Ανάληψη Ευθύνης Σάββατο 14-5-11 (επιθεση στο ΑΤ Εξαρχειων)

Ανάληψη Ευθύνης Σάββατο 14-5-11


Ίσως η πιο επιβεβλημένη στιγμή για να μιλήσεις, είναι όταν μία πράξη σου παίρνει τη χειρότερη δυνατή τροπή. Ως εκ τούτου θα ήταν ανεπίτρεπτο για μας, το να σιωπήσουμε ή να μη μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας, για τα γεγονότα της 14ηςΜάη στην οδό Καλλιδρομίου.
Σύντροφοι και συντρόφισσες επιλέξαμε να πραγματοποιήσουμε ένα στοχευμένο (πολιτικά και επιχειρησιακά) χτύπημα στο 5ο Αστυνομικό Τμήμα Εξαρχείων. Μία στιγμή αγώνα και μια δική μας ελάχιστη απάντηση στο κτηνώδες χτύπημα της πορείας της 11ηςΜάη, στην απροκάλυπτη συνεργασία της ΕΛ.ΑΣ και της Χρυσής Αυγής στα πρόσφατα ρατσιστικά πογκρόμ. Σε όλες αυτές τις εκφάνσεις της επιχειρούμενης ολοκληρωτικής δικτατορίας του κεφαλαίου και της εξουσίας πάνω στις ζωές μας.
Καταβάλαμε, στις συζητήσεις, μας κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε το χτύπημα να αφορά μόνο τον προφανή στόχο: την αστυνομία. Προσεγγίσαμε το Α.Τ. μέσω των οδών Τραπεζούντιου και Μαυρομιχάλη. Αποχωρίσαμε μέσω της Χ. Τρικούπη και Μεθώνης. Ακριβώς για να μην εμπλακούμε με την Λαϊκή Αγορά. Το μόνο που αυτή προσέφερε, ως ευκαιρία, στους ανθρώπους που αντιπαρατίθενται ευθέως μπροστά σε ένοπλους, ήταν η κυκλοφοριακή συμφόρηση που προκαλεί στους γύρω δρόμους και η δύσκολη προσέγγιση εποχούμενων μπάτσων στο σημείο. Επουδενί δεν χειριστήκαμε τη Λαϊκή Αγορά ως θέατρο πολεμικών συγκρούσεων.
Πυρπολήσαμε και καταστρέψαμε τρεις, προσωπικές μηχανές μπάτσων, στην Μαυρομιχάλη δίχως κανείς από τους περίοικουςνα κινδυνεύσει. Τοποθετήσαμε και πυροδοτήσαμε με μπετόνι βενζίνης την είσοδο του Α.Τ. για να ανακόψουμε απλώς την έξοδό τους, δίχως όμως να το ρίξουμε στο εσωτερικό του, θέτοντας έτσι ανθρώπους σε κίνδυνο. Πυρπολήσαμε όσα οχήματα βρίσκονταν έξω από το Α.Τ. ( εννοείται πως κανένας πολίτης δεν μπορεί να παρκάρει εκεί, για λόγους ασφαλείας του Α.Τ. ).
Την ίδια στιγμή, ομάδα περιφρούρησης που βρισκόταν στην Χ. Τρικούπη,εντόπισε και επιτέθηκε σε μηχανή με δύο ασφαλίτες. Ανέτρεψε την μηχανή και τους απώθησε. Η μηχανή έπεσε στη Χ. Τρικούπη, έξω από τα όρια της Λαϊκής ωστόσο πολύ κοντά σε αυτήν. Στη συνέχεια μπήκε φωτιά, κυρίως για να μην υπάρξει δυνατότητα καταδίωξης από τους διαφυγόντες μπάτσους, οι οποίοι, παρεμπιπτόντως ήταν αυτοί που έντρομοι εισέβαλλαν στη Λαϊκή Αγορά κραδαίνοντας τα πιστόλια τους.
Το τραγικό σφάλμα ήταν ότι λανθασμένα θεωρήθηκε πως η φωτιά της μηχανής στη Χ. Τρικούπη δεν θα μπορούσε να επεκταθεί στους πάγκους της Καλλιδρομίου, λίγα μέτρα μακριά. Και όντως, έτσι θα ήταν αν δεν είχε συμβεί το ασύνηθες γεγονός της έκρηξης του ντεπόζιτου.
Τίποτα από τα παραπάνω δεν αναιρεί την ΕΥΘΥΝΗ (και η λέξη ευθύνη εδώ παίρνει τις αληθινές της διαστάσεις) και τη θλίψη μας για το γεγονός. Σε καμίαπερίπτωση δεν θα μπορούσε να βρίσκεται, ούτε στην πιο απομακρυσμένη γωνιά του μυαλού μας η αδιαφορία για το σοβαρό τραυματισμό ενός εργαζόμενου ανθρώπου και τον ελαφρύτερο άλλων δύο.
Ως πολιτικά υποκείμενα φέρουμε ακέραια την ευθύνη της πράξης μας και των τραγικών συνεπειών της για τον σοβαρά τραυματισμένο εργαζόμενο, όντως ριζικά και αξιακά αντίθετοι σε κάθε λογική παραπλεύρων απωλειών.
Από καρδιάς ευχόμαστε ανάρρωση και στους τρεις τραυματίες και ευελπιστούμε στην κατανόηση, για τα κίνητρα αλλά και τα λάθη μας.

---------------------------------------------------------------------

ευτυχως που Τουλαχιστον εγινε και η αναληψη ευθυνης

Πρεπει να ξεκαθαρισουμε κατι. Απο την στιγμη που εμπλεκομαστε σε ανταρτικο και βια, το να παει κατι στραβα, ειναι μεσα στην βενταλια των πιθανοτητων. Ο,τι κανεις, εχει ενα ρισκο. Το ανταρτικο εχει αυξημενο. Οποταν δεν πρεπει να εχει απολογητικο χαρακτηρα η Αναληψη ευθυνης, ουτε πρεπει να ζητουμε να εχει. Απο την στιγμη που ξερουμε οτι υπαρχει ρισκο, τα υπολοιπα ειναι περιττα.

Δεν ζητησαμε εμεις αυτον τον πολεμο, αυτος ο πολεμος ηρθε σε εμας. Ειμαστε οι πρωτοι που θελουμε κοινωνικη ειρηνη. Οχι ομως σε συνθηκες σκλαβιας.

ασχετως αν συμφωνω με την πραχτικη του ανταρτικου, πρεπει να προσεχουμε τι καμνουμε και πως και ποιον θελουμε να βλαψουμε. εγιναν πολλες επιθεσεις στο συγκεκριμενο τμημα, (και λογικα, αλλα και αποτι θυμουμε) ε τουντην φορα κατι επιεν Χ αλλα ηταν αυξημενος ο κινδυνος ηδη. πιστευκω οτι πρεπει να εχει απολογητικο χαρακτηρα, αμαν εχει θυματα αθωους (όι δικαστες και βουλευτικους υπαλληλους που λαλει και το τραγουδι) προς τους ανθρωπους τζινους, όι προς την πορτα του τμηματος, η την μπατσομηχανη
και ναι πιστευκω οτι τουτο εννεν αρκετα, να μαζευτουν και λευτα για τα θυματα οπως ελαλεν και ενας στο ιντυμετια. εξ αλλου την ωρα της λαικης αγορας, μπορεις να καμεις απαλλοτριωση σουπερ μαρκετ και να τα δοκεις στους ανθρωπους (μπαμ κινηση), να καμεις αλλα πραματα ρε παιδι μου

οπως και στην περιπτωση της μαρφιν, αν δεν ηταν προβοκατσια (με τες καφριλες που γινουνται μαλλον δεν ηταν), ηταν προτιμοτερο για μενα να φκει απολογητικο κειμενο, μονο που τζινο ηταν να ηταν σκατα, επεθαναν 3 ανθρωποι. εν καμνουμεν ανταρτικο και οποιον παρει ο χαρος, τουτο νομιζω

Συμφωνώ με τον rage. Ενεν αμερικανικός στρατός οι αντιεξουσιαστές για να μεν απολογούνται για λανθασμένες επιλογές που εκοστίσαν ανθρώπινες ζωές. Ενεν καν στρατιώτες τζαι ούτε πιστεύκω πρέπει να γίνουν. Όπως είπε τζαι ο rage μια απαλλοτρίωση σουπερμαρκετ εννα είσχε τζαι πρακτικά τζαι κοινωνικά ασύγκριτα μεγαλλύττερο θετικό αντίκτυπο

Συμφωνω οτι δεν ειναι αμερικανικος στρατος, ομως δεν ειναι ουτε ροζ αριστερα. Ο αμερικανικος στρατος, δεν ειναι η ρητορικη του, αλλα η ουσια του. Η ροζ αριστερα επενδυει πανω στον πασιφισμο, και το νατο απανταει πανω σε αυτο.

Ομως σε καθε βια, υπαρχει και ενα ρισκο. Οταν λες "ναι στην βια", πρεπει να ξερεις οτι παιζει να σε συλλαβουν και να το αντιμετωπισεις αυτο αξιοπρεπως, οπως να ξερεις οτι υπαρχει πιθανοτητα να τραυματιστει ή και να σκοτωθει καποιος απο την βια σου. Απο την στιγμη που λες "ναι στην βια", δεν μπορεις μετα να καταδικαζεις για τα οποια ατυχηματα αυτους που ασκησαν την βια.