H “Συλλογικότητα αλληλεγγύης στους διωκόμενους της Vincennes” καλεί σε Διεθνή Εβδομάδα Δράσης για Αλληλεγγύη στους διωκόμενους της Vincennes.
Η δίωξη αφορά στην εξέγερση που έγινε τον Ιούνιο του 2008 στο κέντρο κράτησης της Vincennes στη Γαλλία.
Η δίκη έχει οριστεί για τις 25, 26 και 27 Γενάρη.
Τον Ιούνιο του 2008 είχε ξεσπάσει μεγάλη εξέγερση που οδήγησε στο κάψιμο της μεγαλύτερης φυλακής της Γαλλίας. Η εξέγερση αυτή ήταν μια συμπαγής και ιστορικής απάντηση στην ύπαρξη των κέντρων κράτησης μεταναστών και την πολιτική ελέγχου των μεταναστευτικών ρευμάτων.
Στις 25, 26 και 27/1 θα δικαστούν 10 άτομα από δικαστήριο του Παρισιού.
Οι 10 κατηγορούμενοι φυλακίστηκαν για περίπου 1 χρόνο από ένα τον Ιούνιο του 2008 έως τον Ιούνιο του 2009. Κατηγορούνται για “φθορές”, “εθελοντική καταστροφή των κτιρίων του διοικητικού κέντρου κράτησης της Vincennes” και “ομαδική επιθετικότητα εναντίον αστυνομικού” και “παρακώλυση λειτουργίας”. Πριν την εξέγερση είχαν προηγηθεί 6 μήνες εντατικών κινητοποιήσεων από τους έγκλειστους χωρίς χαρτιά μετανάστες και πρόσφυγες. Απεργίες πείνας, εμπρησμοί, άρνηση καταμέτρησης και ατομικές ή συλλογικές αντιστάσεις. Από “έξω” γίνανε διαδηλώσεις, δράσεις που εξέθεταν τη λειτουργία αυτών των κέντρων και υποστήριζαν την εξέγερση.
Στις 21/6/2008, ο Salem Souli πέθανε στο δωμάτιό του αφού ζητούσε μάταια ιατρική περίθαλψη. Την επόμενη μέρα οι έγκλειστοι διοργάνωσαν πορεία στη μνήμη του, που κατεστάλη βίαια. Μια συλλογική εξέγερση ακολούθησε και το κέντρο κράτηση ισοπεδώθηκε από φωτιά (22/6/08).
ΜΙΑ ΔΙΚΗ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΣΜΟ
Για να αποτρέψει αυτόν τον τύπο εξέγερσης να απλωθεί, το Κράτος πρέπει να χτυπήσει σκληρά, πρέπει να βρει ενόχους. Δέκα άτομα συνελήφθησαν για παραδειγματισμό. Δεν μας ενδιαφέρει αν είναι οι “δράστες” ή αν είναι “αθώοι”. Με την τιμωρία αυτών των ανθρώπων, το Κράτος επιθυμεί να εξαφανίσει τις εξεγέρσεις, την άρνηση υποταγής, τις πράξεις αντίστασης από τη μεριά αυτών που είναι, ή θα βρεθούν, ανάμεσα στους τοίχους τέτοιων στρατόπεδων.
Η εξέγερση της Vincennes δεν είναι απομονωμένη. Όπου και να βρίσκονται τέτοια στρατόπεδα, οι εξεγέρσεις θα απλώνονται, φωτιές θα μπαίνουν, αποδράσεις, απεργίες πείνας, ακρωτηριασμοί και καταστροφές θα συμβαίνουν. Έτσι έγινε στη Γαλλία (στρατόπεδα συγκέντρωσης κάηκαν σε Ναντ, Μπορντώ και Τουλούζη) και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες (Ιταλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Μεγάλη Βρετανία) και σε χώρες που επιχειρείται να δοθεί ως “εργολαβία” ο έλεγχος των συνόρων, όπως η Τουρκία και η Λιβύη.
Η φωτιά στη Vincennes δεν είναι μόνο ένα σύμβολο: σαν άμεση συνέπεια της καταστροφής του στρατόπεδου, που στέγαζε 280 άτομα, από τη φωτιά, μειώθηκαν σημαντικά οι συλλήψεις και απελάσεις στην περιοχή του Παρισιού την περίοδο που ακολούθησε. Οι συλλήψεις αποφεύχθηκαν για χιλιάδες άτομα.
Αυτή η πράξη των έγκλειστων έθεσε εκτός λειτουργίας για λίγο τη μηχανή της απέλασης.
ΦΥΛΑΚΕΣ ΓΙΑ ΞΕΝΟΥΣ: ΦΥΛΑΚΙΖΟΥΝ, ΑΠΕΛΑΥΝΟΥΝ, ΑΠΟΤΡΕΠΟΥΝ ΤΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ
Τα κέντρα κράτησης είναι ένα στάδιο ανάμεσα στη σύλληψη και την απέλαση. Χρησιμοποιούνται για να φυλακίζουν τους “επιβάτες” για διάστημα που είναι απαραίτητο για να συνεχιστεί η απέλαση, δηλαδή όσο χρειάζεται για ένα διαβατήριο ή άδεια εισόδου που εκδίδεται από κάποιο προξενείο, και μια θέση σε ένα αεροπλάνο ή πλοίο.
Όσο το Κράτος θέλει να απελαύνει, τόσο θα χτίζει κέντρα κράτησης. Ο αριθμός αυξάνεται συνεχώς παντού. Στην Ευρώπη, η τάση είναι να επιμηκύνεται η κράτηση, που επιτρέπει την απέλαση περισσότερων ανθρώπων, αλλά αποτρέπει και τη μετανάστευση.
Αυτοί οι χώροι εγκλεισμοί είναι στην ουσία χώροι τιμωρίας. Και ως τέτοιοι, χτίζονται πάνω στο μοντέλο της φυλακής: επιτήρηση με κάμερες, μικρές μονάδες, κελιά απομόνωσης. Για παράδειγμα, το μεγαλύτερο κέντρο κράτησης στη Γαλλία χτίζεται τώρα στο Le Mesnil-Amelot (με χωρητικότητα 240 ατόμων), που θ’ ανοίξει σε λίγες εβδομάδες, έχει σχεδιαστεί σύμφωνα μ’ αυτό το μοντέλο. Στην Ολλανδία, όπου οι αυτοκτονίες και οι “ανεξήγητοι” θάνατοι είναι συχνοί σ’ αυτά τα κέντρα, η κράτηση διαρκεί 18 μήνες και μπορεί να επαναληφθεί αμέσως την απελευθέρωση, σε πολύ μικρά ατομικά κελιά, μερικές φορές και σε πλωτές φυλακές με μόλις και μετά βίας πρόσβαση σε αέρα.
ΞΕΝΟΙ ΧΩΡΙΣ ΧΑΡΤΙΑ: ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΙΜΟ ΕΜΨΥΧΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ
Τα κέντρα κράτησης είναι κομμάτι της πολιτικής ”διαχείρισης μεταναστευτικών ρευμάτων”, που με τη σειρά της εκπονείται σύμφωνα με τα κριτήρια της “επιλεγμένης μετανάστευσης” δηλαδή σύμφωνα με τις ανάγκες του ανθρώπινου δυναμικού στις Ευρωπαϊκές χώρες. Τα αφεντικά των πλούσιων χωρών χρησιμοποιούν τους μετανάστες εργάτες για ν’ αυξήσουν τα κέρδη τους, δεν είναι κάτι καινούργιο. Μέσα σ’ ένα νόμιμο πλαίσιο, όπως προσωρινές δουλειές ή το πρώην “Συμβόλαιο ΟΜΙ” (που επέτρεπε την προσωρινή παραμονή σε μια χώρα για προσωρινή εποχιακή εργασία”, ή την παράνομη εργασία, οι ξένοι πιο συχνά βρίσκουν δουλειά στους σκληρότερους τομείς (κατασκευές, εστιατόρια, καθάρισμα, εποχιακές δουλειές). Αυτοί οι τομείς ζητάνε ευέλικτο έμψυχο δυναμικό, που προσαρμόζεται στις άμεσες ανάγκες της παραγωγής. Πέρα από την απουσία δικαιωμάτων λόγω του καθεστώτος τους, για παράδειγμα σε περίπτωση ατυχήματος, η μόνιμη απειλή της σύλληψης και απέλασης είναι φανερό ότι βοηθάει τον εργοδότη να πληρώνει λιγότερο, στην ουσία να μην τους πληρώνει και καθόλου [βλ. και αλβανοί στα χωράφια - σημείωση δική μας] (δεν είναι σπάνιο). Αυτή η ταυτοποίηση με το κατώτερο επίπεδο μισθών και συνθηκών εργασίας δίνει τη δυνατότητα στη μπουρζουαζία να εκσυγχρονίζει την εκμετάλλευση όλων. Οι επαναλαμβανόμενες απεργίες των “χωρίς χαρτιά” δείχνουν πόσο χρειάζεται το γαλλικό Κράτος και τα γαλλικά αφεντικά αυτό το έμψυχο δυναμικό, αλλά δείχνουν επίσης ότι οι “χωρίς χαρτιά” μπορούν να κατακτούν κάποια πράγματα όταν οργανώνονται συλλογικά.
… ΚΑΙ Ο ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΑΠΟΔΙΟΠΟΜΠΑΙΟΣ ΤΡΑΓΟΣ
Η μεταναστευτική πολιτική, της οποίας μηχανισμός είναι τα κέντρα κράτησης, χρησιμοποιείται επίσης για να στιγματίζει τους ξένους χωρίς χαρτιά. Το Κράτος τους μετατρέπει σε αποδιοπομπαίο τράγο για τις κακουχίες της πλειοψηφίας του γαλλικού λαού. Η θεαματική χρήση των απελάσεων από το Κράτος συνίσταται στο να παρουσιάζει το πόσο “μεγάλος” είναι ο κίνδυνος της παράνομης μετανάστευσης για τη Γαλλία και την Ευρώπη, και την ίδια στιγμή δείχνει την αποτελεσματικότητα του Κράτους, που προστατεύει τους πολίτες του απ’ αυτό τον κίνδυνο.
Το Κράτος χρησιμοποιεί τεχνάσματα όπως αυτά που αναφέρθηκαν πιο πάνω, την “απειλή της παράνομης μετανάστευσης”, τους “χαμένους των προαστίων”, τις “γυναίκες με καλυμμένα πρόσωπα”, κ.ά. στα πλαίσια της καμπάνιας που κάνει για να ξυπνήσει την εθνική ταυτότητα και τα χειρότερα σοβινιστικά και ρατσιστικά ένστικτα, στην προσπάθειά του να δημιουργήσει συναίνεση για την εξουσία και τον κόσμο που παράγει.
ΣΥΝΟΡΑ ΠΑΝΤΟΥ
Τα κέντρα κράτησης είναι απαραίτητα για την εφαρμογή μιας Ευρωπαϊκής πολιτικής για τον έλεγχο των μεταναστευτικών ρευμάτων, που, ενώ ισχυρίζεται ότι καταργεί τα σύνορα μέσα στη ζώνη Σένγκεν, τα ισχυροποιεί απ’ έξω, ειδικά με τη Frontex.
Και έτσι ο έλεγχο μετατίθεται στις πύλες εισόδου της Ευρώπης, σε συμφωνία με χώρες όπως η Λιβύη, Μαυριτανία, Τουρκία ή Ουκρανία, στις οποίες δίνονται πόροι για να φυλακίζουν τους ξένους που χαρακτηρίζουν ανεπιθύμητους, ακόμα και πριν επιχειρήσουν να μπουν στην Ευρώπη.
Την ίδια στιγμή, μέσα στα όρια του Σένγκεν, τα σύνορα διασκορπίζονται, μετακινούνται, και έτσι είναι παντού: κάθε έλεγχος ταυτότητας μπορεί να οδηγήσει σε απέλαση. Επειδή τα σύνορα δεν είναι μόνο τα όρια μιας περιοχής, είναι πάνω απ’ όλα ένα σημείο ελέγχου, πίεσης, και ταξινόμησης. Έτσι οι δρόμοι, οι γραμμές τηλεπικοινωνιών, τα διοικητικά κτίρια, οι τράπεζες, οι προσωρινές δουλειές λειτουργούν ήδη σα σύνορα.
Τα κέντρα κράτησης είναι κομμάτι των φονικών συνόρων της Ευρώπης του Σένγκεν, όπως όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών. Είναι χώροι που κάποιος περιμένει, φυλακίζεται, μερικές φορές χωρίς όρια και χωρίς δίκη, πεθαίνει λόγω έλλειψης περίθαλψης, αυτοκτονεί για να μην απελαθεί. Τα σύνορα πρέπει να καταργηθούν!
Για όλους αυτούς τους λόγους, και επειδή δεν υπάρχει “καλή” διαχείριση των μεταναστευτικών ρευμάτων, επειδή όλοι πρέπει να μπορούν να αποφασίζουν που θέλουν να μείνουν, είμαστε αλληλέγγυοι/ες με τους διωκόμενους της εξέγερσης και του εμπρησμού του κέντρου κράτησης στη Vincennes.
ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΙΩΚΟΜΕΝΩΝ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΙΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ
ΚΑΘΟΛΟΥ ΧΑΡΤΙΑ!
ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΔΡΑΣΗΣ 16-24 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2010
Συλλογικότητα αλληλεγγύης στους διωκόμενους της Vincennes
liberte-sans-retenue@riseup.netΔημοσιεύτηκε από Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
www.anarchypress.gr
by Askaso Tue 17 Dec 2013, 10:35 pm
Subject: Κάλεσμα για Εβδομάδα Δράσης 16-24/1 για αλληλεγγύη στους διωκόμενους της Vincennes 
