Ανεξέλεγκτη εξέγερση της νεολαίας στο Κασμίρ

Με την παλαιστινιακή Ιντιφάντα παρομοιάζουν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία την κατάσταση που επικρατεί εδώ και τρεις μήνες στο Κασμίρ. Η δολοφονία ενός 17χρονου στις 11 Ιούνη από δακρυγόνο που εκτόξευσαν ινδοί μπάτσοι και τον βρήκε στο κεφάλι ήταν η αφορμή για μια έκρηξη της νεολαίας του Κασμίρ, που φαίνεται ότι δεν μπορεί να ελεγχθεί από κανέναν. Μέσα σε αυ- τούς τους 3 μήνες 96 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί, από τους οποίους οι 18 την προηγούμενη βδομάδα, όταν οι διαδηλώσεις ενάντια στις προκλητικές δηλώσεις του αμερικάνου πάστορα Τζόουνς για το Κοράνι μετατράπηκαν σε διαδηλώσεις ενάντια στην ινδική κατοχή.


Σημειώνει η καναδέζικη εφημερίδα The National Post, σε άρθρο που δημοσιεύτηκε το περασμένο Σάββατο (18/9) με τίτλο «Νεολαία σε εξέγερση»: «Μέρα με τη μέρα, επί τρεις μήνες, χιλιάδες εξαγριωμένοι, απογοητευμένοι νέοι άνθρωποι συγκρούονται με τις βαριά οπλισμένες ινδικές δυνάμεις ασφαλείας, σαρκάζοντας τους στρατιώτες με τραγούδια του τύπου "Ινδία φύγε" και "Λευτεριά στο Κασμίρ", ενώ τους βομβαρδίζουν με πέτρες και προσβολές». Οι India Times, λίγες μέρες πριν (15/9), στο κύριο άρθρο τους με τίτλο «Ωρα για δράση», κατηγορούν την κυβερνητική επιτροπή για τα ζητήματα ασφαλείας ότι απέτυχε να προτείνει συγκεκριμένα μέτρα για να διευθετήσει την έκρυθμη κατάσταση στο Κασμίρ. Ενδεικτική της κατάστασης που επικρατεί είναι και η «υποδοχή» που επεφύλαξαν σε μία εντεκαμελή αντιπροσωπεία από όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα της Ινδίας, όταν την περασμένη Τρίτη επισκέφτηκε νοσοκομείο στην πρωτεύουσα του Κασμίρ για να δει τους τραυματίες των τελευταίων συγκρούσεων. Η αντιπροσωπεία βρέθηκε μπροστά σε εξαγριωμένους συγγενείς και διαδηλωτές και αναγκάστηκε να… επισπεύσει την επίσκεψή της υπό την προστασία της αστυνομίας.


Οι πρόσφατες ταραχές είχαν σαν αποτέλεσμα την ένταση της αστυνομοκρατίας στην περιοχή, με την επιβολή αποκλεισμού που κράτησε για μέρες. Σημειώνουμε ότι το Κασμίρ είναι ήδη μια από τις πιο στρατιωτικοποιημένες περιοχές στον κόσμο, με 600 χιλιάδες ινδικό στρατό να επιτηρεί μια κοιλάδα που έχει περίπου 8 εκατομμύρια πληθυσμό. Σύμφωνα με την καναδική εφημερίδα που αναφέραμε παραπάνω, σε κάθε γωνιά υπάρχουν στρατιώτες με αυτόματα. Από την καταστολή δεν γλίτωσαν ακόμα και οι ρεπόρτερ των India Times, που ξυλοφορτώθηκαν πρόσφατα από την ινδική αστυνομία, όταν έβγαζαν φωτογραφίες των νεκρών των συγκρούσεων.


Η στρατιωτικοποίηση, όμως, δεν κατάφερε μέχρι τώρα να τιθασεύσει τη νεολαιϊστικη οργή. Μια οργή που δε μπορεί να κρατηθεί από κανέναν ηγέτη, είτε «μετριοπαθή» είτε όχι. Σύμφωνα με την ίδια εφημερίδα, «η νεολαία του Κασμίρ δεν υπακούει πλέον σε διαταγές, είναι αυτή που τις δίνει». Και συμπληρώνει: «Η καλοκαιρινή εξέγερση τύπου Ιντιφάντα είναι ουσιαστικά χωρίς ηγεσία, καθοδηγούμενη από τεράστιους αριθμούς εξαγριωμένων, ανέργων και πιθανά ασταθών νεολαίων που δεν ζουν καμία άλλη πραγματικότητα παρά ένα κράτος πολέμου».


Σε άρθρο του ανταποκριτή στο Κασμίρ ενός τροτσκιστικού site (http://www.marxist.com/kashmiri-intifada.htm), που δημοσιεύτηκε την περασμένη Δευτέρα (20/9) αναφέρονται τα εξής: «Πιστευόταν ότι ο ηγέτης της σκληροπυρηνικής φράξιας του APHC, Σαΐντ Αλ Σαχ Γκιλάνι είχε κάποια αξιοπιστία μεταξύ των νέων και αυτός ήταν ο λόγος που οι ινδικές αρχές και οι κυβερνήτες του Κασμίρ τον απελευθέρωσαν από τον κατ’ οίκον περιορισμό, για να μπορέσει να ελέγξει το κίνημα. Στις 14 Αυγούστου, όταν ο υπουργός κατοικίας Χανταμπαράμ ενημέρωνε το κοινοβούλιο για την κατάσταση στο Κασμίρ, ο Γκιλάνι εμφανίστηκε στην τηλεόραση και ανακοίνωσε τον τερματισμό του κινήματος που πετά πέτρες και δήλωσε ότι ούτε αυτός ούτε το κόμμα του είχαν καμία σχέση με αυτό. Υπήρξε δημόσια κατακραυγή ενάντια στις δηλώσεις του και αυτοί που πετούσαν πέτρες έκαναν ξεκάθαρο ότι το κίνημά τους δεν είναι υπό τον έλεγχο κανενός ατόμου ή οργάνωσης και ότι κανένας δε μπορεί να το ακυρώσει».


Αυτό είναι το πρόβλημα για την κυβέρνηση της Ινδίας. Οτι δεν έχει να διαπραγματευτεί με κάποιους που θα μπορέσουν να καναλιζάρουν την εξέγερση της νεολαίας, η οποία ορθώνει το ανάστημά της στο Κασμίρ. Αρνείται να δεχτεί τις καθημερινές ταπεινώσεις, την άγρια καταστολή ακόμα και ειρηνικών κινητοποιήσεων, τις διακρίσεις που είναι τόσο μεγάλες ώστε οι κάτοικοι του Κασμίρ να μη μπορούν να βρουν σχεδόν καθόλου δουλειά στο δημόσιο τομέα και να βρίσκουν ελάχιστα στον ιδιωτικό. Επίσης, οι υποσχέσεις της ινδικής κυβέρνησης για δημιουργία 50 χιλιάδων νέων θέσεις εργασίας στο Κασμίρ αποδείχτηκαν απάτη.


http://www.eksegersi.gr/article.php?article_id=5696&cat_id=20