ΑΝΑΤΡΟΠΗ

ΑΝεξάρτητηΑριστερήΤΡΟΠΗ

ΠΟΙΟΙ…ΠΩΣ….ΠΟΥ….ΓΙΑΤΙ…

….και ξαφνικά κάποιοι περίεργοι τύποι εμφανίστηκαν στις διαδικασίες των Κυπρίων φοιτητών. Τους λένε λέει «ΑΝΑΤΡΟΠΗ» και είναι ανεξάρτητοι και αριστεροί. Πού στο καλό βρέθηκαν και γιατί προσπαθούν να ταράξουν τα ήρεμα λιμνάζοντα νερά του κυπριακού φοιτητικού κινήματος;

Οι περισσότεροι από μας βρεθήκαμε στους δρόμους και τα αμφιθέατρα της Αθήνας τον Μάιο του 2006 και το χειμώνα του 2007. Μέσα από το μεγάλο φοιτητικό κίνημα, κατά της αναθεώρησης του άρθρου 16 και του νέου νόμου πλαίσιο, δώσαμε για πρώτη φορά κοινούς αγώνες. Ε… και αφού είμαστε όλοι Κύπριοι και αγανακτισμένοι από την αδρανή, κυπριακή, φοιτητική πραγματικότητα, αποφασίσαμε να φτιάξουμε την ΑΝεξάρτητη Αριστερή ΤΡΟΠΗ δηλαδή:

Αριστερή: Με όπλα μας τις συλλογικές διαδικασίες και τα κινήματα, με σεβασμό στον πλουραλισμό και την ιδιαιτερότητα και ενάντια στις λογικές του ατομικισμού, της παθητικότητας, της ανάθεσης και του εφησυχασμού, διεκδικούμε ένα κόσμο κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης. Αγωνιζόμαστε για ένα ισχυρό κίνημα ικανό να συγκρουστεί με τις κυρίαρχες πολιτικές.

Ανεξάρτητη: Είμαστε μια συλλογικότητα χωρίς κομματικές δεσμεύσεις, όπως η άνωθεν «γραμμή» και η οικονομική εξάρτηση. Απορρίπτουμε τις ιεραρχίες, τους ειδικούς και κάθε λογής «Βίβλους». Αποφασίζουμε αμεσοδημοκρατικά και με διάλογο, μέσα από ανοιχτές διαδικασίες (σχήμα), στις οποίες μπορεί να συμμετέχει αλλά και να τις συγκαλέσει οποιοσδήποτε. Γιατί το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται το πανεπιστήμιο, αλλά και ευρύτερα η κοινωνία μας, είναι η εδραίωση μιας λογικής μεταβίβασης της πολιτικής από τους λίγους φωτισμένους πατέρες στους πολλούς ταπεινούς ακόλουθους.

Πιστεύουμε ότι οι φοιτητές μπορούν και πρέπει να κινητοποιούνται και να παρεμβαίνουν στα διάφορα κοινωνικά-πολιτικά-οικονομικά ζητήματα που προκύπτουν και ένας φοιτητικός σύλλογος όπως είναι η Ε.Φ.Ε.Κ (Εθνική Φοιτητική Ένωση Κυπρίων), όταν λειτουργεί με τις δομές και τους όρους που θεωρούμε αποτελεσματικούς, μπορεί να τους δώσει τη δυνατότητα. Επιλέγουμε έτσι ανάμεσα στις δράσεις μας να συμμετέχουμε και στην Ε.Φ.Ε.Κ.

Τροπή: Εκτός από τις συζητήσεις και τη θεωρητική ζύμωσή μας μέσα στο σχήμα, επιδιώκουμε και θα προσπαθήσουμε με τις δράσεις μας να αλλάξουμε τα προβληματικά στοιχεία της Ε.Φ.Ε.Κ.

Σύλλογος Κυπρίων Φοιτητών……
Είναι γνωστός ο τρόπος λειτουργίας του Συλλόγου της ΕΦΕΚ, που εδώ και χρόνια έχει παγιωθεί με ευθύνη όλων των παρατάξεων. Πλέον, τη διαχείρηση των δικαιωμάτων μας, των αγώνων μας, και των διεκδικήσεων μας έχουν ‘αναλάβει’ οι εννιά πεφωτισμένοι του Δ.Σ. (Διοικητικό Συμβούλιο). Το ΔΣ συνεδριάζει μία φορά τη βδομάδα. Διαδικασία ουσιαστικά κλειστή για τον ευρύτερο φοιτητικό κόσμο, αποφασίζοντας και διατάζοντας κατά το δοκούν. Κατά το δοκούν της κάθε παράταξης ή ενίοτε και κατά το δοκούν της τριμερούς ή κατά το δοκούν της σύμπραξης της δεξιάς με τα τσιράκια της. Και πού λογοδοτούν; Ε, απλά τα πράγματα. Οι περισσότεροι έχετε ήδη βιώσει τις ανεπιθύμητες επισκέψεις σε σπίτια, στελεχών που προπαγανδίζουν με κάθε τρόπο τις δικές τους θέσεις, ενδιαφερόμενοι τις περισσότερες φορές να ‘θάψουν’ τους αντιπάλους τους χωρίς καμία αυτοκριτική. Με αυτό τον τρόπο θεωρούν ότι λογοδοτούν.

Γενική Συνέλευση;;;;
Ομολογουμένως ένα είδος προς εξαφάνιση. Που ακόμα και όταν γίνεται, δε γίνεται με τον κατάλληλο τρόπο, ούτως ώστε να είναι ζωντανή και αποφασιστική. Δεν γίνονται ερωτήσεις στους ομιλητές, δικαίωμα τοποθέτησης έχουν μόνο οι παρατάξεις και ο διάλογος περιορίζεται σε στημένες τοποθετήσεις, χωρίς να προχωράει η συζήτηση. Συνήθως, αυτό που ενδιαφέρει είναι να ψηφιστεί η εφορευτική επιτροπή, αν η ΓΣ γίνεται μια βδομάδα πριν τις εκλογές. Σε άλλη περίπτωση, οι παρατάξεις παραμένουν μέχρι να ψηφιστεί το πρώτο ψήφισμα, να καταγραφεί ποιος έχει τον περισσότερο κόσμο και στη συνέχεια οι περισσότερες αποχωρούν, απαξιώνοντας τα ψηφίσματα που είναι καθοριστικά για τη δράση του συλλόγου και τα οποία πολλές φορές δεν αναγνωρίζουν. Η στάση τους αυτή είναι αποκαλυπτική του τρόπου με τον οποίο βλέπουν την πλειοψηφία των φοιτητών: το μόνο δικαίωμα που στην πράξη τους αναγνωρίζουν είναι αυτό της ψήφου στις φοιτητικές εκλογές - καμία δυνατότητα διαμόρφωσης και συμμετοχής σε αποφάσεις, που μπορεί να είναι προωθητικές για τις διεκδικήσεις και τους αγώνες.

Τι προτείνουμε;
Όσον αφορά τώρα στη δομή και στη λειτουργία της, υποστηρίζουμε τον περιορισμό του ρόλου του Δ.Σ και τη μεταφορά της διαδικασίας των αποφάσεων στις Γενικές Συνελεύσεις, που σαφώς θα πρέπει να είναι περισσότερες, συχνότερες και με συγκεκριμένο θέμα, ώστε να υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος να συζητιέται διεξοδικά. Η δυνατότητα της αμεσοδημοκρατίας υπάρχει και οι αποφάσεις μπορούν να είναι στα χέρια μας. Σκεφτείτε το, αφού μπορούμε να αποφασίζουμε εμείς γιατί να δίνουμε το δικαίωμα σε άλλους;
Βέβαια, εκτός από την μεγαλύτερη συχνότητα των Γ.Σ κρίνουμε απαραίτητο, για να καταστούν λειτουργικές, να αλλάξουμε τον στείρο γραφειοκρατικό χαρακτήρα τους, προϊόν του φόβου των παρατάξεων για πραγματικό άνοιγμα του διαλόγου μέσα σε αυτές. Η Γ.Σ πρέπει να αποτελεί πεδίο ουσιαστικής πολιτικής αντιπαράθεσης που να καταλήγει σε απόφαση και όχι τόπο ανακοίνωσης διακηρυγμάτων και απολογισμού δύναμης των κομμάτων.

Δεν διερωτηθήκατε ποτέ γιατί δεν ισχύουν τα πιο κάτω στις Γ.Σ. της Ε.Φ.Ε.Κ;

* Συγκρότηση ανοικτού προεδρείου, με δικαίωμα συμμετοχής κάθε φοιτητή που το επιθυμεί και εκπροσώπηση της κάθε παράταξης, που θα επικυρώνεται από το σώμα της Συνέλευσης.

* Διεξαγωγή γύρου ερωτήσεων μετά τη λήξη κάθε τοποθέτησης, από όποιον το επιθυμεί.

* Δικαίωμα τοποθέτησης και κατάθεσης ψηφισμάτων και από όποιον φοιτητή το επιθυμεί.

* Τα ψηφίσματα ή πλαίσια να κατατίθενται και να ψηφίζονται αμέσως μετά το τέλος της συζήτησης των αντίστοιχων θεμάτων ώστε να αποτελούν τη φυσική απόληξη της πολιτικής αντιπαράθεσης και όχι να μετατίθενται στο τέλος της Γ.Σ.

* Η ψήφιση της εφορευτικής επιτροπής να διεξάγεται στο τέλος της Γ.Σ.

Το ενδιαφέρον, η συμμετοχή και ο αγώνας δεν περιορίζονται στα φοιτητικά ζητήματα. Είναι μια στάση ζωής που πρέπει να αποκτήσουμε, που πρέπει να καλλιεργήσουμε. Σήμερα είμαστε φοιτητές, αύριο εργαζόμενοι, δεν είμαστε όμως έρμαιο κανενός.

ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ, ΤΙΣ ΔΡΑΣΕΙΣ, ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ - ΟΠΛΑ ΜΑΣ ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

—————————————————————————–

Επιδιώκουμε η ιστοσελίδα αποτελέσει χώρο ενημέρωσης για κάθε τι που αφορά τον Κύπριο φοιτητή της Αθήνας, αλλά και μέσο συντονισμού για δράσεις. Κυρίως όμως επιδιώκουμε τελικά να καταστεί πεδίο πραγματικής πολιτικής αντιπαράθεσης και συζήτησης, για αυτό καλούμε τον καθένα να συμβάλει με τις απόψεις και ιδέες του στην προσπάθεια αυτή.

Επικοινωνήστε μαζί μας στο: anatropi.pkf@gmail.com

ιστοσελίδα: http://anatropipkf.wordpress.com/

ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΜΑΣ ΕΧΟΥ ΜΠΕΙ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗ(ΦΥΣΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΘΩΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ,ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΓΡΑΨΕΙ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΠΟ ΜΑΣ ΑΠΟ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΝΟΙΑ ΣΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΨΗΦΙΣΕ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 2 ΧΡΟΝΙΑ,ΑΣΧΕΤΟ ΑΝ ΣΥΜΕΤΕΧΕΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ,ΔΙΑΓΡΑΦΕΤΑΙ!!
ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΙΔΕΑ ΓΙ ΑΥΤΟ,ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΑΝ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΜΑΣ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ.ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΟΛΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΣ

ΣΤΗ Γ,ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΔΕΧΤΗΚΑΜΕ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΠΟ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΟΤΑΝ ΕΠΙΛΕΞΑΜΕ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΟΤΑΝ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΥΜΝΟ.ΕΒΡΙΖΑΝ,ΕΦΤΥΝΑΝ,ΕΣΠΡΩΧΝΑΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΑΝ ΝΑ ΜΑΣ ΚΤΥΠΗΣΟΥΝ,ΓΡΗΓΟΡΑ ΟΜΩΣ ΕΚΑΝΑΝ ΠΙΣΩ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ ΙΣΩΣ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ..

ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΕΧΟΥΝ ΜΠΕΙ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ,ΤΟΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ

Αν και λιγο καθυστερημενα βαζω το κειμενο για τη κρατικη καταστολη στην κυπρο με αφορμη τη αθωωση των μπατσων


KAMIA ΑΝΟΧΗ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ


Μνήμες ζαρτινιέρας ξύπνησαν ξανά στην Κύπρο μετά την προκλητική απόφαση του μόνιμου κακουργοδικείου λευκωσίας να αθωώσει τους 10 αστυνομικούς που ξυλοφόρτωσαν με απίστευτη αγριότητα 2 φοιτητές το Δεκέμβρη του 2005.

Μια απόφαση που προκάλεσε σοκ και οργή στη κοινή γνώμη και όλοι έσπευσαν να την καταδικάσουν, ακόμα και και κρατικοί αξιωματούχοι.

Οι υποκριτικές τους όμως δηλώσεις για το άδικο της απόφασης δεν μπορούν πλέον να ξεγελάσουν τον κόσμο για τις προθέσεις τους και τον ρόλο τους, ούτε να πείσουν εύκολα ότι πρόκειται απλά για μια λανθασμένη απόφαση της κατά τα άλλα ανεξάρτητης δικαιοσύνης, η για μεμονωμένο περιστατικό αστυνομικής βίας.

Αντιθέτως παρ όλες τις προσπάθειες πολιτικάντηδων, δημοσιογράφων, αστυνομικών, δικαστών, ακόμα και δικηγόρων(!) να υποβαθμίσουν το γεγονός ή να το παρουσιάσουν απλά ως ακόμα ένα σκάνδαλο, φαινόμενο διαφθοράς και διαπλοκής του δικαστικού σώματος και της αστυνομίας, σε μια περίοδο κρίσης θεσμών και αξιών όπως λένε οι ίδιοι, δεν κατάφεραν να κρύψουν τη γύμνια τους.

Και αυτό γιατί έχει γίνει ξεκάθαρο σε πολλούς με αυτό το γεγονός, ποιος είναι ο ρόλος των κατασταλτικών μηχανισμών του αστικού κράτους(μπάτσοι, δικαστές) αλλά και των ιδεολογικών μηχανισμών(μμε, σχολείο, εκκλησία) με τα όσα λέγονται αυτές τις μέρες, ιδιαίτερα μετά τις μαζικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας ενάντια στη απόφαση, που έγιναν έξω από τα όρια των κομμάτων και του πολιτικού συστήματος.

Προσπαθούν να τρομοκρατήσουν όποιον αμφισβητεί τη εξουσία των δικαστηρίων και της αστυνομίας και γενικά του αστικού κράτους και να δώσουν μήνυμα για το μέλλον. Η κοινωνική και πολιτική ανυπακοή και προπαντός η αντίσταση στις πολιτικές του κεφαλαίου θα τιμωρείται ώστε να μην υπάρχουν περιθώρια ανατροπής τους. Στα πλαίσια αυτά η αστυνομική βία θα επιβραβεύεται και θα δικαιώνεται από τον κρατικό μηχανισμό.

Όσο όμως αυτή η βία αποκαλύπτεται και εξαπλώνεται στη κοινωνία(ιδιαίτερα απέναντι στους μετανάστες με τις επιχειρήσεις σκούπας ενάντια σε εκατοντάδες από αυτούς), τόσο θα μεγαλώνουν και οι ομάδες πληθυσμού που θα αντιστέκονται σε αυτή με κάθε μέσο(χαρακτηριστική περίπτωση οι οπαδοί που αντιμετωπίζοντας μια σκληρή καταστολή με ξύλο και άμεση φυλάκιση με βάση τον τρομονόμο)

Ειδικά σήμερα που το αστικό κράτος το διαχειρίζεται η επίσημη αριστερά, η οποία δείχνει πολιτική αδυναμία να αντιμετωπίσει, πόσο μάλλον να συγκρουστεί με το βαθύ κράτος, είναι ξεκάθαρο σε πολλούς ποιος είναι και ο δικός μας ρόλος, νεολαία και εργαζόμενοι, απέναντι στη αστική εξουσία. Είναι ο δρόμος των ανεξάρτητων και συλλογικών αγώνων με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες για τη ανατροπή του σάπιου πολιτικού συστήματος. Αυτό ακριβώς φοβούνται και επιχειρούν να εκφοβίσουν όσους αγωνίζονται και αντιστέκονται, αλλά και να χειραγωγήσουν, να φέρουν στα μέτρα τους τις πρωτοβουλίες δράσης που γίνονται αυτές τις μέρες.

Όλα τα πολιτικά κόμματα και οι δορυφόροι τους στήριξαν το κυπριακό αστικό κράτος από ιδρύσεως του μέχρι σήμερα και προώθησαν μια πολιτική εθνικής ενότητας και ταξικής συνεργασίας, παρά τις όποιες διαφορές τους, έχοντας κυρίαρχα το άλλοθι του κυπριακού. Ακόμα και η επίσημη αριστερά που δεινοπάθησε από το παρακράτος ιδιαίτερα τη περίοδο 63-74 έμεινε πιστή σε αυτή τη πολιτική, στήριζε τις κυβερνήσεις από το 60 μέχρι σήμερα(με εξαίρεση τη δεκαετή διακυβέρνηση κληρίδη 93-2003) γι αυτό και σήμερα δεν μπορεί ούτε θέλει να ξηλώσει αυτούς τους μηχανισμούς γιατί αποτελεί κομμάτι της αστικής εξουσίας.

Σήμερα όμως όλο και περισσότερος κόσμος δεν τρώει το παραμύθι όλων αυτών που υπηρετούν το πολιτικό σύστημα, δεν εμπιστεύεται τους θεσμούς τους και επιλέγει να δρα ενάντια και έξω από αυτούς. Γι αυτό το κράτος αλλά και όσοι συνειδητά υπηρετούν το σύστημα βαφτίζουν ως τρομοκρατικές ακόμα και συμβολικές ενέργειες που αρνούνται τη διαμεσολάβηση από τους θεσμούς χειραγώγησης και στρέφονται ενάντια στην αυταρχικότητα των κρατικών μηχανισμών, όπως στη περίπτωση σύλληψης δύο ατόμων που το βράδυ της 21/3 προσπάθησαν να εκφράσουν την οργή τους ρίχνοντας συμβολικά μαύρη μπογιά στους τείχους των δικαστηρίων, ενέργεια που όλοι έσπευσαν να καταδικάσουν.

Όλα αυτά όμως δείχνουν ότι φοβούνται. Τρέμουν μπροστά στη ιδέα δημιουργίας ενός κινήματος που όχι μόνο θα αμφισβητεί αλλά και θα συγκρούεται ανοικτά με τις πολιτικές τους δημιουργώντας τους όρους να ανοίξουμε τη προοπτική και να παλέψουμε για μια άλλη κοινωνία δικαιοσύνης, ισότητας και ελευθερίας. Και τώρα με τη δυναμική που δημιουργείται πρέπει να δείξουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να το πράξουμε

ΝΕΟΛΑΙΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ


• ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΥΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

• ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΝ ΨΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΠΕΡΙ «ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΣΟΒΑΡΗΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ ΣΕ ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΕΣ» ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ



ΑΝεξάρτητηΑριστερήΤΡΟΠΗ

Πατρίς - Θρησκεία – Οικογένεια


Κάθε χρόνο στην συνέλευση της ΕΦΕΚ βιώνουμε το εθνικό θέατρο του παραλόγου: εθνικιστικά συνθήματα, πλήθος σημαιών, έξαρση του πατριωτισμού και της χριστιανοσύνης με αποκορύφωμα του εθνικού αυτού παροξυσμού, - το grandfinale – ο εθνικός ύμνος! Βέβαια η πραγματικότητα αυτή αντικατοπτρίζει την κυρίαρχη αντίληψη που καλλιεργείται συστηματικά και υπάρχει εδώ και χρόνια στο νησί: ο απόλυτος άκρατος εθνικισμός.


Ο όρος εθνικισμός – πατριωτισμός εύκολα παρανοείται και ακόμα πιο εύκολα εγύρει αντιστάσεις. Τι είναι τελικά το έθνος, ο εθνικισμός, ο πατριωτισμός; Μήπως ο πατριωτισμός είναι κι αυτός ένας συγκαλυμμένος εθνικισμός; Καμιά φορά ακόμα και τα πιο δημοκρατικά πνεύματα διολισθαίνουν στην προάσπιση της εθνικής ταυτότητας. Σχολείο, ΜΜΕ, κρατικοί φορείς, πολιτικά κόμματα συστηματικά προπαγανδίζουν την εθνική συνείδηση.


Ως έθνος μπορούμε να θεωρήσουμε μια ομάδα πληθυσμού που έχει και διαμορφώνει κοινές αναπαραστάσεις σ' ένα συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο. Ο κοινωνικές διαδικασίες που τις διαμορφώνουν δεν είναι στατικές αλλά υπάρχουν μέσα σ' ένα πλέγμα συγκρούσεων, αλλοιώσεων και διαφοροποιήσεων όπου αυτά τα κοινά στοιχεία αναφοράς συνεχώς μεταβάλλονται δημιουργώντας νέα δεδομένα και συνθήκες. Κατά την φεουδαρχία όπως και σε παλαιότερες κοινωνικές οργανώσεις, αν και υπήρχαν εθνολογικά στοιχεία ουσιαστικά αυτά συστηματοποιούνται με την κυριαρχία του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και διαχέονται σαν κυρίαρχη ιδεολογία. Έτσι η εθνική συνείδηση αναπτύσσεται αρκετά πρόσφατα ιστορικά, στην Ευρώπη τον 18ο αιώνα μαζί με την ανάπτυξη του Καπιταλισμού. Στις αρχές ύπαρξής του ο Καπιταλισμός απαιτούσε για την ανάπτυξή του όσο το δυνατό πιο μεγάλα, όσο το δυνατό πιο συγκεντρωτικά κράτη και ο εθνικισμός ήταν η κατάλληλη ιδεολογία για την εκπλήρωση αυτής της αναγκαιότητας: έτσι δημιουργήθηκαν τα έθνη-κράτη, ως αποτέλεσμα μεγάλων συγκρούσεων μεταξύ της ανερχόμενης αστικής τάξης και της φεουδαρχίας, της τότε κυρίαρχης τάξης.


Είναι γεγονός ότι πριν από την Ελληνική Επανάσταση στα Βαλκάνια συνυπήρχαν διάσπαρτα διάφορες εθνότητες (Τούρκοι, Αρβανίτες και Αλβανοί, Βλάχοι, Έλληνες, Σλάβοι) παρόλα αυτά η αναγκαιότητα κυριαρχίας της αστικής τάξης εξανάγκασε την δημιουργία αμιγώς εθνικών κρατών. Το εθνικό παραλήρημα των εθνικοφρόνων είναι απόρροια της γαλούχησης του “ελληνοχριστιανικού ιδεώδους”. Ας ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα: ο όρος αυτός εφευρέθηκε με την ύπαρξη του ελληνικού κράτους και δεν ανταποκρίνεται σε κάποια ιστορική πραγματικότητα. Δεν υπήρξε μια ομαλή διαδικασία συνέχειας της ελληνικής αρχαιότητας με την βυζαντινή ορθοδοξία αλλά μια μετωπική σύγκρουση των δύο αντιθέτων πολιτισμών για την επικράτηση του ενός. Έτσι σημαίες με την ελληνική σημαία , την Κύπρο και τον Παρθενώνα μπορούν να εκληφθούν μόνο ως ένα κακαίσθητο κολλάζ ανιστόρητης προπαγάνδας. Η εφεύρεση της Μεγάλης Ιδέας – αποτέλεσμα της προηγούμενης διαδικασίας – εξυπηρέτησε τον ελληνικό αστισμό για την επέκταση της πολιτικής του κυριαρχίας στο σύνολο των εδαφών που ζούσαν ελληνικοί πληθυσμοί (1912-1922).


Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι ο εθνικισμός ως ιδεολογία υπάρχει εξυπηρετώντας συγκεκριμένα συμφέροντα επιβολής κυριαρχίας και καθυπόταξης. Το έθνος αποτελεί τον συνεκτικό δεσμό ανωτέρων και κατωτέρων κοινωνικών στρωμάτων, καταπιεστών και καταπιεζομένων. Εξυπηρετεί και διαιωνίζει αυτή τη διάκριση αφού εντοπίζει τον εχθρό σε ένα άλλο έθνος – το οποίο παρεπιπτόντως διαπερνάται από την ίδια αντίφαση. Ένας από τους κυριότερους λόγους επιβολής κυριαρχίας στα κατώτερα στρώματα είναι η αποδοχή από αυτά της εθνικής ενότητας και των κοινών εθνικών συμφερόντων – τα κοινά εθνικά συμφέροντα δεν υπάρχουν είναι μια απάτη. Επικαλούμενη αυτά οι κυβερνήσεις δικαιολογούν και επιβάλλουν την αυταρχική τους πολιτική.
Ιδιαίτερα η ιστορία της Κύπρου δεν μπορεί να μας αφήνει με αυταπάτες. Ο δικός μας εθνικισμός χρησιμοποιήθηκε τελικά από τους ίδιους τους αποικιοκράτες, από τους οποίους πολεμούσαμε να απελευθερωθούμε, ως όπλο ενάντια στον Κυπριακό λαό, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Ο διαχωρισμός του λαού σε Έλληνες και Τούρκους, η παραγνώριση κοινών μας πολιτισμικών καταβολών, δημιούργησε ανεπανόρθωτες βλάβες στις μεταξύ μας σχέσεις. Η περιχαράκωση πίσω από εθνικά συμφέροντα, ουσιαστικά αποκρύπτει το πρόβλημα και αρνείται να δει την πραγματικότητα. Μάλιστα ακολουθεί πιστά τους δρόμους του παρελθόντος, εξωθώντας στα ίδια αδιέξοδα και την συντριβή, όπως αμείλικτα έκρινε η ιστορική πραγματικότητα.


Η αναγνώριση της Ελλάδας ως της “μητέρας πατρίδας”, ως της χώρας στην οποία πρέπει με κάθε τρόπο να συγκολληθούμε, αδυνατεί να αντιληφθεί πως Ελλάδα δεν είναι μια ιδέα, μια φαντασιακή έννοια που υπάρχει στο υπερπέραν. Ο ελληνικός κοινωνικός σχηματισμός υπάρχει μέσα στην ιστορική του εξέλιξη όχι ανεξάρτητα από τις κοινωνικές και ταξικές συγκρούσεις αλλά μέσα σ' αυτές και καθοριζόμενος απ' αυτές. Εμείς αναγνωρίζουμε, τιμούμε και διδασκόμαστε από τις μεγάλες στιγμές του ελληνικού εργατικού κινήματος, όχι γιατί αυτό ήταν ελληνικό αλλά γιατί υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα ταξικά κινήματα της Ευρώπης. Οι ελληνολάγνοι, νοσταλγοί ένδοξων χουντικών καθεστώτων, ήταν αντίθετα απέναντι, με τους “εχθρούς” που ο λαός πολέμησε.

Στην καλύτερη περίπτωση ο εθνικισμός - ο έρπων φασισμός – απλά θα καταστρέφει την συνέλευση Κυπρίων φοιτητών. Πολύ χειρότερα όμως, αυτού του τύπου αντιλήψεις και πρακτικές οδηγούν σε συμμορίτικα χτυπήματα, ξυλοδαρμούς, “κλαίουσες” στην Λήδρας για την κατάρρευση του τείχους, σκοτεινές γριβικές αναμνήσεις που η αναβίωσή τους σύντομα θα πρέπει να απαντηθεί.


ΑΝεξάρτητη Αριστερή Τροπή(ΑΝΑΤΡΟΠΗ)
-ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΥΠΡΙΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΤΩΝ ΕΞΕΓΕΡΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ... ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ(!?!)


Στις 6 Δεκέμβρη το Δ.Σ. της ΕΦΕΚ(εθνικη φοιτητικη ενωση κυπριων)Αθήνας, με τη συμφωνη γνώμη ολων των παραταξεων αποφάσισε να ορίσει, παρά το τι σηματοδοτεί αυτή η μέρα, την νέα Γενική Συνέλευση. Για μας όσο σημαντικές κι αν είναι οι Γενικές Συνελεύσεις, αυτές δεν μπορεί αν γίνονται ανεξάρτητα από τις κοινωνικές συνθήκες στις οποίες τις δημιουργούν. Για να το πούμε και πιο απλά, καμία Γενική Συνέλευση δεν μπορεί να ξεχάσει, να προσπεράσει ή να ξεπεράσει ότι τη μέρα αυτή δολοφονήθηκε ένας μαθητής 16 χρονών. Την μέρα αυτή όλα τα πανεπιστήμια της χώρας θα είναι κατειλημμένα και όλοι οι φοιτητές θα διαδηλώνουν στους δρόμους για τα αιτήματα του Δεκέμβρη που τέθηκαν αλλά δεν εκπληρώθηκαν. Η μέρα αυτή, εμάς τουλάχιστον, θα μας βρει στους δρόμους να διαδηλώνουμε, και ν’ απαιτούμε αυτά που οι Γενικές Συνελεύσεις της ΕΦΕΚ δεν προσπάθησαν μέχρι στιγμής να θέσουν: τις αποφάσεις που πάρθηκαν για μας χωρίς εμάς!

ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ, ΤΙΣ ΔΡΑΣΕΙΣ, ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ

Ανεξάρτητη Αριστερή ΤΡΟΠΗ
Πρωτοβουλία Κυπρίων φοιτητών

ma sovara en na kamoun etsi prama..?

ναι αλλα εν θα τους περασει.η σχολη στη οποια σχεδιαζουν να γινει η συνελευση πολλα πιθανον να εχει καταληψη