Ανέκδοτο - Για τους μάστρους

Αποφασίσαν κάποτε τα μέλη του σώματος να φκάλουν μάστρο.

Είπαν τα Μμάθκια: "Εμείς πρέπει να είμαστε οι μάστροι γιατί χάρη σ'εμάς ξέρει το σώμα που να πάει τζαι θωρεί πράματα τζαι μορφώνεται"

Είπεν η Κκελλέ: "Εγώ πρέπει να είμαι ο μάστρος γιατί ελέγχω ούλλες τες λειτουργίες του σώματος"

Είπεν το Στομάshιν: "Εγώ πρέπει να είμαι ο μάστρος γιατί χάρη σ'εμένα το σώμα παίρνει ούλλες τες θρεπτικές ουσίες που τα φαγιά"

Είπαν τα Πόθκια: "Εμείς πρέπει να είμαστε οι μάστροι γιατί εμείς παίρνουμε το σώμα ποτζεί ποδά τζαι θωρεί πράματα τζαι αννοίει το πνεύμα του"

Είπεν τζαι ο Κότσιρος: "Εγώ πρέπει να είμαι ο μάστρος"

Τζαι εγελάσαν ούλλοι τζαι επεριπαίζαν τον.


Τζαι αγκρίστηκε ο Κότσιρος τζαι έκαμε 15 μέρες να φκει.

Τα Μμάθκια εθολώσαν.

Η Κκελέ εζαλίζετουν.

Το Στομάshιν εδίθην πέτρα.

Τα Πόθκια εκοπήκαν.


Για να πάει πάσα κακό, ανακυρήξαν ομόφωνα τον Κότσιρο μάστρο.

Τζαι που τότε κάθε κότσιρος γίνεται μάστρος.

. . .