ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΟΙ ΗΔΟΝΕΣ

ένα είδος συντροφικής απολογίας
προς έναν σύντροφο, φίλο και σ ένα χαμένο κολασμένο έρωτά:

Αδελφέ μου, όταν έχεις μια αρετή, κι αυτη ειναι αρετη σου, δεν την εχεις μαζι με κανενα.

Σιγουρα θελεις να την κραξεις με τ ονομα της, και να την χαιδεψεις. Θελεις να την πιασεις απο τ αυτι και να καθισεις λιγη ωρα μαζι της

Λεγε λοιπον και ψυθυριζε: αυτο ειναι το αγαθο μου, αυτο αγαπαω, ετσι που ειναι, μ αρεσει ολοψυχα, ετσι μοναχα εγω το αγαθο εγω το θελω

Δεν θελω εγω το αγαθο, σαν προσταγμα θεου, σαν θεσπισμα ανθρωπινο κι αναγκη δεν το θελω. Ας μου γινει οδηγος για κοσμους περα απο της γης, και παραδεισους

Κορη της γης ειν η αρετη που αγαπαω...

Ομως ετουτο το πουλι επλεξε τη φωλια του μεσα στο σπιτι μου: γι αυτο το αγαπαω και το χαιδευω

Τωρα ζεστοκλωσαει στο σπιτι μου, αβγα μαλαματενια

Καποιον καιρο, ειχες παθει, και τα ελεγες ασχημα. Τωρα ομως δεν εχεις παρα μοναχα τις αρετες σου : γεννηθηκαν τα παθη σου.

εζεψες τον αψηλοτερο σου προορισμο σ αυτα τα παθη: και τουτα γιναν οι αρετες και οι ηδονες σου....

Εναν καιρο ειχες αγρια σκυλια μεσ το κατωι σου: και μεταμορφωθηκαν στο φιναλε σε πουλια και τραγουδιστριες χαριτοβρυτες

Απο τα δηλητηρια σου επλασες το μπαλσαμο σου: αρμεξες την αγαλαδα θλιψη σου και τωρα πινεις το γλυκο γαλα των μαστων της

Και κανενα κακο πια κακο δε γεννιεται απο σενα, εξον απ το κακο που γενιεται με τον αγωνα των αρετων σου

Αδερφε μου, οταν εχεις ευτιχια, τοτε δεν εχεις παρα μια αρετη και οχι περισσοτερες: ετσι διαβαινεις ευκολοτερα απανω απ το γεφυρι.

Κοιτα πως καθε μια απο τις αρετες σου λαχταραει το υπερτατο, θελει ολακερο τον νου σου, για να της γινει ο τελαλης της, θελει ολοκορμη τη δυναμη σου στο μισος στην οργη και στην αγαπη...

Ο ανθρωπος ειναι κατι που ειν αναγκη να ξεπεραστει: γι αυτο ειν αναγκη ν αγαπας τις αρετες σου: γιατι για χαρη τους θ αφανιστεις

Αυτα ελεγε ο Ζαρατουστρας


Αδερφέ μου, μην την αφήσεις να χαθεί αυτή την αρετή σου. Αυτή, είναι που σου δίνει το παν: το καθαρό μυαλό σου, τις ήρεμες σου σκέψεις και τις πιο διαβολικές.

Αδερφέ μου, την Ελευθερία δυστυχώς δεν την συναντάς συχνά μέσα στην ασήμαντη Ζωή σου. Η αρετή σου, είναι η δίκη σου κ' η μοναδική σου ελευθερία, εκεί π' αφήνεται το σωμα σου, το πνεύμα σου φίλε, αδερφέ μου: Ω αγάπησε την και για χάρη της πιο κοντινής ελευθέριας: Θα ξέρεις αδερφέ πια θα ναι κ' η απολυτή σου.

Αυτά λέω εγώ


Αγάπησε την


Σάλαγος