Από τις 22/10 χιλιάδες φοιτητές στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης καταλαμβάνουν αίθουσες διδασκαλίας για να διαμαρτυρηθούν κατά της αυξανόμενης εμπορευματοποίησης [κατά τη διαδικασία της Μπολόνια], καθώς και για την ελεύθερη και απελευθερωτική δημόσια εκπαίδευση!
άρθρο από:
http://okde-ioa.blogspot.com/Από τις 22/10 χιλιάδες φοιτητές στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης καταλαμβάνουν αίθουσες διδασκαλίας για να διαμαρτυρηθούν κατά της αυξανόμενης εμπορευματοποίησης [κατά τη διαδικασία της Μπολόνια], καθώς και για την ελεύθερη και απελευθερωτική δημόσια εκπαίδευση!
Η διαδικασία της Μπολόνια στοχεύει στην εκτεταμένη σύγκλιση με το αγγλοαμερικανικό εκπαιδευτικό σύστημα. Ο στόχος είναι να μπει ο ανταγωνισμός στην παγκόσμια αγορά της εκπαίδευσης για να ενισχυθεί το βάρος της στην οικονομία και παράλληλα να αυξηθεί η ανταποδοτική έρευνα. Η καθιέρωση ρυθμιστικών κανόνων και η εναρμόνιση των κριτηρίων είναι η βάση της διαδικασίας της Μπολόνια και την ίδια στιγμή η προϋπόθεσή της: χωρίς καθιέρωση κριτηρίων δεν υπάρχει μετρησιμότητα, χωρίς μετρησιμότητα δεν υπάρχει δυνατότητα σύγκρισης, χωρίς δυνατότητα σύγκρισης δεν υπάρχει ανταγωνισμός. Η μετατροπή της σε τομέα της οικονομίας και η ανταγωνιστική λογική επιβάλλονται σε κάθε επίπεδο στο χώρο της γνώσης.
Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι ο ανταγωνισμός τόσο σε διηπειρωτικό επίπεδο, όσο και μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου τα πανεπιστήμια και τα τμήματα τους ανταγωνίζονται μεταξύ τους για τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα και στατιστικές. Οι διαδικασίες αυτές, που περιλαμβάνουν τη δημιουργία μιας οικονομίας της εκπαίδευσης όπου η γνώση είναι το εμπόρευμα, αντιστοιχούν με τις γενικές φιλοδοξίες για ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση σε όλα τα τομείς της κοινωνικής ζωής ακολουθώντας τις επιταγές του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Οδηγούν στην αυξημένη εξάρτηση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων από τους χορηγούς τους, κάτι που κυνικά ονομάζεται αυτονόμηση των πανεπιστημίων.
Σε αυτό το πλαίσιο, η αυτονομία είναι ένας ευφημισμός για τις νέες μορφές διοίκησης των ιδρυμάτων. Τα αυτονομημένα πανεπιστήμια δεν είναι καθόλου αυτόνομα με την έννοια του αυτοκαθορισμού. Διοικούνται, αντίθετα, με τέτοιο τρόπο ώστε να ικανοποιούν τις ανάγκες της οικονομίας και της βιομηχανίας, αλλά και να υποτάσσονται στη λογική της αγοράς: αποδοτικότητα, ανταγωνισμός και διοικητικές δομές τύπου μάνατζερ. Ο εκδημοκρατισμός των πανεπιστημίων, που πραγματοποιήθηκε τη δεκαετία του ‘70, ως συνέπεια καταργείται∙ δημοκρατικά νομιμοποιημένα σώματα παραγκωνίζονται και αντικαθιστούνται από κάθετες ιεραρχικές δομές.
Με τη δημιουργία από τη διαδικασία της Μπολόνια του μοντέλου εκπαίδευσης σε τρεις κύκλους, έχουμε μια αλλαγή προτύπου, υπήρξε δηλαδή τα τελευταία χρόνια μια μετατόπιση από το ιδεώδες της πλουραλιστικής εκπαίδευσης στην εκπαίδευση που είναι προσανατολισμένη στην οικομία. Η Σχολή Καλών Τεχνών της Βιέννης έχει επανειλημμένα και ρητά τοποθετηθεί ενάντια σε αυτήν την υποβάθμιση και τη καθιέρωση του συστήματος μπάτσελορ – μάστερ.
Αρνούμαστε να υποταχθούμε στη λογική της πολιτικής και της οικονομίας!
Αγωνιζόμαστε για να καθορίζουμε εμείς για τους εαυτούς μας τη γνώση,
τη διδασκαλία και την έρευνα!
Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στις εκπαιδευτικές κινητοποίησεις σε: Μπαγκλαντες, Βραζιλία, Γερμανία, Φινλαδία, Γαλλία, Ελλάδα, Μ. Βρετανία, Ινδία, Ιταλία, Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Κροατία, Ολλανδία, Σερβία, Νότια Αφρική, Η.Π.Α.!
______________________________________________________________
Το κείμενο [στα αγγλικά]:
http://www.malen-nach-zahlen.at/?page_id=274Σχετικό link:
http://emancipating-education-for-all.org/content/academy-arts-vienna-occupied