"Εξω οι ξένοι"!!

Πλανοδιο Στεκι Δρομου 30/11/10


Οι ανθρώποι για τους οποίους φωνάζουν πολλοί πως πρέπει να φύγουν απο την Κύπρο:


Βούλγαρος μάγειρας σε ξενοδοχείο στον Πρωταρά:

«Είμαι στο ίδιο ξενοδοχείο τρία χρόνια με μισθό €700 το μήνα για εξαήμερη εργασία.
Ο μάστρος δεν μας αφήνει να γραφτούμε στη συντεχνία.
Ο Α.
(είναι συνδικαλιστής)
με βοηθά όταν του πως ότι έχω πρόβλημα.
Εργάζομαι με συμβόλαιο, αλλά ποτέ δεν μου το έδωσαν, παρόλο που το ζήτησα.
Τα λεφτάμού τα δίνουν μετρητά, ούτε χαρτί, δεν ξέρω τι παίρνω και τι πληρώνω.
Άδεια μού δίνουν μια βδομάδα τον χειμώνα, τίποτε άλλο».

ΜΑΡΤΥΡΙΑ 3

Οικιακή βοηθός από τις Φιλιππίνες: «Μου είπε η κυρία να πάω στο σπίτι της θείας της να τη βοηθήσω. Πήγα το πρωί, καθάρισα όλα τα παράθυρα, σιδέρωσα, καθάρισα το σπίτι, έκανα τον κήπο και τελείωσα στις 8.30 μ.μ. Η θεία μου έλεγε συνεχώς τι να κάνω και ξανάκανα ό,τι δεν της άρεσε και μου έδωσε €20 για ολόκληρη τη μέρα. Αυτό δεν είναι σωστό».

ΜΑΡΤΥΡΙΑ 4

Οικιακή βοηθός από τις Φιλιππίνες: «Κάθε βδομάδα η κυρία θα με πάρει στη γιαγιά είτε στη θεία για να καθαρίσω και μετά θα επιστρέψω στο σπίτι για να το καθαρίσω και αυτό μέχρι το βράδυ να τελειώσω. Η κυρία φεύγει και μου αφήνει και τα παιδιά, δεν μου έδωσαν ποτέ έξτρα λεφτά ούτε ένα ευρώ, ούτε με ρώτησαν αν θέλω να πάω σε άλλο σπίτι».

Μαρτυρία 5

Βοηθός μάγειρας από την Πολωνία, εργοδοτείται σε ξενοδοχείο στην Πάφο:
«Έχω πολύ θυμό μέσα μου, λένε συνεχώς ότι είμαι τεμπέλης και τεμπελόσκυλο. Κάνω όλες τις αγγαρείες, καθημερινά φέρνω από την αποθήκη ό,τι χρειάζεται η κουζίνα, πλένω τα χόρτα, καθαρίζω τα ψάρια, κάνω συνεχώς ό,τι μου λένε από το πρωί ώς το βράδυ και αυτοί κάθε μισή ώρα είναι έξω και καπνίζουν. Εγώ είμαι ο τεμπέλης;»

Ερ:
Από ποιους γίνεται αυτό;

Μάγειρας:
Όχι από όλους είναι και μάγειρες που με βοηθούν, είμαστε φίλοι. Αυτοί που το κάνουν ο ένας είναι βοηθός του σεφ και ο άλλος μάγειρας με χρόνια υπηρεσία.

Ερ:
Πώς αντιδράς όταν σε λένε έτσι;

Μ:
Τι να πω, είναι και οι δύο μεγάλοι, δεν θέλω προβλήματα.
«Η κυρία με κτυπά συνέχεια»

» μαρτυρια 2

ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ μετανάστριες είναι περισσότερο ευάλωτες και σε μειονεκτικότερη θέση έναντι των ανδρών, αφού συχνά παρενοχλούνται στην εργασία τους. Η πιο τακτική μορφή είναι από άνδρα προϊστάμενο ή και στην ίδια βαθμίδα με το θύμα. Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση Βουλγάρας σερβιτόρας σε ξενοδοχείο στον Πρωταρά. «Κάθε φορά που τυχαίνει να δουλεύω με τον Α. -είναι υπεύθυνος- θα αρχίσει να μου λέει διάφορα που με ενοχλούν, για τα μαλλιά μου, με προσκαλεί να πάω για ποτό. Κάθε φορά που δουλεύω μαζί του είναι σαν να είδα άσχημο όνειρο».
Εξίσου άσχημα νιώθει και μια άλλη σερβιτόρα από την Εσθονία, η οποία εργάζεται σε εστιατόριο στη Λευκωσία. «Μιλάνε για μένα όλοι και νομίζουν ότι δεν καταλαβαίνω, μπορεί να μην αντιλαμβάνομαι όλες τις λέξεις, αλλά ξέρω τι λένε, με κοιτάνε από πάνω μέχρι κάτω και γελάνε, δεν είμαι χαζή, αλλά τι να κάνω, ήμουν έξι μήνες χωρίς δουλειά, χρειάζομαι χρήματα και πρέπει να δουλέψω, δεν ξέρω όμως, πόσο θα αντέξω».
Υπάρχουν και άλλες πιο ακραίες περιπτώσεις όπου θύτης είναι γυναίκα η οποία ασκεί και σωματική βία. Παραθέτουμε αυτούσια τη δήλωση οικιακής βοηθού από τις Φιλιππίνες. «Η κυρία είναι τόσο δύσκολη, είναι απαίσια και με κτυπά, συνεχώς κλαίω, είμαι άνθρωπος δεν μπορεί να με κτυπά, μου τραβά τα μαλλιά ή παίρνει το μπαστούνι. Όταν πήγα για πρώτη φορά με ρώτησε “θέλεις σεξ, πόσα θέλεις;”. Δεν μου αρέσει αυτή η κατάσταση, είναι μεγάλη γυναίκα, δεν είμαι π…, μερικές φορές με αγγίζει στον κ… και στο στήθος, με ενοχλούν αυτά τα πράγματα».

έρευνα του Ινστιτούτου Εργασίας Κύπρου-ΙΝΕΚΠΕΟ
πηγή: Φιλελεύθερος 30/11

"Να φύγουν όλοι οι ξένοι εκτός από το απαραιτητό εγατικό δυναμικό» υποστηρίζουν μερικοί Κύπριοι. Ποιο είναι όμως το απαραίτητο εργατικό δυναμικό γι’αυτούς; Η Φιλιππινέζα που καθαρίζει το σπίτι τους και νταντεύει τα μωρά, οι Βουλγάροι που δουλεύουν στις οικοδομές τους, η Σριλανκέζα που φροντίζει τη γιαγιά, οι Πακιστανοί που καθαρίζουν τις φάρμες τους και οι Ρουμάνες στο καμπαρέ που συχνάζουν."

"Οι άνθρωποι από αυτές τις χώρες είναι συχνά άνεργοι, φτωχοί, καταπιεσμένοι, ή ανήμποροι να συντηρήσουν τις οικογένειες τους. Τους ίδιους ανθρώπους είναι που υποδεχόμαστε στις «ανεπτυγμένες» χώρες, όπως η Κύπρος, με τόσο έντονα συναισθήματα αντιπάθειας και μίσους. Θέλουμε να «καθαρίσει» η Κύπρος από τους ξένους, όμως τους εκμεταλλευόμαστε δίνοντας τους ψωρομισθούς και μηδαμινά δικαιώματα. Θέλουμε να σταματήσουν να ξοδεύονται επιδόματα για τους μετανάστες, όμως θέλουμε και να εργάζονται σε όλες τις δουλειές που είναι «χαμηλού επιπέδου» για μας: οικιακοί βοηθοί, οικοδομές, νταντάδες κτλ."