Αμστερνταμ, Πράγα, Βαρσοβία..

Τον περασμένο μήνα, θέλοντας να δω καινούργια πράγματα και να διευρύνω την ψυχοσύνθεσή μου, ταξίδεψα σε κάποιες περιοχές της κεντρικής Ευρώπης. Ανάμεσά τους το Άμστερνταμ, η Πράγα και η Βαρσοβία.

Αμστερνταμ:

Το Άμστερνταμ, παρόλο που ο κόσμος της είναι πολύ προχωρημένος, φιλικός και ανοιχτόμυαλος, παρατήρησα ότι και πάλι δεν είναι ελεύθερος. Όλα είναι ένα καλοδουλεμένο σύστημα.


Ένας σύντροφος που βρίσκονταν μαζί μου, ενώ βρίσκονταν υπό την επήρεια ψυχοτρόπας ουσίας, μου είπε πως κάτι πάει λάθος, κάτι μας κρύβουν. Είναι σαν να περιμένεις ότι κάτι μεγάλο θα συμβεί και όμως δεν συμβαίνει! Και είχε δίκαιο, το αισθάνθηκα και ‘γω. Γιατί όλα(σχεδόν) είναι ψεύτικα και φτιαγμένα για τους τουρίστες. Μπορείς να έχεις ότι θέλεις. Μενού για να αγοράσεις χόρτο και χασίς Α ποιότητας, μαγικά μανιτάρια, πουτάνες στις βιτρίνες, καζίνα, πανέμορφα πάρκα και ποτάμια, καθαρό αέρα λόγο του ότι όλοι χρησιμοποιούν ποδήλατα και τράμ για μεταφορικό επειδή ολόκληρη η πόλη είναι επίπεδη.


SinCity στο μεγαλείο του. Για όλα όμως υπάρχουν συγκεκριμένοι τόποι. Για παράδειγμα, δεν μπορείς να κοιμηθείς η να μαστουρώσεις σε κάποια πάρκα αλλά υπάρχουν ειδικοί τόποι όπου μπορείς να κοιμηθείς και coffee shops για να μαστουρώσεις. Απαγορεύεται να κυκλοφοράς και να πίνεις αλκοόλ. Απαγορεύεται να κάθεσαι σε συγκεκριμένους τόπους. Πολύ οργανωμένοι, μέχρι αηδίας. Μπάτσοι παντού για να ελέγχουν αν το σύστημα τους λειτουργεί κανονικά.. και όμως, οι μπάτσοι είναι πολύ φιλικοί. Και ο λόγος είναι ψυχολογικός.


Ησυχία παντού, κανείς δεν φωνάζει, ούτε ακούς κορναρίσματα, ούτε βλέπεις καυγάδες.. Από την μια είναι παράδεισος κι από την άλλη καπιταλιστικός παράδεισος. Παρόλαυτά βρίσκεις καλές φάσεις, πολύ ενδιαφέρον κόσμο, πολλά πράγματα να κάνεις. Δεν βαριέσαι και περνάς καλά!






Προσπάθησα να έρθω σε επαφή με καταλήψεις κλπ αλλά λόγο του περιορισμένου χρόνου δεν τα κατάφερα. Πέρασα όμως έξω από κάποια. Ως και οι καταλήψεις εκεί, είναι νόμιμες!








Πράγα:

Στην Πράγα πήγα για μια μέρα απλά και μόνο για να την ξαναδώ. Περπατούσα ολόκληρη την μέρα. Πανέμορφη πόλη. Μιας και ήμουν εκεί, αποφάσισα να περάσω από την μοναδική αναρχική κατάληψη «Milada» που είχαν εκκενώσει οι μπάτσοι μια βδομάδα νωρίτερα. Τραγικό το θέαμα. Έσπασαν όλα τα τζάμια, αφαίρεσαν τα κεραμίδια της οροφής για να μην είναι κατοικήσιμο το σπίτι και έκοψαν όλα τα δέντρα μέσα στην αυλή για να φαίνετε. Έφυγα λιγάκι στεναχωρημένος.










Στον δρόμο, κάθισα μαζί με μια παρέα πάνκς για να τους ρωτήσω πως είναι η κατάσταση του κινήματος στην Πράγα. Μου είπαν πως είναι περίεργη η κατάσταση, πως δεν υπάρχουν πολλοί τόποι που συχνάζουν ακτιβιστές, ότι έχουν αυξηθεί οι νεοναζί..αλλά οι αντιφασίστες είναι πολύ περισσότεροι. Μάλλον θα είναι πιο underground οι καταστάσεις..



Στην Βαρσοβία πήγα και έμεινα σε ένα φίλο για 2 μέρες. Την πρώτη μέρα περάσαμε από μια λαϊκή αγορά την οποία πρόεδρος θέλει να κλείσει και ο κόσμος διαμαρτύρεται, διότι είναι από τους λίγους τόπους που αγοράζουν τα φαγητά τους σε χαμηλή τιμή. Η αγορά ήταν γεμάτη πανό με συνθήματα ενάντιων του προέδρου και μαύρες σημαίες. Μου είπαν πως όλα πουλιούνται σε γερμανούς επιχειρηματίες τον τελευταίο καιρό..Το επόμενο πρωί ακούσαμε στο ράδιο πως έγιναν σοβαρά επεισόδια στην αγορά, κατέβηκαν εργάτες, αριστεροί, απλός κόσμος, αναρχικοί, ακόμα και χούλιγκαν και συγκρούστηκαν με την αστυνομία. Αρκετοί οι τραυματίες. Όταν φτάσαμε στην περιοχή αντικρίσαμε ένα στρατό από μπάσους που περικύκλωσαν την αγορά και αφαίρεσαν τα πανό και τις σημαίες.







Την επόμενη μέρα επέστρεψα στην Κύπρο...

Άμστερνταμ: Μια πολύ όμορφη πόλη, αλλά, όπως λες, ένας ψεύτικος παράδεισος. Βασικά, το σύστημα νομιμοποιώντας την κάνναβη, έδωσε στους ανθρώπους την ψευδαίσθηση ότι είναι τάχα ελεύθεροι, ενώ στην πραγματικότητα, όλα είναι μια καλοστημένη φάρσα, ένα σχέδιο του συστήματος για να ελέγχει πιο αποτελεσματικά την κοινωνία, Παραχωρώντας την "ελευθερία" χρήσης/ πρόσβασης σε συγκεκριμένα αγαθά, απλώνεται ένα σύννεφο πλαστής και ψεύτικης "ευτυχίας" (το οποίο δεν οφείλεται στις ψυχοτρόπες ουσίες, αλλά στη ψευδαίσθηση της ελευθερίας) και παράλληλα θέτοντας όρους και όρια για τα πάντα (που οι πολίτες πειθήνια και τυφλά υπακούν, αφού έχουν πειστεί ότι κατά τα άλλα είναι "ελεύθεροι"), βάζοντας ετικέττες και τιμές στα πάντα (που οι πολίτες αποδέχονται και καταβάλλουν το αντίστοιχο αντίτιμο στα πλαίσια ενός είδους συναλλαγής με την εξουσία), το σύστημα έστησε έναν αποτελεσματικό μηχανισμό ελέγχου και καθυπόταξης, η επιτυχία του οποίου έγκειται κυρίως στο ότι κατάφερε να εξασφαλίσει την έγκριση των ίδιων των πολιτών. Ναι, οι πολίτες μπορούν όταν σχολάσουν από την δουλειά τους να αράξουν σε ένα από τα περίφημα coffee shops του Άμστερνταμ και να διαλέξουν το τσιγάρο που θα πιούν, αλλά αυτό δεν αλλάζει το ότι πληρώνουν το τσιγάρο τους με τα χρήματα που βγάζουν από την εργασία τους, το τσιγάρο τους μπορούν να το κάνουν μόνο σε κάποιο coffee shop και όχι οπουδήποτε αλλού, βρίσκονται κάτω από συνεχή επιτήρηση και είναι αναγκασμένοι να εργάζονται 8ωρα (τουλάχιστο). Όσο για τις βιτρίνες με τις γυναίκες, τα σχόλια περιττεύουν: ο καπιταλισμός σε όλο του το μεγαλείο.

Βαρσοβία: μια πανέμορφη πόλη, πραγματικά, από τις πιο όμορφες, πιστεύω. Αλλά τα φαντάσματα του κομμουνισμού, αλλά και του ναζισμού πλανιόνται ακόμη... Αυτή είναι η αίσθηση που σε διακατέχει περπατώντας στους δρόμους της πόλης, βλέποντας τα κτίρια και τα μουσεία (στρατόπεδα συγκέντρωσης και μπουντρούμια που μετατράπηκαν σε τουριστικά/ εμπορικά αξιοθέατα)...