Η Κύπρος υπήρξε ανέκαθεν ένας χώρος που οι συνθήκες ανάγκαζαν μεγάλο αριθμό του πληθυσμού της να μεταναστεύει είτε αναζητώντας μια καλύτερη τύχη είτε για να βρει προστασία (πρόσφυγες). Ακόμα και σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας, πρώτης και δεύτερης γενιάς, ζουν διάσπαρτοι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, διατηρώντας τις παραδόσεις του τόπου τους και την ταυτότητα της γης που τους γέννησε. Κάθε τους επίτευγμα, μικρό ή μεγάλο, το προβάλλουμε με υπερηφάνεια και θεωρούμε ότι αποτελούν σημαντική δύναμη για την προώθηση των θέσεων της χώρας μας στα κράτη που ζουν. Όλα αυτά θα πει κάποιος ότι είναι αυτονόητα. Θα ήταν έτσι, εάν η μεταχείριση που επιφυλάσσουμε εμείς στους μετανάστες που ζουν στη Κύπρο ήταν η ίδια με αυτή της οποίας τυγχάνουν οι Κύπριοι στο εξωτερικό.
Η πρόσφατη έρευνα μεταξύ μαθητών γυμνασίων της Λάρνακας και της Λεμεσού, η οποία παρουσιάστηκε σε ειδική συνεδρία της Παιδοβουλής, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για παρανοήσεις. Η κοινωνία μας έχει σαφή ξενοφοβικά και ρατσιστικά στοιχεία, τα οποία είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικά καθώς αποτυπώνονται σε θέσεις που εκφράζουν μαθητές οι οποίοι θα ανέμενε κάποιος να διαθέτουν μεγαλύτερα περιθώρια ανεκτικότητας απέναντι το διαφορετικό. Τι απάντησαν σε σχέση με τους μετανάστες; «Να πάνε από κει που ήρθαν», «Δεν είμαστε hotel Cyprus». «Είναι κλέφτες, ρουφιάνοι, παίρνουν ναρκωτικά, κάνουν πολλά παιδιά...».
Δεν μπορεί κάποιος να κατηγορήσει τους μαθητές των 15 και 16 ετών για τις απόψεις που διατυπώνουν, μπορεί όμως να αναζητήσει ευθύνες σε αυτούς που δημιουργούν συνθήκες ανάπτυξης του ρατσισμού. Κρατικές υπηρεσίες, αστυνομία, βουλευτές και «πατριώτες» έχουν δημιουργήσει μια απατηλή εικόνα για τους ανθρώπους που βρέθηκαν στη Κύπρο από ανάγκη, όπως πριν λίγες δεκαετίες έκαναν πολλοί συμπατριώτες μας. Δήθεν υπέρογκα επιδόματα, συμμετοχή στην αύξηση της εγκληματικότητας και ευθύνες για απώλεια εργασιών από Κύπριους είναι τα παραμύθια που βρίσκουν έδαφος για να αναπτυχθούν έστω και αν διαψεύδονται από τα στοιχεία. Την ίδια στιγμή, μπαίνουν στο στόχαστρο όσοι προσπαθούν να ανατρέψουν αυτή την λανθασμένη εικόνα και να αποκαλύψουν το απαίσιο πρόσωπο του ρατσισμού. Ο υπουργός Εσωτερικών και η επίτροπος Διοικήσεως έχουν καταστεί προσφιλείς στόχοι των ακραιφνών «πατριωτών», γιατί δήθεν η στάση τους οδηγεί στην αλλαγή του κοινωνικού ιστού. Δεν έχουν κατανοήσει, όμως, ότι ο κοινωνικός ιστός αλλάζει ούτως ή άλλως. Μία στις τέσσερις συζύγους Κυπρίων είναι αλλοδαπή, όπως και ο ένας στους οκτώ συζύγους. Τι θα πρέπει να κάνουμε; Να απελάσουμε τα παιδιά των μεικτών γάμων; Είναι προφανές ότι η Πολιτεία στο σύνολό της και όχι αποσπασματικά πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της για την κατάσταση που δημιουργείται και να ανατρέψει τους μύθους και τα στερεότυπα που, αν μη τι άλλο, μας εκθέτουν ως κράτος.
Κωδικός άρθρου: 953383
ΠΟΛΙΤΗΣ - 21/06/2010, Σελίδα: 12