"Οι μέρες είναι μαγικές όταν μπορούμε και γελάμε δίχως φόβο..."

επιχειρήσεις αρετής… συνέχεια... στα πλευρά του πολίτη
(μια μινι αναφορα στα χθεσινα)




Είμαστε ελεύθεροι!


Η ώρα είναι εννέα και μισή. Πανικόβλητοι μπάτσοι κατεβαίνουν στη Σόλωνος.

Δελτάδες μπαίνουν ανάποδα Ακαδημίας, το ίδιο και μπατσοτζίπ στη Ζωοδόχου Πηγής.

Σειρήνες και φάροι ηχούν.

Δυσμοιρίες ανεβαίνουν τη Σόλωνος.

Κόσμος κοιτάζει, αίμα παγωμένο, ελευθερία στο μυαλό.

Άλλοι απομακρύνονται, άλλοι πλησιάζουν.

Τηλέφωνα πέφτουν.

«Μπάτσοι φάγανε πέσιμο οργής στην Ζ. Πηγής. Πέσιμο στην πεζή περιπολία.

Ούτε μπουκάλια, ούτε πέτρες. Μόνο χέρια, ανθρώπων πονεμένων, των αληθινά αγανακτισμένων»,

Πλησιάζουμε. Κόσμος μένει στο πάρκο, κόσμος φεύγει.

Σειρήνες ηχούν, φάροι δινουν το στήγμα της ελληνικής δημοκρατιας (τους)

Μα υπάρχει ησυχία.

Οι μπάτσοι επιχειρούν.

Μαζεύουν όποιον περπατά στα περίχωρα.

Μπαίνουν στα περιπολικά, είκοσι μέτρα πιο πάνω. Φρικαρισμένοι, μα χαμογελαστοί.

Ξέρουν.

ΜΑΤ, μπλε, ΟΠΚΕ (πως τα λένε τα γαμιόλια), πλησιάζουν την πλατεία.

Ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται μαζι με πληθος αλλων βουλευτών του Συριζα σε παρουσίαση βιβλίου. Λιγο πριν απο τις συλληψεις εχει αποχωρήσει η κ Δαμανάκη...

(αυτο ειχε στο μιαλο της φαινεται οταν αρνθηκε τη θεση στο ΠΡΟ-ΠΟ.

"η εκφωνητρια του Πολυτεχνειου να δινει εντολές να συλαμβανεται ενασ αλλος εκφωνητής του Πολυτεχνειου? " οξυμωρο το σχήμα!


Χτυπούν ελαφρά 2-3. Κόσμος βγαίνει από τις καφετέριες. 20, 40, 60, ετών,

με τζιν και με σακάκια. «Φύγετε ρε, τι θέλετε εδώ;»

Κι άλλος κόσμος σηκώνεται, άλλοι δέκα, άλλοι τριάντα, διακόσιοι.

Οι μπάτσοι είκοσι μέτρα παραπέρα πάνε να δέσουν παιδάκια.

«Ρε κάτσε κάτω σου λέω», γνώριμο λεξιλόγιο.

Δύο εργαζόμενοι στον ΜΜΕξημέρωσης του καθεστωτικού Τύπου, βγάζουν ταυτότητες, πλησιάζουν, διαμαρτύρονται.Ο ενασ απο τους εκφωνητες του Πολυτεχνείου ο παπαχρήστος προσπαθεί να αποτρεψει τη συλληψη 2 ανηλικων μαθητών. Οι δυο δημοσιογραφοι τραβουν φωτογραφιες. Συλλαμβανονται και οι 4.

Τους δένουν με βρισιές. Τους έπαιρνε, ήταν μακρυά.

Μιάμιση ώρα, δυο ώρες μετά τους αφήνουν. Ένας εικονολήπτης πήγε να πάρει εικόνα.

Παρανομία, εκτιμούν οι «αντιεξουσιαστές» του Χρυσοχοϊδη.

Τα ΜΑΤ προσπαθούν μα δεν μπορούν να πλησιάσουν την Πλατεία.

Κόσμος ελεύθερος, φωνάζει συνθήματα.

Ασυγχρόνιστα. Οργή συγχρονισμένη.

Όλοι ψελλίζουν, δίχως πολλοί να το ξέρουν, τη λέξη «ελευθερία».

Μπάτσοι πουθενά.

Και η Στουρνάρη κενή.

Ώρα μια.

Τοξικομανής πεσμένος στην πλατεία.

«Φύγανε οι μπάτσοι;», λέει σπαστά.

«Τι σε νοιάζει, εσύ θες βοήθεια».

«Αυτοί δε μπορούν να με βοηθήσουν. Θα με πάνε πάλι μέσα».

Κάτι τύποι με μαύρα πλησιάζουν.

Έχουν και 2-3 κρουασάν. Και μια δυο μπύρες.

Ακούγονται φωνές.

«Κυνηγούν το ντιλέρι», φωνάζει ένας από τους πονεμένους.

«Εσύ γιατί ανησυχείς;», απαντά ένας.

-«Απόψε είσαι ελεύθερος».

Ένα αμάξι κατεβαίνει.

«Σήμανε συναγερμός», το τραγούδι, τέρμα η ένταση.

Πολύς κόσμος στην πλατεία.

Δεν έχει συμβεί τίποτα.

Όλα ήταν σαν παραίσθηση.

Τα Εξάρχεια όπως παλιά.



Άνθρωποι συζητούν για το ντου της αστυνομίας.

Αγόρια και κοπέλες κινούνται παντού.

Δεν έχει γίνει τίποτα.

-«Άκουσα ότι έφαγε ξύλο μια πεζή περιπολία».

-«Όλο μαλακίες ακούς», απαντά ο ...συνοδός.



Τρεις η ώρα το πρωί.

Ανακούφιση. Πολλοί άνθρωποι στην «επικίνδυνη» πλατεία.



-«Είδα ΜΑΤ στη Στουρνάρη χαμηλά, κάπου Πατησίων».

-«Απόψε ζήσε την αιωνιότητα ρε μαλάκα. Δε σε αγγίζει τίποτα».



Δεν είναι ...λογοτεχνία.

Αυτά ήταν τα Εξάρχεια χθες.

Κουβέντα, χορός, αγάπη, ελευθερία.



Τα Εξάρχεια χθες ήταν ελεύθερα.

Και έτσι θα μείνουν.



Κύριε υπουργέ ΠΡΟΠΟ, ΤΖΟΚΕΡ και ΛΟΤΤΟ,



η αλήθεια είναι ο πιο μεγάλος σας εχθρός.



Θα σας λυγίσει.

Σας λύγισε ήδη.



Καληνύχτα.



Εμείς θα ζούμε ελεύθεροι.



Ραντεβού στην επόμενη Χούντα.


κόκκινοι αντι-ρεποτερ