από αυτό ενός καπνιστή που “φουμάρει” ένα απλό τσιγάρο.

Καμιά περίπτωση καρκίνου του πνεύμονα δεν έχει ποτέ συνδεθεί επιστημονικά με χρήση μαριχουάνας ή κάναβης και μάλιστα έχει αποδειχτεί πως αντίθετα με το τσιγάρο το κάπνισμά της δεν προκαλεί στένωση των αεραγωγών στους πνεύμονες. Χωρίς καν λοιπόν να γίνει σύγκριση και με βάση τη συχνότητα χρήσης τσιγάρου από έναν μέσο καπνιστή με αυτή κάποιου που καπνίζει κάνναβη, είναι προφανές πως το τσιγάρο είναι επιβλαβέστερο.

7. Η κάνναβη περιέχει πάνω από 1000 χημικές ουσίες

Eδώ δεν έχουμε μύθο, αλλά παραπλάνηση. Κι αυτό γιατί ναι μεν περιέχεται τέτοιος αριθμός χημικών ουσιών στην κάνναβη, όμως ποτέ κανείς δεν έκανε λόγο για τις περισσότερες από 800 ουσίες παρούσες στον καβουρδισμένο καφέ, ούτε σε τόσα βρώσιμα και πόσιμα προϊόντα που περιέχουν περισσότερες των 400 και πωλούνται ελεύθερα στην αγορά.

Πως γίνεται λοιπόν να γίνεται τόσος λόγος για τις ουσίες που περιέχει η κάνναβη και όχι κάτι αντίστοιχο για τον καφέ, τα τόσα πλαστικά προϊόντα του junk food, τις πορτοκαλάδες χωρίς πορτοκάλι που είναι γεμάτες με χημικά πρόσθετα και τόσα άλλα που καταναλώνουμε σε καθημερινή βάση.

8. Η κάνναβη είναι ναρκωτικό με καμία απολύτως θεραπευτική δράση

Kι άλλος καταφανέστατα λάθος ισχυρισμός. Πρώτα από όλα να αναφέρουμε πως τις δεκαετίες πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο πολλές φαρμακευτικές εταιρίες πωλούσαν νόμιμα κάνναβη, με τις ευλογίες και την φορολογία του κράτους. Ακόμα και πριν το 1900 ο άνθρωπος χρησιμοποίησε το ναρκωτικό προσδοκώντας στις φαρμακευτικές ευεργετικές ιδιότητές του με μεγάλη μάλιστα επιτυχία.

Μια από τις πλέον διαδεδομένες χρήσεις σήμερα είναι για την αποφυγή της ναυτίας και του εμετού στους καρκινοπαθείς που κάνουν χημειοθεραπεία. Ασθενείς που πάσχουν από AIDS και λαμβάνουν τα φάρμακα AZT και Foscavir μπορούν με τη χρήση κάναβης να βελτιώσουν την όρεξή τους για σίτιση και να πάρουν τα κρίσιμα κιλά που απαιτούνται για να κρατηθούν ζωντανοί. Βρίσκει επίσης χρήση σε ασθενείς με γλαύκωμα, καταπραΰνει και μειώνει τους σπασμούς όσων έχουν πολλαπλή σκλήρωση, ενώ οι περισσότεροι ακόμα και περιστασιακοί χρήστες γνωρίζουν πολύ καλά πως βοηθά στην καταπολέμηση της αϋπνίας μεταξύ άλλων.