ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ-ΕΞΩ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ-ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΝΗΣΙ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ-ΕΞΩ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ-ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΝΗΣΙ


Δεν θα μιλήσουμε σε σχέση με τα ιστορικά γεγονότα και πως φτάσαμε ως εδώ αλλά για τη κατάσταση σήμερα. Η σημερινή πραγματικότητα μας βρίσκει να μιλάμε για το κυπριακό με πολύ διαφορετικούς όρους απ’ ότι παλαιότερα. Οι ελπίδες για άρση του αδιεξόδου στο κυπριακό, οι οποίες κατά κύριο λόγο οδήγησαν τους Κύπριους ψηφοφόρους στην εκλογή Χριστόφια τον Φεβρουάριο του 2008, άρχισαν ήδη να διαψεύδονται. Οι διαπραγματεύσεις άλλωστε, εξαρχής δεν αποτελούν από μόνες τους προϋπόθεση για επιτυχή λύση του κυπριακού και δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται ξέχωρα από το γενικότερο πολιτικό σκηνικό, τόσο σήμερα όσο και τα χρόνια που προηγήθηκαν.

Βρισκόμαστε σε οριακό σημείο και αν δεν βρεθεί σύντομα μια λύση, η οριστική διχοτόμηση είναι πλέον ένας ορατός κίνδυνος. Αυτό δεν το λέμε γιατί θέλουμε να βρεθεί μια λύση όπως να ναι. Δεν θα στηρίξουμε σε καμιά περίπτωση μια λύση που δεν θα προνοεί μια Κύπρο ανεξάρτητη, χωρίς ξένα στρατεύματα, βάσεις και εγγυήτριες δυνάμεις, κυρίαρχη με ενιαία διεθνή προσωπικότητα και ιθαγένεια. Το λέμε όμως γιατί η οποιαδήποτε λύση δεν μπορεί να έρθει αν δεν παλέψει γι αυτή ο ίδιος ο λαός.

Σίγουρα το κυπριακό πρόβλημα δε θα λυθεί πλήρως μέσα από τις συνομιλίες, αλλά μέσα από μαζικούς αγώνες. Όσο καλές προθέσεις μπορεί και να έχουν οι πολιτικές ηγεσίες, αν δεν υπάρχει ένα ενιαίο κίνημα Ε/κ και Τ/κ, με κοινά αιτήματα και στόχους να αγωνίζεται και να πιέζει, η λύση που θα προκύψει δύσκολα θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα του λαού. Αυτό το κίνημα θα πρέπει να αποκτήσει ουσιαστικό πολιτικό περιεχόμενο και να κτιστεί από τα κάτω με μαζικούς αγώνες όπως οι μεγαλειώδεις εργατικοί αγώνες το 1948. Τα συμφέροντα του κυπριακού λαού πρέπει να αυτονομηθούν από τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις και τους τυχοδιωκτισμούς των αστικών τάξεων σε Ελλάδα, Κύπρο και Τουρκία. Για να παλέψουμε μαζί ενάντια στον εθνικισμό, μακριά από μητέρες-πατρίδες για να βρούμε ξανά όσα μας ενώνουν, αφήνοντας πίσω όσα πλαστά μας χωρίζουν.

Η πρόταση μας δεν μπορεί παρά να είναι η προσπάθεια για να βγούνε στο προσκήνιο κοινοί αγώνες Ε/Κ και Τ/Κ, που θα μπορέσουν να πιέσουν τις ηγεσίες και σε ένα πιο προωθημένο στάδιο να αναπτύξουν κοινό αντικατοχικό αλλά και ταξικό αγώνα. Να γίνουν κοινοί αγώνες για κατοχύρωση ενιαίων δικαιωμάτων στο μισθό, τον χρόνο εργασίας, τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, την υγεία, την παιδεία, την κοινωνική ασφάλιση, την ελεύθερη μετακίνηση.


Το πρόβλημα μπορεί να επιλυθεί μόνο μέσα από την απομυθοποίηση του «αόρατου εχθρού» που βρίσκεται στην απέναντι πλευρά και τη συνειδητοποίηση της ενότητας συμφερόντων των εργαζομένων των δυο κοινοτήτων και σίγουρα όχι μέσα από εθνικιστικές κορώνες και τις κραυγές των υπερπατριωτών της κάθε πλευράς.

ΚΥΠΡΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ – ΚΥΡΙΑΡΧΗ – ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ
ΧΩΡΙΣ ΞΕΝΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΒΑΣΕΙΣ-ΧΩΡΙΣ ΕΓΓΥΗΤΡΙΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ ΤOY ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΛΑOY ΣΕ ΜΙΑ ΕΝΙΑΙΑ ΠΟΡΕΙΑ

http://antartescy.blogspot.com/2011/07/blog-post_20.html