«Τιμούμε Τουρκοκύπριους και Ελληνοκύπριους για πράξεις θάρρους και ανθρωπισμού εν καιρώ πολέμου»
Οι νεκροί και οι αγνοούμενοι των συγκρούσεων και των πολέμων στην Κύπρο αποτελούν την κορύφωση του πόνου και στις δυο κοινότητες, ιδιαίτερα αυτές τις μέρες του Ιούλη κάθε χρόνο. Εκατοντάδες γυναικόπαιδα, γέροι, απλοί άνθρωποι του μόχθου έχασαν τη ζωή τους μόνο και μόνο επειδή ήταν Έλληνες ή Τούρκοι. Θυσιάστηκαν στο βωμό του εθνικισμού για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα αυτών που βρίσκονται στη κορυφή της κοινωνίας και παίρνουν τις αποφάσεις ή κάποιων μεγάλων δυνάμεων στη παγκόσμια σκακιέρα.
Για δεκαετίες οι εθνικιστές και των δυο πλευρών προσπαθούν να αποσιωπήσουν τα δικά τους εγκλήματα σε βάρος της άλλης κοινότητας. Αντίθετα, χρησιμοποιούν τα εγκλήματα και τις βαρβαρότητες που διέπραξαν οι εθνικιστές της άλλης πλευράς για να ισχυριστούν ότι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι δεν μπορούν να ζήσουν ειρηνικά μαζί επειδή ανάμεσά τους «κυλάνε ποτάμια αίματος».
Τα τελευταία χρόνια οι εκταφές λειψάνων από τους ομαδικούς τάφους έφεραν στην επιφάνεια την ιστορία 50 χρόνων συγκρούσεων, πολέμου και πράξεων εθνικού ξεκαθαρίσματος κι από τις δύο πλευρές. Παρόλα αυτά κατά τη διάρκεια τέτοιων τραγικών χρόνων, όπως ήταν οι διακοινοτικές συγκρούσεις την δεκαετία του ‘50 και στη συνέχεια του ’60 μέχρι τον πόλεμο του 1974, η ανείπωτη ακόμα ιστορία έχει να επιδείξει συγκλονιστικές πράξεις θάρρους και ανθρωπισμού. Πράξεις που αποτελούν χαστούκι στον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία.
Απλοί άνθρωποι κι από τις δύο κοινότητες στάθηκαν μπροστά με τόλμη και αυτοθυσία, με κίνδυνο πολλές φορές την ίδια τους τη ζωή, για να σώσουν συνανθρώπους τους, που ανήκαν στην κοινότητα «του εχθρού», από τα εγκληματικά χέρια των «δικών τους» εθνικιστών. Οι ήρωες αυτοί, αγρότες, βοσκοί, κοινοτάρχες, παπάδες, πολιτικοί, υπό συνθήκες πολέμου διατήρησαν την ανθρωπιά τους κι έσωσαν ή προστάτευσαν συγχωριανούς, συναδέλφους, φίλους ή και άγνωστους από βέβαιο θάνατο, σφαγή ή βιασμό.
Σήμερα είναι ανάγκη να φωτίσουμε τέτοιες ιστορίες θάρρους και ανθρωπιάς ενάντια στις ιστορίες μίσους και διαχωρισμού που προβάλλουν οι εθνικιστές. Για την επανένωση της Κύπρου και την ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων της, εκτός από την αναγνώριση των εγκλημάτων που έγιναν κι από τις δύο πλευρές, χρειάζεται να τιμήσουμε εκείνους που με τις πράξεις τους εμπόδισαν να γίνουν τέτοια εγκλήματα.
Ανταποκρινόμενοι σ’ αυτή την ανάγκη η Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο-Κύπρος πήρε την πρωτοβουλία και μαζί με άλλες οργανώσεις και ακτιβιστές οργανώνουν φέτος δικοινοτική εκδήλωση για να τιμήσουμε αυτούς τους ανθρώπους. Πρόκειται για μια πρώτη προσπάθεια που γίνεται για να εκφράσουμε ένα μεγάλο «efharisto» ή «tesekkurler» και την ευγνωμοσύνη μας, εκ μέρους της υπόλοιπης κοινωνίας, σε μερικούς από αυτούς τους αφανείς ήρωες της ηθικής που με το θάρρος και την ανθρωπιά τους έσωσαν ανθρώπινες ζωές και μαζί τις ανθρώπινες αξίες.
Καλούμε κάθε ειλικρινή υποστηρικτή της επαναπροσέγγισης, που επιθυμεί μια ειρηνική και δημοκρατική επανένωση του νησιού, να στηρίξει με την παρουσία του αυτή την εκδήλωση.
ΤΕΤΑΡΤΗ 22 ΙΟΥΛΗ, Δημοτικό Κέντρο Πληροφοριών (τέρμα Λήδρας, αρ.61)
19:30 - 22:00.
Απονομή τιμητικών πλακετών και σύντομο καλλιτεχνικό πρόγραμμα.
Οι οργανώσεις που υποστηρίζουν την εκδήλωση είναι:
Hands Across the Divide, Εργατική Δημοκρατία, Πολιτιστικό Κέντρο BARAKA, Κόμμα Νέα Κύπρος (YKP), Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών, ΑΠΑΝΕΜΙ, Νεοκυπριακός Σύνδεσμος, «Δικοινοτική Πρωτοβουλία Συγγενών Αγνοουμένων, Δολοφονηθέντων και Θυμάτων Πολέμου», «Παγκ. Κίνηση Διεκδίκησης Δικαιωμάτων Προσφύγων και Παθόντων», «Επιτροπή Πολιτών για τη Διάνοιξη της Λήδρας και άλλων Οδοφραγμάτων», Συμφιλίωσης/ Uzlaşma, Συντεχνία Τ/Κ Δασκάλων (KTÖS).
Πληροφορίες: Sevgul Uludag 99966518 / 00905428538436, Φαίδωνας Βασιλειάδης 99625620, Χρίστος Σταύρου 99439185