ΜΥΤΙΛΗΝΗ: αλληλεγγύη στους συντρόφους ενάντια στο (ΔΝΤ) IMF/WB

Σήμερα το πρωί (27/10) στο καράβι που συνδέει τη Μυτιλήνη με το Αϊβαλί και το Δικελί μοιράστηκε κείμενο για τις διαδηλώσεις ενάντια στη σύνοδο ΔΝΤ και Παγκόσμιας Τράπεζας που έγινε 6-7 Οκτώβρη στην Ιστανμπούλ.



Παρακάτω το κείμενο στα ελληνικά και τουρκικά καθώς και σχετική αφίσα που κολλήθηκε.

στην Ελλάδα, στην Τουρκία και ΠΑΝΤΟΥ...

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και η Παγκόσμια Τράπεζα (ΠΤ) είναι δύο διεθνείς οργανισμοί που αποτελούν το «χωροφύλακα» του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Δουλειά τους είναι να σχεδιάζουν, να διευθύνουν και να ελέγχουν την πορεία του παγκόσμιου καπιταλισμού. Στόχος τους η διαιώνιση της κυριαρχίας του κεφαλαίου και του κέρδους, η εξασφάλιση ότι το χρήμα θα κυβερνάει. Ότι οι εθνικές κυβερνήσεις, παίζοντας το ρόλο τους, θα εφαρμόζουν τις απαραίτητες δημοσιοοικονομικές μεταρρυθμίσεις, θα λάβουν τα απαραίτητα δυσάρεστα μέτρα, θα τολμήσουν τις απαραίτητες οικονομικές τομές. Ξέρουμε, βέβαια, σε ποιανών τις πλάτες φορτώνονται όλα αυτά. Ποιοι πληρώνουν τις αντεργατικές προσταγές τους, ποιοι χάνουν τα ασφαλιστικά δικαιώματα και τις συντάξεις τους, ποιοι υποχρεώνονται όλο και περισσότερο να δουλεύουν με ελαστικές σχέσεις εργασίας, ποιοι απολύονται μέσα σε μια νύχτα, ποιοι εξαναγκάζονται να ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας.

Στις 6-7 Οκτώβρη έγινε στην Κωνσταντινούπολη η ετήσια συνάντηση του ΔΝΤ και της ΠΤ, με κύριο θέμα την «Έξοδο από την Παγκόσμια Οικονομική Κρίση». Πάνω από πέντε χιλιάδες διαδηλωτές, εργατικά συνδικάτα και οργανώσεις από ένα ευρύ πολιτικό φάσμα, κατέβηκαν στο δρόμο για να διαδηλώσουν. Όχι σαν βόλτα διαμαρτυρίας και απαραίτητο συμπλήρωμα σε μια κατά τ’ άλλα «πολιτισμένη» και «δημοκρατική» διαδικασία, αλλά για να συγκρουστούν και να αμφισβητήσουν τη δύναμη μιας κλίκας τεχνοκρατών-καπιταλιστών να αποφασίζουν για τις ζωές τους. Όπως και τον περασμένο Δεκέμβρη στην Ελλάδα, έτσι και εκεί οι στόχοι ήταν σαφείς: τράπεζες, πολυεθνικές, πρεσβείες, αστυνομικά οχήματα, κάμερες παρακολούθησης, ο κόσμος του εμπορεύματος, οτιδήποτε καταπατά την αξιοπρέπειά μας και δεν παίρνει μεταρρύθμιση. Ίδια ήταν κι η απάντηση του τουρκικού κράτους με βίαιη καταστολή, ξύλο, δακρυγόνα, πλαστικές σφαίρες, αντλίες νερού, κοντά 200 συλλήψεις και έναν 55χρονο διαδηλωτή νεκρό από τα χημικά.

Η απάντηση αυτή δεν μας φαίνεται περίεργη, ούτε οφείλεται σε έλλειψη «δημοκρατικής ευαισθησίας» απ’ το τουρκικό κράτος. Όπως κι εδώ -με μπλε ή πράσινη κυβέρνηση- έτσι και εκεί, και σε όλες τις καπιταλιστικές δημοκρατίες, όσοι αντιστέκονται στον κόσμο των κυρίαρχων αντιμετωπίζονται ως τρομοκράτες, ποινικοποιείται η δράση τους, διώκονται, φυλακίζονται. Κι όσοι κοιτάνε τη δουλειά τους ανταμείβονται γλείφοντας τα κόκαλα που τους πετάνε τα αφεντικά. Η αλληλεγγύη μας στους συντρόφους στην Τουρκία είναι αλληλεγγύη σε αγωνιζόμενους ανθρώπους, πέρα και ενάντια σε εθνικές ταυτότητες. Οι «εθνικές διαφορές» που μας πασάρουν οι κυρίαρχοι δεν μας αφορούν, ούτε είναι δικές μας. Δεν παίζουμε αυτό το παιχνίδι, οι δικοί μας εχθροί είναι κοινωνικοί και ταξικοί, δεν μας νοιάζει πού γεννήθηκαν ή τι γλώσσα μιλάνε. Βρίσκονται στις τράπεζες, στα υπουργεία και στο συρφετό των σωμάτων ασφαλείας που τους προστατεύει. Αυτοί μας αφορούν και αυτούς αναγνωρίζουμε, είτε κρύβονται πίσω από κόκκινες σημαίες με ημισελήνους είτε πίσω από γαλάζιες με σταυρούς. Κι οι δικοί μας σύντροφοι είναι παντού όπου ξεσπά η κοινωνική εξέγερση και η αντίσταση σ’ έναν κόσμο στον οποίο κυβερνά η καταπίεση και διατάζει το χρήμα. Παντού όπου ο αγώνας για μια ζωή χωρίς καταπιεστές και καταπιεζόμενους δίνει τροφή και κρατά ζωντανά τα όνειρά μας.

...ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
Αλληλεγγύη στους συντρόφους από την Τουρκία

Yunanistan’da, Türkiye’de, her yerde...
İki uluslararası organizasyon olan Uluslararası Para Fonu (IMF) ve Dünya Bankası (WB) dünya ekonomik sisteminin “polisidir”. Vazifeleri, dünya çapında kapitalizmin yönü tasarlamak, belirlemek ve kontrol etmektir. Amacları, kapitalin ve kârın egemenliği sonsuza sürdürmek, dünya para tarafından idare edilmesini sağlamaktır. Rolünü oynayan Ulus-Devlet hükümetlerinin gerekli sayılan mali reformları uygulaması, gerekli sayılan sert tedbirleri alması, gerekli sayılan iktisadi değiştirmelerine kalkışmasını sağlamaktır. Tabi, bütün bunların kimin sırtına yüklendiğini biliyoruz. Kimin, emekçi haklarına karşı politikaların zararı ödediği, sosyal sigorta hakları ve emeklilikleri kayıp ettiği, bir geçe içinde işini kayıp ettiği, gittikçe esnek çalışma ilişkileri altında çalışmak ve yoksulluk sınırları altında yaşamaya zorlandığını biliyoruz.
“Dünya ekonomik krizinden çıkış’ esas konusu ile, IMF’un yıllık toplantısı 6-7 kasım arasında İstanbul’da yer almıştır. Beş binden fazla gösterici, politik yelpazenin tümünden gelen işçi sendikaları ve örgütleri yola çıkmıştır. Bir “medeni” ve “demokratik” eylemine katkı olarak bir protesto gezisi değil, bir teknokrat-kapitalist grubunun hayatlar üzerinde karar alma iktidarına carpışmaya yola çıkmış. Geçen Aralık Yunanistan’da olduğu gibi, İstanbuldaki hedefleri sarih: banka, uluslarası firma, elçilik, polis arabaları, güvenlik kameraları, tüketim dünyası, haysiyetimize saldıran ve reforme edilemeyen her şey. Kaba bastırma, dayak, biber gazı, plastik mermi, su tulumbası, iki yüz civarında tutuklama ve bir ölü göstericiyle, Türk devletinin cevabı Yunan devletin yanıtı yle aynı.
Bu garib değil. Türk devletinin “demokratik hassasiyet” eksikliğinden de değil. Yunanistan’da olduğu gibi, Yeni Demokrasi ya da Pasok hükümetiyle, Türkiye’de ve her kapitalist demokrasinde, kim egemenlerin dünyasına karşı çıkar, eylemleri yaşa dışı sayılır, kendisi terorist olarak sayılır, kovuşturulur, hapsedilir. İşine bakan ve boyun eğilmiş ise, patronların attığı kemikleri yallarken ödüllendirilir. Türkiye’deki arkadaşlara dayanışmamız milli kimliklerine karşı ve mücadele veren insanlara bir dayanışmadır. Egemenlerin yutturduğu “ulusal davalar” bizi ilgilendirmez, bizimki değil. Bu oyunu oynamıyoruz, düşmanlarımız toplumsal ve sınıfsaldır, nerede doğduğu ve ne dil konustuğu ilgimizi çekmez. Düşmanlarımız banka, bakanlıklar ve korucularının takımlarında bulunur. Şunlar bizi ilgilendirir, onları düşman tanırız, ister ayyıldız arkasında saklansın, ister beyaz-mavı ile örtülsün. Arkadaşlarımız her yerde bulunur, her zulüm ve para idaresindeki bir dünyaya direniş ve toplumsal ayaklanma olduğu zaman... Arkadaşlarımız, baskıcı ve baskı altında insandan serbest bir hayat için rüyasını besleyen mücadelelerde bulunur.

PATRONLAR İLE BARIŞ OLAMAZ

Türkiyedeki arkadaşlara dayanışma

http://antiimfizmir.blogspot.com/
http://resistanbul.wordpress.com/