Περδίκης: Ρατσιστές vs Ρατσιστές

Quote :

Ήταν από καιρό που εμφανίστηκε το πρόβλημα. Υπόβοσκε και σιγόβραζε. Ήταν οι παρεμβάσεις από τους πολίτες στις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές, όταν «ανοίγουν οι γραμμές». Ήταν οι επιστολές στις εφημερίδες, ανώνυμες και επώνυμες. Μετά άρχισαν να δημιουργούνται ομάδες πολιτών. Σε ορισμένες συμμετέχουν και «σοβαροί» άνθρωποι, λογοτέχνες, πανεπιστημιακοί, πρώην αξιωματούχοι της πολιτείας. Έντιμοι άνθρωποι. Στο τέλος ήρθαν και οι... σφήκες. Οι μελανοχιτώνες. Αυτοί που δεν μένουν στα λόγια. Όπως συμβαίνει από χρόνια σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες οι ομάδες των ακροδεξιών μελανοχιτώνων κατεβαίνουν στο δρόμο και εκτονώνονται βίαια. Λένε αυτό που έχουν να πουν με τα ρόπαλα. Αυτούς όλους τους λένε – οι άλλοι – «ρατσιστές».


Οι άλλοι είναι υποτίθεται οι καλοί. Τα θύματα. Δεν μιλώ για τους μετανάστες, λαθραίους ή νόμιμους, πολιτικούς πρόσφυγες ή κοινοτικούς εργαζόμενους. Μιλώ γι’ αυτούς που έχουν αυτοανακηρυχθεί προστάτες τους. Πολλοί από μια γνήσια έφεση να υποστηρίξουν τους αδικημένους, καταφρονημένους και διωκόμενους συνανθρώπους τους. Άλλοι, μόνο και μόνο για να δηλώσουν την εναλλακτικότητα τους. να υποδείξουν φωναχτά ότι είναι διαφορετικοί, ανατρεπτικοί, επαναστάτες. Τους βλέπουμε να μαζεύονται με τα μαύρα (και τα ρόπαλα κάποτε), να στήνουν αλυσίδες «υπεράσπισης» των μεταναστών και να συγκρούονται με τους άλλους. Αυτοί – οι άλλοι – τους λένε «προδότες».


Εγώ – συγχωρέστε με – βλέπω και στις δύο πλευρές το ίδιο χρώμα, το μαύρο. Τα ίδια εργαλεία έκφρασης: κουκούλες και ρόπαλα. Και εξηγούμαι. Αυτοί που σχίζονται για τον ρατσισμό των ακροδεξιών, δεν δίνουν δεκάρα για τα άκρως ρατσιστικά σχέδια που προσπαθούν να μας επιβάλουν οι ξένοι στο Κυπριακό. Δεκάρα. Αντίθετα μάλιστα. Στην προσπάθεια τους να φανούν – και πάλι – εναλλακτικοί και «πρωτότυποι», παρασύρονται σε ακραίες θέσεις που τις χαρακτηρίζει ένας προκλητικός ραγιαδισμός. Το «εναλλακτικό» παραμορφώνεται σε «ενδοτικό», έτσι για να «πάμε κόντρα στους εθνικιστές». Νομίζουν ότι «προχωρημένος» και «εναλλακτικός» είναι αυτός που λέει το αντίθετο από τους «πατριώτες» και «εθνικιστές». Πρόκειται για ένα ετεροπροσδιορισμό χωρίς ουσιαστικό ιδεολογικό υπόβαθρο.


Από την άλλη, οι «άλλοι», συγχύζουν τους Τούρκους εποίκους με τους πολιτικούς πρόσφυγες, τους λαθρομετανάστες και τους κοινοτικούς εργαζόμενους. Διατηρούν – εσκεμμένα – αυτήν τη σύγχυση γιατί μέσα από την ισοπέδωση, επιτυγχάνεται η μέγιστη συσπείρωση δυσαρεστημένων. Αξιοποιούν τα πολλά λάθη, τις παραλείψεις και τις στρεβλώσεις της κυβερνητικής μεταναστευτικής πολιτικής. Για παράδειγμα πολλοί πολίτες δίκαια διαμαρτύρονται για τα υπερβολικά ψηλά επιδόματα για τους πολιτικούς πρόσφυγες, τις διαδικασίες που καθυστερούν, την έλλειψη πραγματικού ελέγχου. Οι εργαζόμενοι είναι δυσαρεστημένοι με την εργοδότηση των κοινοτικών (που δεν μπορεί να ελεγχθεί) αλλά και από την «μαύρη» και «λαθραία» εργοδότηση. Οι νοικοκυρές ενοχλούνται από την παραβατικότητα των νεαρών μεταναστών, το έγκλημα και την αλητεία ενώ οι κουλτουριάρηδες δυσανασχετούν γιατί τα ιστορικά κέντρα των πόλεων μετατράπηκαν σε γκέτο.


Είναι φυσιολογικές οι αντιδράσεις των ντόπιων όταν οι αριθμοί των ξένων (με άλλη γλώσσα, άλλο πολιτισμό) αρχίζουν να ξεπερνούν τα φυσιολογικά όρια. Πολλές ακόμα μπορούν να καταγραφούν ως δίκαιες αντιδράσεις. Όμως τίποτα απ’ όλα αυτά θα βρει τη λύση του με τα ρόπαλα, τις κουκούλες και τη βία. Αυτό είναι μια αναντίλεκτη πραγματικότητα. Τα παραδείγματα άλλων χωρών και κοινωνιών είναι αρκούντως διαφωτιστικά.


Άρα, οφείλουμε να απομονώσουμε τις ακραίες ομάδες των «ρατσιστών» (κάθε μορφής αλλά της ίδιας ουσίας) και να επικεντρωθούμε στη λύση των προβλημάτων με νηφαλιότητα και συλλογικότητα. Προς Θεού, ας αποφύγουμε την μικροκομματική εκμετάλλευση (και σ’ αυτό το θέμα). Ας αποδείξουμε ότι ως σύνολο δεν είμαστε ρατσιστές.

Σχόλιο:



stelios papalangi είπε...
καλά πριν λίγους μήνες δεν έδωσαν τον παρόν τους και οι οικολόγοι στην αντιφαστιστική πορεία που διωργανώθηκε στη λευκωσία ; με στόχο να μην μπουν οι φασίστες στη πόλη ;

(αν και από ότι γνωρίζω όχι με δική σας πρωτοβουλία)

τι διαφορετικό είχε τότε δηλαδή;

είσασταν και σεις ακραίοι τότε ; η συμμετοχή σας υποδείλωνε ότιδήποτε σε σχέση με τη λύση του κυπριακού ;




εμάθετε ούλλοι το παραμύθι των δύο άκρων. για πείτε μας τότε, μια φορά που χρησιμοποίησαν βία οι "υποτίθεται καλοί". βλέπετε μόνο τες κουκούλες ενώ ιστορικά στη κύπρο μόνο μια παράταξη έχει χρησιμοποιήσει βία. και χρησιμοποιεί μέχρι σήμερα. Και σε καμία περίπτωση δεν είναι οι λίγοι αναρχικοί που έχουμε στο νησί.


όσο για το "να υποδείξει κάποιος φωνακτά" την εναλλακτικότητα του, να σας θυμίσω ότι τζαι εσείς σαν κίνημα έτσι εξεκινήσετε..... πριν γίνεται ακόμα ένα δηκο.


ούτε καν για τα αμπελοπούλια εν επήρετε θέση. αφήκετε άλλες οργανώσεις να είναι πιο ριζοσπαστικές που εσάς.... αλλά αφού το πλαίσιο της συζήτησης το έθεσε ο χατζηγιάννης.... μεταξύ εθνικισμού και περιβάλλοντος επροτιμήσετε τη σιωπή.... αλλά τζίηνοι οι τουρκοπληρωμένοι φίλοι της γης, σαν να μου άκουσα ότι ευραβευτήκαν στην μέση ανατολή, γιατί συνεργάζουνται - άκουσον άκουσον - εβραίοι και παλαιστήνιοι για το περιβάλλον..... εφανταστήκεται να σας βραβευκαν τζαι εσάς για τον ίδιο λόγο - όπως το ανέκδοτο που ακούγεται.


τέλος.... συγκρίνεται εσείς το λόγο των πρασινών είτε στην ελλάδα, είτε στη γερμανία, είτε στην υπόλοιπη ευρώπη - με το δικό σας και ίσως αντιληφθείτε που βαδίζετε.


http://georgeperdikis.blogspot.com/2010/11/vs.html

Σχόλιο:

Το Σαράκι της Σκέψης είπε...
Κ. Περδίκη,

Θα δεχτώ να παίξω για λίγο το παιχνίδι σας με τους όρους σας. Λοιπόν, ανήκω στην ομάδα των "εναλλακτικών" οπως το θετετε εσεις ρατσιστών. Είμαι περήφανα απο αυτούς που παιζουν καποτε τον ρολο του προστατη του. Απο αυτούς που στηρίζουν τους αδικημένους, καταφρονημένους και διωκόμενους συνανθρώπους τους.Και ναι ειμασται διαφορετικοί, ανατρεπτικοί, επαναστάτες. Φοράμε τα μαύρα (και τα ρόπαλα κάποτε), στήνουμε αλυσίδες «υπεράσπισης» των μεταναστών και συγκρούομαστε με τους άλλους. Επείσης όμως είμαι απο αυτούς που εφαγάν ξύλο για την "εναλλακτικότητα" τους , οπου κρατικές δυνάμεις καταστολής με κάθε μεσο διαθέσιμο χτυπούσαν απο παντου. Απο αυτούς που είδαν το κράτος να βαζει κουκούλες και να χτυπά απλα παιδια πιο βιαία και άπο τους φασίστες.
Τα ανεπανάλιπτα χτυπήματα που δέχεται το διαφορετικο απο την κοινωνία ωθούν νέους σαν και εμένα σε κάτι που στα μάτια σας φαντάζει ακραίο. Ένα πράγμα ξεχνάτε. Πως η σημερινή νεολαία είναι γέννημα θρέμμα της προηγούμενης νεολαίας. Εσείς και οι συνομιληκοί σας και οι συναδέλφοι σας κ. Περδίκη είστε και εσεις υπευθυνοι για αυτά τα παιδιά. Παντα φταίνε οι ακρέοι που είναι στους δρόμους. Απολογούμε που θα σας απογοητεύσω κύριε Περδίκη ΑΛΛΑ
εμείς εξαντλήσαμε καθε μέσο γιατί δυστηχώς εμείς δεν έχουμε την ίδια δύναμη με τους πολιτικούς. Η άποψη μας δεν εχει βαρυτητα. Όταν σε χτυπούν ανελεητα και ερχεταί η αστυνομία μετα απο 20 λεπτά και δεν δέχεται να σου πάρει κατάθεση η να δεχτεί την καταγγελια εκμηδενίζεσαι. Όταν ερχονται τα ΜΜΕ και σε καταθαβουνε ξεροντας ακόμη και οι ίδιοι οτι δεν είναι έτσι τα πράγματα οτι απλα έτσι πουλαει περισσότερο εκκμηδενίζεσαι. Όταν το μέρος που συχνάζεις μπαίνει στο στόχαστρο της κυπριακής βουλής και ξαφνικά βγαίνουν ΟΛΟΙ οι πολιτικοί και εκφέρουν γνώμη για την Φανερωμένη χωρίς κανείς τους ΠΟΤΕ να μην έχει περάσει απο εκεί τότε εκμηδενίζεσαι. Όταν δυνάμεις της ΜΜΑΔ σε χτυπούν και σε τραβάνε απ τα μαλλιά επειδή κοιτούσες εποίμονα όταν ξυλοκοπούσαν φίλους εκμιδενίζεσαι. Όταν οι γονείς σου αφομοιώνεται με την υπόλιπη κοιωνία και πιστεύουν τα ΜΜΕ και σε βάζουν στο περιθώριο τοτε εκμηδενίζεσαι. Όταν η ίδια η κοινωνία σου σε βάζει στο περιθόριο τότε αποκτάς τον διαφορετικό τρόπο σκέψης μακριά απο τα κόμματα μακριά απο τις λύσεις που προσφερει η κοιωνια. Η λύση ήταν πιο φανερή απο ποτέ. Αντίσταση Αλληλεγγύη Αυτοργάνωση. Αντίσταση στα χτυπήματα της κοινωνίας, αλληλεγγύη στους μεταναστες που τύχαναν την ίδια αντιμετώπιση με εμας και σε κάθε αλλο καταπιεσμένο και αυτοργάνωση μακριά απο τα κόμματα και τις οργανώσεις που προσφέρει αυτή η κοινωνία. Τοτέ ναι χτυπήσαμε όλες τις διαθέσιμες πόρτες και καμιά δεν άνοιξε. Τότε η κοινωνία εχει γυρίσει την πλάτη της σε έμας.
Βλέπεις κυριε Περδίκη να τα έχεις ζήσει ολα αυτά στην ηλικία των 16 χρόνων σε κάνει να νιώθεις πως εχεις γεράσει και σε κουράζει η ζωή. Ευχαριστώ κυριε Περδική για την κριτική σας και εσας και όλη την υπολίπη κοινωνία για την "στηριξη" σας.

Ένα 16χρονό τσαντισμένο παιδί