1η Σεπτεμβρίου: Δικοινοτική πορεία και εκδήλωση για την μέρα της ειρήνης. 1 Eylül Barış Günü’nde Eylemdeyiz

Τον ενθουσιασμό Ε/Κ και Τ/Κ μετρίασαν οι μακρόσυρτες ομιλίες
Συναπάντημα ειρήνης στη νεκρή ζώνη
Εκατοντάδες Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι διατράνωσαν από κοινού την επιθυμία τους για λύση του Κυπριακού και ειρηνική συμβίωση στην ενωμένη Κύπρο

Ο κόσμος, κάποιες εκατοντάδες, μπήκε στο γήπεδο της Τσετίκανγια, στον προμαχώνα Mala, στη νεκρή ζώνη δίπλα στο Λήδρα Πάλας, με ενθουσιασμό και χαμόγελο για να διαδηλώσει την επιθυμία του για στήριξη των συνομιλιών και λύση.
Δύο παράλληλες πορείες από την ΠΕΟ, την DEVIS και τη Δικοινοτική Πρωτοβουλία Ειρήνης «Ενωμένη Κύπρος», που είχαν ξεκινήσει λίγη ώρα πριν, από την πλατεία Σολωμού και την Πύλη Κερύνειας. Σ΄ αυτήν που ξεκίνησε από την πλατεία Σολωμού, κάποιες εκατοντάδες Ελληνοκύπριοι, αλλά και Τουρκοκύπριοι μαζί, οι νέοι περισσότερο οργανωμένοι σε ομάδες, οι μεσήλικες με ομάδες των καθηγητών ή αυτόνομοι. Πανό και συνθήματα, κάποια γραμμένα σε ελληνικά και τουρκικά, «Λύση τώρα», «Beraber - ενωμένοι», «Birlesik - μαζί». Χαμόγελα και αισιοδοξία, κάποιοι ψιθύριζαν πως είχε καιρό να γίνει κάτι τέτοιο.
Η μπάντα της ΠΕΟ προηγείτο κι έδινε ρυθμό κι η πορεία σύντομα απέκτησε παλμό, «Η Κύπρος ανήκει στο λαό της», «Οι Τούρκοι της Κύπρου είναι αδελφοί μας» και «Όλοι μαζί για επανένωση / όλοι μαζί να πέσει η κατοχή», από την πλατεία έως το Λήδρα Πάλας. Λίγο μετά τις 7.30μμ οι δύο πορείες συναντιούνται στη στροφή για το γήπεδο, κι οι Τουρκοκύπριοι, κάποιες εκατοντάδες κι εκείνοι, κάνουν θορυβώδη είσοδο με πανό και συνθήματα των σωματείων εργαζομένων, των καθηγητών, κ.ά.. Στο γήπεδο ο κόσμος αυξήθηκε, κάποιοι είχαν πάει από νωρίς κι έπιασαν θέσεις στα καθίσματα και στις κερκίδες, οι υπόλοιποι, όρθιοι, αναμείχθηκαν, κινήθηκαν στον χώρο, συνομίλησαν η μια με την άλλη πλευρά, αντάλλαξαν φυλλάδια, χαμόγελα κι ελπίδα. Κόσμος όχι πολύς, λίγο περισσότεροι από χίλιοι μάλλον, αλλά αισιόδοξοι. Στη σκηνή το συγκρότημα Sol Anahtari τραγουδούσε με θέρμη το «Βella ciao», ιταλικό τραγούδι της αντίστασης, οι νεότεροι άπλωσαν τα πανό στο γρασίδι και χόρευαν και κάποια παιδιά ξεχύθηκαν μπροστά στη σκηνή και σκόρπιζαν χαμόγελα. Τα πιο περίεργα βλέμματα εστίασαν για λίγο και στον κόσμο που βρισκόταν πάνω στα τείχη, στην κατεχόμενη λεωφόρο Βικτωρίας, και χάζευαν το γεγονός με κείνη την περιέργεια που κρυβόταν πίσω από τα συρματοπλέγματα έως το 2003, προτού αρχίσει η διέλευση από τα οδοφράγματα. «Η μουσική μπορεί να μας φέρει κοντά», είπε η τραγουδίστρια, κι έπειτα έπιασαν κυπριακά τραγούδια κι ο κόσμος διατήρησε τον ρυθμό και κάποιοι λίγοι έπιασαν να χορεύουν. «Τηλλυρκώτισσα» στα ελληνικά και «Ψιντρή βασιλιτζιά» στα τουρκικά, δίχως να μπορεί ο άγνωστος στίχος να αλλοιώσει την ομορφιά της μουσικής. Κι έπειτα ανέβηκαν στο βήμα οι ομιλητές. Εκ μέρους της ΠΕΟ, της Devis, της Δικοινοτικής Πρωτοβουλίας Ειρήνης, η κοινή διακήρυξη από Dogan Arsehit και Χρίστο Ευθυμίου. Λόγοι μακροσκελείς, επαναλαμβανόμενοι για την ειρήνη στον κόσμο και στην Κύπρο, που τους διαδέχονταν οι μεταφράσεις τους, με τον κόσμο να δυσανασχετεί και σιγά-σιγά να αποχωρεί, αφήνοντας πίσω μετέωρη την ενέργεια της βραδιάς. Ακολούθησαν τραγούδια από τη Δικοινοτική Χορωδία, τον Παντελή Θαλασσινό, την Umut Albayrak και τη Βούλα Κωνσταντίνου. Ανάμεσα στο πλήθος, διακρίναμε τον 'Αντρο Κυπριανού, τον Φερντί Σογιέρ, τον Ανδρέα Φακοντή και τη Σκεύη Κουκουμά, την Ανδρούλα Καμιναρά, την Ελένη Μαύρου κ.ά.


ΧΡΥΣΤΑ ΝΤΖΑΝΗ
Κωδικός άρθρου: 966958
ΠΟΛΙΤΗΣ - 02/09/2010, Σελίδα: 3