Οι μαθητές αισθάνονται το σχολείο ως φυλακή

Σύμφωνα με έρευνα


Λευκωσία: Αισθάνονται το σχολείο ως φυλακή, δεν έχουν τη σχέση που θα ήθελαν να έχουν με τους καθηγητές τους. Δικαιολογούν παραβατικές συμπεριφορές τόσο δικές τους όσο και άλλων συμμαθητών τους ζητώντας περισσότερη ψυχολογική στήριξη. Παρουσιάζουν μια αντιεξουσιαστική στάση, αλλά την ίδια στιγμή αντιμετωπίζουν τον κράτος ως μια γαλακτοφόρο αγελάδα. Μέμφονται το «μέσο», ωστόσο όταν βρουν την ευκαιρία για να αξιοποιήσουν το «μέσο» προς όφελος τους, δεν το αρνούνται. Δηλώνουν κατά πλειοψηφία ότι θα ψήφιζαν στις εκλογές ακόμα και αν δεν ήταν υποχρεωτικό, αλλά ελάχιστοι και σπάνια παρακολουθούν ή μετέχουν σε πολιτικές συζητήσεις. Το πλέον ωστόσο αξιοσημείωτο, είναι το γεγονός ότι η συμμετοχή σε πολιτικές ομάδες έχει αρνητική επίδραση.

Αυτά και πολλά άλλα ενδιαφέρονται στοιχεία για τις αντιλήψεις και στάσεις των μαθητών της Κύπρου, προκύπτουν μέσα από την έρευνα με τίτλο «Ανάπτυξη της Πολιτότητας ως Τρόπου Αντιμετώπισης της Νεανικής Παραβατικότητας», η οποία διεξήχθη με χρηματοδότηση του Ιδρύματος Προώθησης Έρευνα, από το Σύνδεσμο Κοινωνιολόγων Κύπρου, σε συνεργασία με το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου και το RUSBI. Η έρευνα, θα παρουσιαστεί στις 11 Μαρτίου από τους Δρ. Παναγιώτη Περσιάνη, ο οποίος ήταν ο επιστημονικός Υπεύθυνος της Έρευνας και Δρ. Νικό Περιστιάνη, Επιστημονικό Συνεργάτη της έρευνας. Η έρευνα βασίστηκε στην υπόθεση πώς, αν οι νέοι νιώσουν ως πολίτες, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ενεργούν περισσότερο υπεύθυνα και επομένως λιγότερο παραβατικά.

Ένα από τα σημαντικότερα ευρήματα της ποσοτικής έρευνας είναι ότι όσο περισσότερο ταυτίζονται οι μαθητές με το σχολείο, τόσο λιγότερες πιθανότητες έχουν να εμπλακούν σε παραβατικές συμπεριφορές. Ωστόσο, τα ευρήματα της έρευνας κατέδειξαν ότι το σχολείο υστερεί πολύ σε αυτό τον τομέα. Οι περισσότεροι μαθητές τονίζουν ότι δεν νιώθουν ταύτιση με το σχολείο. Είναι χαρακτηριστικό, η αίσθηση ότι το σχολείο είναι φυλακή μεγάλωσε αφάνταστα σε μερικά σχολεία τα οποία λόγω της παράνομης εισόδου εξωσχολικών στην αυλή τους, αναγκάστηκαν να περιφράξουν την αυλή με κάγκελα.

Είναι επίσης χαρακτηριστικές οι απαντήσεις των μαθητών όσον αφορά τις σχέσεις τους με τους καθηγητές τους. Όλοι ανεξαίρετα λαχταρούν να έχουν στενότερες σχέσεις με τους καθηγητές τους. Γι’ αυτό αναφέρουν ότι προτιμούν τους νεαρότερους καθηγητές οι οποίοι τους προσεγγίζουν περισσότερο. Μάλιστα οι περισσότεροι μέμφονται τη συμπεριφορά των καθηγητών και ζητούν να καταργηθεί η μονιμότητά τους ώστε να απομακρύνονται από τα σχολεία όσοι καθηγητές αδυνατούν ή αρνούνται να προσεγγίσουν τους μαθητές. «Να του φωνάζεις και να μη σε καταλαβαίνει. Να του λέεις κάτι τζαι να σου λαλεί άλλο πράμα», ήταν η δήλωση ενός/μιας μαθητή/τριας.


http://www.philenews.com/main/1,1,22,0,3914-.aspx