Ποιος είναι ο καλύτερος Πρόεδρος ή ζήτω ο κανένας Πρόεδρος

http://andreasfstavrou.blogspot.com/2011/05/blog-post_16.html

Ποιος είναι ο καλύτερος Πρόεδρος ή ζήτω ο κανένας Πρόεδρος
Ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ αφού επέλυσε όλα τα προβλήματα που ταλάνίζουν την κυπριακή κοινωνία στο παρόν, αποφάσισε να καταπιαστεί και με το μέλλον. Δήλωσε λοιπόν πως «θα προτιμούσε έναν αριστερό Τ/Κ για Πρόεδρο,παρά ένανΕ/Κ δεξιό».

Το ζήτημα είναι όντως σοβαρό για τον κάθε εξουσιολάγνο.

Ποιος είναι ο λοιπόν ο πιο κατάλληλος για τη θέση του Προέδρου;

Ο κ. Κυπριανού δε δίνει απάντηση. Απλώς στα πλαίσια της πιο φτηνής προεκλογικής προπαγάνδας θέτει το ψευδο-δίλημμα: Ελληνοκύπριος δεξιός ή Τουρκοκύπριος αριστερός Πρόεδρος;

Το ΑΚΕΛ λοιπόν έχοντας υπερβεί τους εθνικισμούς σαφέστατα υποστηρίζει Τουρκοκύπριο αριστερό παρά Ελληνοκύπριο δεξιό Πρόεδρο. Έτσι για το ΑΚΕΛ το κύριο ζήτημα δεν είναι η εθνοτική καταγωγή αλλά η «ταξική» αναγωγή.

Αντί να αντιπαλεύουν οι εθνότητες να αντιπαλεύουν οι τάξεις ή προσδοκά το ΑΚΕΛ να περάσουμε από την εθνοτική σύγκρουση στην ταξική σύγκρουση. Όλη η φιλοσοφία του ΑΚΕΛ για τη διαδικασία και την επίλυση του κυπριακού προβλήματος στηρίζονται σε αυτή την απλουστευμένη λογική.

Από την πλευρά της γνώσης, αυτές οι προσεγγίσεις ανάγονται στον 19ο αιώνα και απλώς μεταφέρονται από το ΑΚΕΛ και στον 21ο αιώνα.

Πέρα από φαντασιακές προσεγγίσεις η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Και εξηγούμαι.

1.Είτε αριστερός είτε δεξιός Πρόεδρος είτε Ελληνοκύπριος είτε Τουρκοκύπριος είτε Αρμένης είτε Κινέζος, το κύριο χαρακτηριστικό του από πολιτική άποψη είναι το γεγονός ότι είναι Πρόεδρος, δηλαδή κατέχει ως ιδιοκτήτης την κρατική εξουσία , τίθεται υπεράνω του νόμου, απολαμβάνει πλούτου και προνομίων και εξυπηρετεί το ατομικό, το κομματικό και των συνδαιτημόνων το συμφέρον.

2.Όποιος και να είναι είναι ο Πρόεδρος η θέση του πολίτη, Ελληνοκύπριου/Τουρκοκύπριου/αριστερού/δεξιού δεν αλλάζει ποσώς. Η θέση των μελών της κοινωνίας είναι η ίδια.Άλλοι αποφασίζουν και άλλοι πληρώνουν.

Επομένως σκασίλα μου για την εθνοτική και ιδεολογική προέλευση του κάθε εξουσιαστή και εκμεταλλευτή της κοινωνίας.

3.Τι σημαίνει αριστερός και τι σημαίνει δεξιός σήμερα; Πέρα από τα παραμύθια που φτιάχνουν οι διακινητές των όρων, ποιο περιεχόμενο αποδίδουν και τι οραματιζόνται σε σχέση με την κοινωνία; Σε σχέση με την πρόσληψη της πολιτικής δεν έχουν καμία διαφορά, αφού υποστηρίζουν το ίδιο πολιτικό σύστημα, το προεδρικό. Σε σχέση με την οικονομία επίσης δεν έχουν καμία διαφορά, γιατί το λεγόμενο κοινωνικό κράτος είναι στόχος και των δύο. Ή το λεγόμενο κοινωνικό κράτος είναι κράτος, γι αυτό και υποστηρίχθηκε και από τους αριστερούς και από τους δεξιούς.

4.Η εμμονή του ΑΚΕΛ στο λεγόμενο προεδρικό σύστημα απλώς επιβεβαιωνει το συντηρητικό και αυταρχικό χαρακτήρα του κόμματος. Γιατί ο λεγόμενος Πρόεδρος είναι κληρονομιά της αγγλικής αποικιοκρατίας, του θεσμού του κυβερνήτη ως απομίμηση του προτύπου του-του απόλυτου Άγγλου μονάρχη. Θεωρώ ντροπή να υπάρχουν πολίτες που να υποστηρίζουν τέτοια πολιτικά συστήματα, κληρονομιά του μεσαίωνα.

5.Γι αυτό και το θεμελιώδες πολιτικό πρόβλημα δεν είναι το είδος του Προέδρου –μονάρχη στην Κύπρο. Το πολιτικό πρόβλημα είναι αν θα συνεχιστει η κληρονομιά της αποικιοκρατίας με το προεδρικό σύστημα. Το πρόβλημα είναι αν θα υπάρχει πρόεδρος και όχι το είδος του προέδρου.

6.Το πιο ανησυχητικό από όλα είναι το γεγονός πως το ΑΚΕΛ πιστεύει πως με μια άλλη διαδικασία συγκρότησης της εξουσίας θα καταστεί δυνατόν να ξεπεραστούν οι εθνοτικές διαφορές. Αυτά είναι φαντασιακές κατασκευές. Αυτό που θα συμβεί είναι ακριβώς το αντίθετο. Η διαδικασία συγκρότησης της εξουσίας όντας εθνοτική, θα μετατρέπει όλα τα υπαρκτά προβλήματα σε εθνοτικές διαφορές.

Οι εθνοτικές διαφορές ήδη ξεπερνιούνται στα πλαίσια της εξέλιξης του κοσμοσυστήματος και οι πολίτες τις αφομοιώνουν σταδιακά. Οι επιλογές του ΑΚΕΛ στηριγμένες σε εξουσιαστικές λογικές και πρακτικές απλώς θα τις ενισχύσουν και θα τις διαιωνίσουν.

Από την άλλη το ξεπέρασμα των εθνοτικών διαφορών προϋποθέτει τη δημιουργία ενός άλλου συνεκτικού στοιχείου των ανθρώπων, το οποίο θα προσμετρά στον παρόντα χρόνο πιο πολύ. Και το μόνο που μπορεί να ενισχυθεί ως συνεκτικός δεσμός πάνω από εθνότητες, είναι ο πολιτειακός δεσμός. Και αυτή η προοπτική όμως ακυρώνεται από το ΑΚΕΛ , αφού το πολιτικό σύστημα θα παραμείνει το ίδιο, το προεδρικό.

Στα ψευτο-διλήμματα των ολιγαρχικών του ΑΚΕΛ για το είδος του Πρόεδρου, η απάντηση είναι μία: ούτε αριστερό ούτε δεξιός ούτε Ελληνο-ούτε Τουρκο- πρόεδρος. Κανένας πρόεδρος, κανένα προεδρικό σύστημα. Περισσότερη ελευθερία στην κοινωνία μακριά από τους ποικιλόχρωμους προέδρους-δυνάστες και εκμεταλλευτές του λαού.

ΖΗΤΩ Ο ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ