Για τον μανώλη τζαι τους θαμώνες του.

Σχαίρουμαι που τα street party έχουν όντως αρκέψει να θεσμοποιούνται.
Η αρκή της άρνησης κάποιων προτύπων, έν πρέπει να σταματήσει στον τρόπο διασκέδασης, αλλά να επεκταθέι τζαι σε άλλους τομείς της καθημερινότητας.

Η διέυρυνση του πνεύματος τζαι της συνείδησης, αυτούσιο που τον όχλο, έν ζωτικής σημασίας ώς προς την επίτευξη μίας θεώρησης. Οι δομές της, πρέπει να τεθούν που τα ίδια τα άτομα αυτόνομα.
Σκοπός τούντου κειμένου, έννε να κατευθύνω, ούτε να παρακινήσω άτομα στο να υιοθετήσουν τον δικό μου τρόπο σκέψης, αλλά στο να έρτουν σε θέση να σκεφτούν για τους εαυτούς τους, μακρυά που προκαθορισμένες ιδεολογίες, που μόνο στόχο έχουν να στερήσουν που το άτομο την δική του προσωπική κρίση τζαι θεώρηση.

Έν θεωρώ, ότι έιμαι σε θέση να αντιπροσωπέυσω κάποια άτομα ή σύνολο, ούτε θέλω να αναλάβω ένα τέθκοιο ρόλο.
Τούτα που ειπώνουνται, αντιπροσωπευκουν με προσωπικά σάν άτομο, ενώ η συμβολή που έσχει η συμμετοχή μου στα street party έσχει χαρακτήρα στήριξης, τζαι όι παρακίνησης, ούτε διοργάνωσης. Για να μπορέσω να έρτω σε σημείο να θέσω σε εφαρμογή μια κριτική, πρέπει πρώτα να ξεκινήσω που το άτομο μου.

Η αυταπάτη που τίθεται, ότι η διεκδίκηση κάποιου χώρου, απλά ώς ένα εναλλακτικό μέσο διασκέδασης τζαι αξιοποίησης του νεκρού χρόνου εν τη θεωρώ τάση επαναστατική.
Μπόρει να εξελιχτεί σε μία τεθκοια, μέσω της συσπείρωσης των ατόμων σε μία ομάδα με πολιτικό λόγο τζαι γνώμονα της πεποιθήσεις που θέτουν οι ίδιοι.
Μέχρι τότε, εννα παρατηρούμε ότι τα λεγόμενα "αντιεπορικά" πάρτυ, υστερει στο σημείο του καταναλωτισμού, καθώς η άρνηση σε ένα σύνολο που ακολουθά κάποια κοινωνικά πρότυπα, αντικαθιστάται με μία διαφορετική δόση καταναλωτισμού. (ίσως σε μικρότερο βαθμό)

Πρόθεση μου, έννε να ισοπεδώσω, ούτε να εκμηδενίσω την ανάγκη μίας μερίδας της κοινωνίας να κοινωνικοποιείται, να συναναστρέφεται ή να δρά με βάση τες δικές του επιλογές.
Κάθε άλλο, επειδή έχω πίστη σε τούντα άτομα, (ήτε μέρος της νεολαίας ήτε όι), θεωρώ ότι το κάθε άτομο εννα ήταν καλά να κατανοήσει τον ρόλο του σε ένα τεθκοιο σύνολο θέτωντας κάποιες δικές του εισηγήσεις, με κοινό παρονομαστή την ανάγκη να λαμβάνει αποφάσεις γενικά στον τρόπο ζωής του τζαι να μέν περιορίζεται σε συγκεκριμένους τομείς.

Δική μου εισήγηση, ένι να δούμε τα περιθώρια διεκδίκησης κάποιου χώρου, έτσι ώστε να μπόρει να μας καλύψει (εκτός που τα καιρικά φαινόμενα-σχειμωνίαζει όπου να 'σαι) που τυχόν επιθέσεις που φασιστικές ομάδες τζαι που την αστυνομική καταστολή, που νομίζω ότι εννα εντατικοποιειθεί. (άσχετα άν κάποια άρθρα που μέσω στρατηγικής επροσπάθησαν να δείξουν ένα χαρακτήρα πίο προσιτό, για τη περιοχή που διεκδικούμε, ώς προς άλλα πλειοψηφικά κοινωνικά στρώματα*)

Η οργάνωση, έν πρέπει να θεωρηθεί κοινωνικό χρέος ή υποχρέωση αλλά μια ανάγκη. Μια ανάγκη να εφαρμοστεί η προσωπική θεώρηση του κάθε ατόμου σε πράξη για επιτύχουμε κάποιες επιθυμίες μας.
Ζούμε σε ένα σύστημα που μοναδικός σκοπός του έιναι να μας υποτάσσει, να ορίζει τα πρέπει τζαι τα έν πρεπει που πρέπει να ακολουθούμε ως "μέρος" του. Οτιδήποτε έν ταυτίζεται μαζί με την ιδεολογία του, ήτε καταστρέφεται μέσω μίας καταστολής που το αστυνομικό σώμα, ή αφομοιώνεται ώς μέρος του, σκοτώνοντας τον χαρακτήρα αντίδρασης ώς προς τζίνο.

[*Στην περιοχή του μανώλη επικρατεί ένα κλιμα εχθρικό από τους τριγύρω, βασίζοντας τζίντη έχθρα πάνω σε θέματα κυρίως που αφορούν την ηθική.]

αν και συμφωνώ στην ανάγκη οργάνωσης νομίζω ότι αντιλαμβάνεσαι λανθασμένα την έννοια του θεσμού. Σε μια κοινωνία υπάρχουν τυπικοί και άτυποι θεσμοί, οι πρώτοι είναι το σύνολο των γραμμένων κανόνων, νόμων κτλ ενώ οι δεύτεροι είναι άγραφοι κανόνες συμπεριφοράς. Και οι δύο (και οι γραπτές και οι άγραφοες μορφές θεσμών) βρίσκονται σε μια συνεχή διαδικασία αλλαγής ανάλογα με τις επικρατούσες αντιλήψεις κάθε κοινωνίας και κάθε εποχής .
οι κοινωνικοί αγώνες συνέβαλαν και συμβάλουν στην υιοθέτηση θεσμών που βρίσκονται πιο κοντά στην ιδέα μιας ελευθεριακής κοινωνίας . αυτό μπορεί να συμβαίνει χωρίς απαραίτητα να ανατρέπεται και το σύστημα , αλλά πρέπει να αντιληφθούμε ότι κάθε αίτημα που ενσωματώνεται στο σύστημα ανοίγει δρόμους για νέες διεκδικήσεις.
με αυτό τον τρόπο σκέψης, δεν με χαλά αν τα street party γινούν αποδεκτά ως ένας άλλος τρόπος διασκέδασης από πιο μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας . γιατί όπως ακριβώς κάνεις και εσύ στο κείμενο σου μπαίνουν αμέσως ερωτήματα για το μετά .
Για το τι γίνεται π.χ. και με τα υπόλοιπα κομμάτια της ζωής μας πέραν της διασκέδασης.

have fun re..


εγώ ενεκάτσιασα..