Στείλε μηνύμα ανθρωπιάς..

Το δίδαγμα των αιώνων φωτεινό περνά μέσα από τα σκοτάδια κι έρχεται να μας μιλήσει για το μυστικό της ζώνης: "Αγαπάτε αλλήλους"! Ο σύγχρονος άνθρωπος μπλεγμένος στους τροχούς της βιομηχανοποίησης, φθαρμένος από τη μηχανοκρατούμενη εποχή μας, ξεχνά να κοιτάξει γύρω του. Αδιάφορος, σκληρός με τους συνανθρώπους του, ζει μόνος με τον εαυτό του, εργάζεται για τον εαυτό του. Αν κοιτάξουμε όμως για λίγο πέρα από τη φυλακή μας θα δούμε ότι έχουν την ανάγκη μας πολλά θλιμμένα ματιά. Πως, λοιπόν, μπορούμε να μένουμε με παγωμένη τη ψυχή, αδιάφοροι μπροστά σε τόση δυστυχία;

Ο άνθρωπος έχει έμφυτο το συναίσθημα του "ανήκειν" και ως κοινωνικό ον έχει ανάγκη να συμβιώνει, να επικοινωνεί, να συμβάλλει στην επιβίωση του ανθρωπίνου γένους και να πλημμυρίζει από τη χαρά της προσφοράς. Υλοποίηση της ανάγκης αυτής αποτελεί ο εθελοντισμός.

Εθελοντισμός δεν είναι απλώς η οικιοθελής προσφορά όπως ορίζουν τα λεξικά. Είναι κάτι περισσότερο, είναι μια κατάθεση ψυχής, είναι η εγκάρδια συντροφιά που μηδενίζει την απουσία, είναι συνύπαρξη που πλήρη ένα κενό, είναι ένα συνοδοιπόρο ανθρωπιάς που πολλαπλασιάζει την αγάπη. Ο εθελοντισμός αν και ξεκίνησε ως ένδειξη της έμφυτης τάσης του ανθρώπου για προσφορά και ανιδιοτελή παροχή υπηρεσιών, κλιμακώθηκε σταδιακά και απλώθηκε ανά το παγκόσμιο ως θεσμός.

Είναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι γύρω μας υπάρχουν πολλά προβλήματα που ταλανίζουν τον άνθρωπο. Γι’ αυτό το λόγω άλλωστε ο ρόλος του εθελοντισμού είναι καθοριστικός και αναγκαίος ειδικά στην εποχή μας ώστε να περιορίσουμε μερικά από αυτά. Ρίχνοντας μια ματιά γύρω μας βλέπουμε ανθρώπους να υποφέρουν από τη μάστιγα των ναρκωτικών, της βίας, του καπνίσματος και του ρατσισμού. Δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε και μια εξίσου σημαντική διάσταση, τα προβλήματα που δημιουργούν οι πόλεμοι και οι επιπτώσεις τους στον άνθρωπο.

Ζωντανά παραδείγματα όλων αυτών των φαινόμενων βρίσκονται γύρω μας. Άνθρωποι με οικονομικά προβλήματα, ορφανά που μεγαλώνουν σε παιδικές στέγες, ηλικιωμένοι που λιώνουν από μοναξιά, άτομα που παραγνωρίζονται, ασθενείς που απειλούνται με θάνατο και άλλοι που χρειάζονται μεταγγίσεις αίματος. Όλα αυτά είναι λίγα μονό από τα απλά και καθημερινά σημάδια της δυστυχίας. Προχωρώντας λίγο πιο πέρα βλέπουμε προσφυγές να περιπλανιούνται αβοήθητοι, θύματα πολέμου να κείτονται απροστάτευτα, τραυματίες να εκλιπαρούν για βοήθεια και άλλους να αναζητούν απεγνωσμένα τους δικούς τους. Και τότε αναρωτιέται κανείς: που ήμουν εγώ; Τι να κάνω για να βοηθήσω; Ποσό χρήσιμος φαίνομαι καθημερινά; Γιατί, αυτά τα μικρά και καθημερινά συντηρούν την ανθρωπιά.

Μπορούμε όλοι να γίνουμε εθελοντές χωρίς κανένα ίχνος εξαναγκασμού. Το μονό που χρειάζεται είναι καλή θέληση, ευαισθησία, ανθρωπιά. Αυτά που υπάρχουν έμφυτα στον άνθρωπο, αρκεί μονό να αφυπνιστεί και να συνειδητοποιήσει το ηθικό χρέος. Μπορούμε να δώσουμε ζωή διαθέτοντας ένα μικρό μέρος από τις γνώσεις μας, ελάχιστο χρόνο από το χρόνο μας, λίγα αγαθά από τα δικά μας. Και τότε το σίγουρο είναι ότι η ανταμοιβή θα είναι μεγάλη. Όχι υλική, ούτε σε ποσότητα αλλά σε ποιότητα. Γι’ αυτό και κάθε φορά που προσφέρουμε εμβολιάζουμε την ψυχή μας με αγάπη και νιώθουμε πιο δυνατοί και φυσικά πιο χρήσιμοι στην κοινωνία.

Με σύνθημα ζώης "Γίνε εθελοντής, μη μένεις θεατής σ' αυτή τη αλυσίδα της ζωής" ο εθελοντισμός πρέπει να καθιερωθεί στην καθημερινή μας ρουτίνα. Οι δικαιολογίες, τα πισωπατήματα και οι υπεκφυγές δεν είναι τίποτα αλλά παρά ενδείξεις δειλίας. Οι νέοι που διεκδικούν δικαιώματα , που βροντοφωνάζουν και εκφράζουν τη φωνή του μέλλοντος, έχουν διπλή ευθηνή να διασώσουν το ανθρώπινο πρόσωπο. Είναι αυτοί που πρέπει να δώσουν μαθήματα ανθρωπιάς και προσφοράς. Ας χαρίσουμε χαμογελά γύρω μας. Ας σχηματίσουμε μια αλυσίδα ελπίδας και ζώνης. Ας αφήσουμε όλοι να φωλιάσει μέσα μας η αγάπη για τον άνθρωπο και ας αγκαλιάσουμε τους γύρω μας σιγοψυθιρίζοντας πως "Αν ήξερες ποσό καλό μου κανείς δεχόμενος την προσφορά μου, δεν θα μου έλεγες ευχαριστώ.."!