Ναζί κανείς ή να μην ζεί;

Σε καρουζέλ του τρόμου μετατράπηκε η τουριστική λεωφόρος της Λάρνακας την προηγούμενη Παρασκευή 05 Νοεμβρίου 2010, με ιπτάμενες καρέκλες και αιματοβαμμένες σημαίες του ουράνιου τόξου, όταν προγραμματισμένη εθνικιστική διαδήλωση “κατά των μεταναστών και της Ισλαμοποίησης” ήρθε σε σύγκρουση με αντι-ρατσιστικές/αντι-φασιστικές συλλογικότητες που αντι-οργανώθηκαν στο πλαίσιο του φεστιβάλ Rainbow [1] για να παρεμποδίσουν την διέλευση της φασιστικής πορείας.

Συνοδευόμενοι από τον Βουλευτή του Δημοκρατικού Κόμματος (ΔΗ.ΚΟ), Ζαχαρία Κούλια, και με τις πλάτες της Αστυνομίας, η απαρτία πατριωτών / αντι-κατοχικών, εθνοφυλετιστών / εθνικοσοσιαλιστών και νεοναζί / νεοφασιστών [2] συγκρούστηκαν με αντι-εξουσιαστικούς πυρήνες και ομάδες πολιτών που παρευρέθηκαν να στηρίξουν το Rainbow, επεισόδια που οδήγησαν σε ξυλοδαρμούς, μαχαιρώματα και συλλήψεις.

*

Η σταδιακή επανασύνταξη και νομιμοποίηση εκ νέου της ακροδεξιάς που παρατηρείται στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, με πιο πρόσφατο ελληνικό παράδειγμα την προ ημερών ενίσχυση της Χρυσής Αυγής και την επικράτηση του Νίκου Μιχαλολιάκου σε δημοτικό σύμβουλο του Δήμου Αθηνών που προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση στον ξένο Τύπο, καθώς και τα τελευταία γεγονότα στην Λάρνακα, καταρρίπτουν εξολοκλήρου τον λανθασμένο εφησυχασμό που μέχρι στιγμής αντιμετώπιζε τις φασιστικές “εξάρσεις” με ελλειπτική σοβαρότητα και μετριοπαθή στάση.

*

Όπως επισημαίνει ο Χρήστος Ρουμπάνης της Κίνησης Πολιτών 6ου Δημοτικού Διαμερίσματος στο tvxs.gr, τα εκλογικά αποτελέσματα που δίνουν εξουσία στην ακροδεξιά οφείλονται στην απογοήτευση των ανθρώπων από το πολιτικό σύστημα και τα κυβερνητικά κόμματα, που οδηγούν, πρώτον, σε υπερμεγέθη ποσοστά αποχής και, δεύτερον, σε επιδοκιμασία της εθνικοσοσιαλιστικής ακροδεξιάς. Η προκειμένη συσπείρωση, όπως και αλλού στην Ευρώπη, αφορά, κυρίως, αυτούς που έχουν πληγεί περισσότερο από την οικονομική κρίση, δηλ. τις χαμηλές και εργατικές τάξεις.

*

Αυτές οι, ας τις πούμε, αναβιώσες υβριδικές γεωγραφίες, έχοντας προκύψει δια μέσου της σύγκλισης φασισμού και εθνικοσοσιαλισμού έχουν καταφέρει να μηδενίσουν τους ιδεολογικούς και πολιτικούς διαχωρισμούς μεταξύ των κινητοποιημένων εθνικών και ταξικών κοινοτήτων, παράγοντας μια νέα καπιταλιστική εθνοκεντρική ακροδεξιά με υποστηρικτικό εργατικό υπόβαθρο. Ο μετανάστης την “πληρώνει” γιατί πληρώνεται, γιατί κάνει τις δουλειές που δεν θέλουν να κάνουν οι άλλοι, γιατί παρέχει φτηνότερο εργατικό δυναμικό, και γιατί λαμβάνει κυβερνητικά επιδόματα κατευθείαν από την τσέπη των φορολογουμένων.

*

Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι ούτε οι αισχρές θέσεις που πρεσβεύει η ακροδεξιά, αν και κακώς θεωρήθηκε αόρατη και αμελητέα, ούτε οι ξένοι και οι μετανάστες, που κακώς θεωρούνται αόρατοι και αμελητέοι. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ο δωσιλογισμός της απενεργοποιημένης Αριστεράς των τελευταίων χρόνων η οποία έχει προκαλέσει εσωτερική, πολιτικο-ιδεολογική “μετανάστευση” από την κεντρώα αριστερά προς την κεντρώα δεξιά. Βάλε την φτώχεια, βάλε και την ανεργία, φτάσανε στο άλλο άκρο οι άνθρωποι.

*

Χωρίς άλλο ουσιαστικό εναλλακτικό ο περισσότερος κόσμος έχει πλέον να αντιμετωπίσει αυτό και μόνο το δίλημμα: “Ναζί κανείς ή να μην ζει;” Γιατί είναι πλέον γεγονός, η Αριστερά πέθανε εδώ και χρόνια · παρόλες τις προσπάθειες, καλές – κακές, τόσο καιρό κάναμε έρωτα με ένα πτώμα που μόλις τώρα αρχίζει να μας δίνει η βρώμα και η δυσοσμία του. Ρωτάνε κι ένα νεκρολάγνο τι ψάχνει από τον ερωτικό του σύντροφο, και απαντά: “Θέλω πάνω απ’όλα να με κάνει να αισθάνομαι ζωντανός”, και κάπως έτσι, αλλά μόνο έτσι, έχει νόημα η ζωή του σύγχρονου Αριστερού.

*

Στον βόθρο που βρισκόμαστε όμως είναι καιρός να δούμε τα σκατά μας και να πάψουμε να κτίζουμε εμπροσθοφυλακές στην άμμο.

Ο φασισμός πέρασε όταν εμείς κοιτούσαμε τα άστρα.

[1] Κ.Ι.Σ.Α – Κίνηση για Ισότητα, Στήριξη, Αντιρατσισμό

[2] “Κίνημα Ελληνικής Αντίστασης”, “Παγκύπριο Αντικατοχικό Κίνημα” (ΠΑΚ), “Κίνηση για τη Σωτηρία της Κύπρου” και το “Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο” (Ε.ΛΑ.Μ.)


Ομάδα Q